Το στίγμα που άφησε η «χρυσή» γεννιά της Εθνικής Ομάδας του 2005, παραμένει ανεξίτηλο. Εσαέι στα βιβλία της ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ αφού έθρεψε και τις μετέπειτα γενιές.
Ήταν (σχεδόν) όλοι τους εκεί, στην Πάτρα και το κατάμεστο Δ. Τόφαλος για να γνωρίσουν την αποθέωση από τους παρευρισκόμενους. Στην όψη τους, ξύπνησαν μνήμες από εκείνη την ΟΜΑΔΑΡΑ που το 2005 και 2006 πρόσέφερε τεράστιες συγκινήσεις.
Θοδωρής Παπαλουκάς, Βασίλης Σπανούλης, Δημήτρης Διαμαντίδης, Νίκος Ζήσης, Νίκος Χατζηβρέτας, Λάζαρος Παπαδόπουλος, Κώστα Τσαρτσαρής, Αντώνης Φώτσης, Δήμος Ντικούδης, Γιάννης Μπουρούσης και φυσικά ο Παναγιώτης Γιαννάκης, άκουσαν ένας προς έναν το όνομά τους, όπως φυσικά και οι συνεργάτες του «Δράκου».
Από την ειδική εκδήλωση, απουσίαζε λόγω ανειλημένων υποχρεώσεων στο εξωτερικό μονάχα ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος.
Standing ovation για την σπουδαία αυτή ομάδα που ξύπνησε μνήμες και αναμνήσεις. Νότισε το παρκέ στην Πάτρα, πέρασαν μπροστά στιγμές από τον ημιτελικό με τη Γαλλία και το αλησμόνητο «βάλτο αγόρι μου, το ‘βαλε, το’ βαλε». Ή τον τελικό με τη Γερμανία του Ντιρκ Νοβίτσκι.
Είκοσι χρόνια από την εποποιία στο Βελιγράδι, 20 χρόνια από την τελευταία φορά που η «γαλανόλευκη» ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Η Εθνική Ομάδα του 2005 τιμήθηκε και το μυαλό συγκινήθηκε, ενθυμούμενο αυτές τις στιγμές που χάρισαν. Επιτυχίες… παρακαταθήκη για την «πορτοκαλί θεά» στα μέρη μας.
Ένας προς ένας, οι πρωταγωνιστές παρέλαβαν από τον Βαγγέλη Λιόλιο και τον Γιάννη Βρούτση, τα ατομικά τους ενθύμια.
