«Μοιάζουν τα όνειρά μας με ταινία φαντασίας. Σινεμά είναι ο κόσμος, Πειραιώς και Κηφισίας. Κι όταν φτάνει η σειρά μας, άλλοι μπαίνουν πάντα πρώτοι και για μας, μένει μια θέση πίσω πίσω στον εξώστη… στριμωχτά».

Το… στριμωξίδι έχει πάει «σύννεφο» στη φετινή Euroleague και μάλλον οι Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και Τσους Ματέο πρέπει να αναθεωρήσουν τις καλοκαιρινές τους δηλώσεις. Τότε που με κοντομάνικο ακόμα, είχαν ισχυριστεί πως η αγωνιστική περίοδος 2024-25 δεν θα είναι η καλύτερη.

Για τους ουδέτερους πάντως, απλούς φαν του αθλήματος δίχως χρωματισμούς, είναι και με το παραπάνω η πιο ανταγωνιστική εκδοχή της. Μία ματιά άλλωστε στα standings, ελληνιστί κατάταξη, αρκεί για του λόγου το αληθές.

Μετά το πέρας των πρώτων 21 στροφών της διοργάνωσης και ενώ ένα αντιπροσωπευτικό πλέον δέιγμα των δυνατοτήτων και των 18 εν δυνάμει διεκδικητών της διάκρισης έχει παρουσιαστεί, το συμπέρασμα εξάγεται αβίαστα. Ο κακός… χαμός.

Πάτα με να σε πατώ, να ανεβούμε στο βουνό θυμίζει η κατάσταση αφού οι διαφορές είναι πολύ μικρές. Γεγονός που αντικατοπτρίζεται απόλυτα στη βαθμολογία μιας και μία μόλις νίκη χωρίζει την 2η της κατάταξης Φενέρ (με ματς λιγότερο) και την 10η αυτής, Μπάγερν Μονάχου.

«Every game matters» που λένε και στα χωριά μας. Κάπως έτσι. Τα κλισέ συνήθως λόγια των προπονητών για να κρατήσουν τους παίκτες τους σε εγρήγορση και με το «μαχαίρι» στα δόντια, έχουν ανταπόκριση. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να «πληγώσει» ανά πάσα ώρα και στιγμή, ανεξαρτήτως μομέντουμ, τον οποιονδήποτε. Άντε, ίσως να αποτελεί εξαίρεση μονάχα η Άλμπα που έχει κοντέψει βέβαια να τις κάνει κι εκείνη τις… κηδείες της.

Με 20 παιχνίδια στο ενεργητικό του, το σύνολο του Σάρας βρίσκεται στο 13-7, έχοντας βάλει στο σακούλι όσες νίκες έχει η Μονακό του Σπανούλη και ο Παναθηναϊκός του Αταμάν. Οι τρεις τους, νιώθουν την… καυτή ανάσα των Παρί, Αρμάνι, Ρεάλ, Μπαρσελόνα, Ερ. Αστέρα και Μπάγερν. Όλες τους στο 12-9.

Ο μοναδικός που διατηρεί για την ώρα «μαξιλαράκι ασφαλείας» είναι ο Ολυμπιακός με τις έξι σερί νίκες και το 15-6. Για πόσο όμως όταν από κάτω… σφάζονται;

Από την εξασφάλιση του πλεονεκτήματος της έδρας μέχρι τον αποκλεισμό από την επόμενη φάση, μονάχα μία… στραβοτιμονιά.