Ένας σύλλογος, δύο τμήματα με… χάσμα στον τρόπο σκέψης, πράξης, αντίληψης και φιλοσοφίας. Ο μπασκετικός underdog ΠΑΟΚ των «αγνώστων» έγινε το καμάρι του «Δικεφάλου» ξανά έπειτα από τόσες δεκαετίες. Και η απάντηση αυτή καθ’ αυτή στους υποστηρικτές της ωμής πραγματικότητας. Η ένεση ρομαντισμού που το ελληνικό μπάσκετ αλλά και ο ίδιος ο οργανισμός του ΠΑΟΚ με τις βαθιές ρίζες, είχε ανάγκη.
Όσοι βιάστηκαν να τον ξεγράψουν εκ πρώτης όψης το περασμένο καλοκαίρι όταν… στήθηκε η ομάδα, έχουν «καταπιεί τη γλώσσα τους». Ο ΠΑΟΚ «τρύπησε» το ταβάνι του και άγγιξε τον ουρανό του.
Το βράδυ της Τετάρτης (2/4) στη Γαλλία, κέρδισε ακόμα και τον πιο δύσπιστο οπαδό του. Άναψε εκ νέου τη φωτιά των μπασκετικών που στήθηκαν μπροστά από μία οθόνη, συναισθηματικά φορτισμένοι. Με έναν κόμπο στο λαιμό και τη φωνή για σύντροφο.
Οι μέρες των 80’ς και των 90’ς που «έτρεφαν» γενιές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Απροσδόκητα όμως για τους περισσότερους, ο φετινός ΠΑΟΚ έκανε και πάλι τον κόσμο του να γυρίσει στα παλιά, να ταξιδέψει όπως μόνο το μυαλό ξέρει και ενίοτε επιζητά, στις εποχές της αθωότητας.
Τι κι αν η Σολέ του… έριχνε 10 φορές σε οικονομικούς συσχετισμούς; Το αγωνιστικό μπάτζετ των περίπου 650 χιλιάδων ευρώ έκανε το θαύμα του και έκλεισε θέση για έναν ακόμα ευρωπαϊκό τελικό. Τον πρώτο μετά τη Βιτόρια του 1996, τον μοναδικό έπειτα από τις πιο λαμπρές μέρες του τμήματος που λατρεύει την πορτοκαλί θεά (4 τελικοί σε έξι χρόνια).
Οι πρωταγωνιστές άκουσαν το μαέστρο τους, ο οποίος κατάφερε να βγάλει τον καλύτερο εαυτό τους. Και ιδού το αποτέλεσμα. Ανεξαρτήτως νέας υπέρβασης απέναντι στο φαβορί που ακούει στην επωνυμία Μπιλμπάο, ο μπασκετικός ΠΑΟΚ έχει κερδίσει, είναι νικητής. Και τα έχει καταφέρει με ένα ρόστερ που κοστίζει για την αγωνιστική περίοδο 2024-25 όσο το μισό συμβόλαιο του Μαροκινού Τισουντάλι. Που αποτέλεσε το talk of the town του καλοκαιριού, ήλθε (από την Γκενκ), είδε και απήλθε για την Αραβία. Τουλάχστον προς το παρόν.
