Στο λεξικό, πλάι στη λέξη «μαχητής», το όνομα του Ομάρ Ελαμπντελαουί έχει εξασφαλισμένη θέση. Τα όσα παρουσίασε στο γήπεδο, από μόνα τους; Όχι. Δεν θα είναι ικανά να δώσουν τον πλήρη ορισμό.
Έπεσε, σηκώθηκε, ξανάπεσε σε σημεία που άλλοι δεν θα τολμούσαν να φανταστούν πως θα επιστρέψουν, και αυτός όχι μόνο το σκέφτηκε, αλλά το έπραξε.
Ο επί χρόνια αρχηγός του Ολυμπιακού και εκ των κορυφαίων μπακ που αγωνίστηκαν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, «ανοίγει» την καρδιά του στο Ole.gr, σε μία μεγάλη συνέντευξη, περίπου έναν μήνα μετά το τέλος της σπουδαίας καριέρας του.
Το «αντάμωμα» της αγαπημένης του ομάδας και αυτής, στην οποία έκλεισε ένας μεγάλος κύκλος της ζωής του, την Μπόντο/Γκλιμτ, δεν θα μπορούσαν να είναι απλώς η αφορμή.
Γι’ αυτό κι αυτές οι 3.000 λέξεις. Γιατί δεν μένει εκεί, αλλά βρίσκει τον χώρο να πει την ιστορία του. Όπως την «έγραψε» σε έξι χρόνια στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό, αλλά και όσα έζησε για να γίνει ο Ομάρ Ελαμπντελαουί που είναι σήμερα.
Συνέντευξη στους Φάνη Τσοκανά & Διονύση Καλαϊζή
«Αν μου πει ο Μαρινάκης ‘σε θέλω έτοιμο σε 6 μήνες’, ξεκινάω προετοιμασία!»
Πώς είναι η ζωή σου τώρα, χωρίς το επαγγελματικό ποδόσφαιρο;
«Αυτήν τη στιγμή είμαι πολύ καλά. Είναι πολύ ωραίο το να μπορείς να ‘αναπνεύσεις’ ξανά. Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ότι ήμουν πολύ αφοσιωμένος στο ποδόσφαιρο. Οπότε, είναι πολύ ωραίο που είμαι πιο χαλαρός και περνάω χρόνο με την οικογένειά μου».
Η απόφασή σου είναι τελική; Ή αφήνεις ένα ενδεχόμενο να επιστρέψεις;
«Πιστεύω ότι είναι η τελική, αλλά η αλήθεια είναι ότι η φυσική και η σωματική μου κατάσταση είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Ξέρω ότι θα μπορούσα να συνεχίζω να παίζω για περισσότερο καιρό. Το γνωρίζω αυτό, αλλά πιστεύω είναι η τελική απόφαση. Εκτός και αν κάτι συμβεί. Εκτός και αν ο Μαρινάκης με καλέσει και μου πει: ‘σε θέλω έτοιμο σε έξι μήνες’. Τότε ίσως ξεκινήσω να κάνω προετοιμασία ξανά!».
Άρα είσαι έτοιμος αν ο Ολυμπιακός έρθει με μία πρόταση…
«Πιστεύω ότι είναι η μόνη περίπτωση, που θα μπορούσα να εξετάσω αυτή τη στιγμή. Όμως, είμαι χαρούμενος με την απόφασή μου. Νιώθω καλά».
«Αν δεν έρθω στη ρεβάνς, θα είμαι στο Καραϊσκάκης στα προημιτελικά!»
Μόλις λίγους μήνες, μετά την απόσυρσή σου, ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε την Μπόντο Γκλιμτ. Στο πρώτο παιχνίδι οι Νορβηγοί πέτυχαν μία μεγάλη νίκη. Ποια είναι η άποψή σου για τον αγώνα; Τι πήγε λάθος για τον Ολυμπιακό;
«Πρώτα από όλα, η Μπόντο Γκλιμτ είναι μία πολύ καλή ομάδα. Έχει πολύ καλούς παίκτες, πολύ καλό σύστημα. Πρέπει να της δώσουμε τα εύσημα, γιατί είναι μία πολύ καλή ομάδα. Είναι πάντα δύσκολο το να έρθεις να παίξεις εδώ.
Ο Ολυμπιακός δεν παίζει σε πλαστικό χλοοτάπητα. Η μπάλα πηγαίνει διαφορετικά. Ήταν πολύ δύσκολο για τους παίκτες του Ολυμπιακού. Είναι τελείως διαφορετικός ο τρόπος που σταματάς, που γυρνάς. Βεβαίως, ήταν ένα μεγάλο μειονέκτημα για τον Ολυμπιακό και ένα μεγάλο πλεονέκτημα για την Μπόντο Γκλιμτ.
Επίσης, θεωρώ πως η Μπόντο Γκλιμτ είχε δει ότι ο Ολυμπιακός παίζει με έναν άμεσο τρόπο παιχνιδιού και είδε ότι είναι πολύ καλός στο να πιέζει ψηλά. Όχι συνέχεια, αλλά η Μπόντο Γκλιμτ κατάφερε να αποφύγει την πρώτη πίεση του Ολυμπιακού. Όταν γινόταν αυτό είχε πολλούς χώρους, ώστε να δημιουργήσει ευκαιρίες.
Είναι μία μίξη πραγμάτων. Το 3-0 θα μπορούσε εύκολα να ήταν διαφορετικό. Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε εύκολα να σκοράρει μία ή και δύο φορές. Είναι πολλοί παράγοντες. Πάντως, δεν πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός υποτίμησε την Μπόντο Γκλιμτ. Ήξερε τι ομάδα είναι, ήξερε ότι είναι καλή. Δυστυχώς, για τον Ολυμπιακό, τα πράγματα θα είναι δύσκολα στο επόμενο παιχνίδι».
Έχεις μία ξεκάθαρη εικόνα για την εικόνα του Ολυμπιακού και τους παίκτες. Βλέπεις παιχνίδια του;
«Ναι, ναι, μου αρέσει να βλέπω. Συνεχώς, ακολουθώ τον Ολυμπιακό, κάποιες φορές μπορώ να βλέπω παιχνίδια, κάποιες άλλες όχι. Φέτος τα πράγματα που ζητάει ο προπονητής του είναι ξεκάθαρα. Πίεση 90’ λεπτών, άμεσο παιχνίδι, με πολλές μπαλιές στην πλάτη της άμυνας, πολλές σέντρες. Δεν έπαιζε πάντα με αυτό το στυλ ο Ολυμπιακός, αλλά μπορείς εύκολα να καταλάβεις το πώς παίζει».
Τελευταία φορά που μιλήσαμε, μου είπες ότι θα έρθεις να παρακολουθήσεις το δεύτερο παιχνίδι.
«Αυτό είναι το πλάνο μου. Ωστόσο, κάτι προέκυψε και δεν ξέρω αν θα μπορέσω. Με την οικογένεια και όλα αυτά τα πράγματα, δεν ξέρω αν θα μπορέσω, αλλά ελπίζω να έρθω. Θέλω πραγματικά να είμαι εκεί. Στη χειρότερη περίπτωση, αν δεν έρθω, ελπίζω να είμαι στα προημιτελικά, όταν προκριθεί».
«Αν μπορούσα να διαλέξω το σκορ της ρεβάνς; Ο Ολυμπιακός να νικήσει με 4-0!»
Άρα πιστεύεις ότι είναι πιθανό να προκριθεί ο Ολυμπιακός.
«Είναι πιθανό, αλλά είναι πάρα πολύ δύσκολο. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Η αλήθεια είναι ότι η Μπόντο Γκλιμτ έχει περισσότερη εμπειρία τώρα. Στον παρελθόν υπήρχαν παρόμοια παιχνίδια, που κέρδισε στην έδρα της και έχασε εκτός. Για παράδειγμα στα Play Offs του Champions League κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα, κέρδισε εντός έδρας 2-1, αλλά θα μπορούσε να είχε κερδίσει με 2-0 και με 3-0. Εκτός έχασε και δεν μπόρεσε να προκριθεί στο Champions League. Το ίδιο έγινε και κόντρα στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ, πριν τρία-τέσσερα χρόνια. Τώρα όλοι στον σύλλογο τα έχουν καταλάβει όλα αυτά. Κράτησαν το μηδέν, που είναι πολύ σημαντικό. Φυσικά, και είναι πιθανό να προκριθεί ο Ολυμπιακός, αλλά δύσκολο».
Η καρδιά σου είναι… μοιρασμένη στα δύο ή θες να προκριθεί ο Ολυμπιακός;
«Ξεκάθαρα να προκριθεί ο Ολυμπιακός. Έχω συναισθήματα για την Μπόντο Γκλιμτ, ήταν η τελευταία μου ομάδα. Όμως, η αλήθεια είναι πως πέρασα έξι χρόνια στον Ολυμπιακό και είναι πιο κοντά στην καρδιά μου. Αν ο Ολυμπιακός ήταν να μην περάσει από κάποια άλλη ομάδα, τότε οκ. Αν μπορούσα να διαλέξω το σκορ του δεύτερου αγώνα θα ήθελα να κερδίσει ο Ολυμπιακός με 4-0».
«Ο κύριος Μαρινάκης μου έδειξε πολύ σεβασμό και αγάπη. Θέλει να βελτιώνει τον σύλλογο»
Πίστευες ποτέ ότι θα έχει αποκτήσει τέτοια σχέση με τον Ολυμπιακό;
«Όχι, ποτέ δεν μπορείς να δεις το μέλλον. Όταν πρωτοήρθα είχα όνειρα, φιλοδοξίες, ήθελα να πετύχω όσο πιο πολλά μπορώ. Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι τα πράγματα θα εξελισσόντουσαν έτσι. Ήξερα ότι ερχόμουν σε έναν μεγάλο σύλλογο. Πολλοί παίκτες έρχονται, πολλοί φεύγουν, άλλοι δεν μένουν για πολύ, γιατί υπάρχουν υψηλές προσδοκίες. Αν δεν μπορείς να ανταποκριθείς, τότε έρχεται ο επόμενος. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα αποκτήσω μία τέτοια σχέση, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος και ευγνώμων, που έχω μία τέτοια σχέση με τον σύλλογο και τους οπαδούς».
Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, που σου έκανε εντύπωση στις πρώτες σου μέρες στην Ελλάδα;
«Ήταν πολλά καινούργια πράγματα. Πολλοί παίκτες ερχόντουσαν, μεγάλα ονόματα. Θυμάμαι τους οπαδούς του Ολυμπιακού στην προετοιμασία στην Αυστρία. Βλέπαμε οπαδούς από παντού να έρχονται να δουν την προπόνηση, τα παιχνίδια. Ήταν κάτι που επιβεβαίωνε το πόσο μεγάλος σύλλογος είναι ο Ολυμπιακός. Αυτό θυμάμαι απ’ όταν πρωτοήρθα».
Η σχέση που δημιουργήσατε με τον ισχυρό άνδρα του Ολυμπιακού, τον κύριο Μαρινάκη;
«Ο κύριος Μαρινάκης αγαπάει την ομάδα, θέλει συνεχώς να κάνει πράγματα, ώστε να βελτιώνει τον σύλλογο. Η σχέση που είχα μαζί του ήταν πάρα πολύ καλή. Μου έδειξε πολύ σεβασμό και αγάπη. Όταν τα χρόνια πέρασαν, είχα ακόμα πιο σημαντικό ρόλο στην ομάδα, τον οποίο μου έδωσε και το εκτιμώ. Είναι ένας πολύ κοντρολαρισμένος, ήρεμος και ωραίος άνθρωπος».
«100% φίλε, εκείνη τη χρονιά με τη Γουλβς, μπορούσαμε να πάρουμε το Europa!»
Στην Ελλάδα λέμε «ότι η φανέλα μιας ομάδας είναι βαριά». Ο Ολυμπιακός επί χρόνια ήταν «κυρίαρχος» στην Ελλάδα. Είναι κάτι που περνάει από τη μία γενιά παικτών στην άλλη;
«Φυσικά. Από τη στιγμή, που φοράς αυτή τη φανέλα νιώθεις μεγάλη ευθύνη. Κάποιοι μπορούν να το πουν ευθύνες, κάποιοι άλλοι πίεση. Φυσικά, είναι ‘βαριά’ φανέλα. Όταν την φοράς, περιμένουν να είσαι καλός, περιμένουν να είσαι ο καλύτερος στην Ελλάδα. Αυτό σου δίνει και αυτοπεποίθηση, όμως, αν δεν κάνεις όσα αξίζει αυτή η φανέλα, δεν θα τη φορέσεις πολλές φορές».
Όσο ήσουν στην Ελλάδα είχατε και μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές. Απέναντι σε Ατλέτικο, Γιουβέντους, Άρσεναλ. Είναι αυτές οι νίκες που «χτίζουν» το DNA της ομάδας; «Έδειξαν» κατά κάποιον τρόπο τον δρόμο, για την περσινή πορεία του Ολυμπιακού;
«Ναι, φυσικά. Πιστεύω έγινε εκείνη τη στιγμή για κάποιο λόγο. Ο Ολυμπιακός έχει πάντα στο DNA του να πρωταγωνιστεί, γιατί πάντα είμαστε αρκετά καλοί, ώστε να το κάνουμε. Μπορεί κάποιες φορές να ήμασταν άτυχοι, άλλες να μην κάναμε αυτά που έπρεπε, αλλά πιστεύω ότι κάθε βήμα τα τελευταία 10 χρόνια έφερε τον σύλλογο πιο κοντά και τον βοήθησε να καταλάβει τι πρέπει να κάνει. Η τελευταία σεζόν ήταν η επιβράβευσή μας, για όλες τις προσπάθειές μας και τις μεγάλες ευρωπαϊκές νύχτες».
Πιστεύεις ότι με λίγο περισσότερο τύχη απέναντι στη Γουλβς…
«100%! 100% φίλε μου. Αυτό το σκέφτηκα πολλές φορές. Ήμασταν άτυχοι, τότε με τον Covid-19 δεν είχαμε τους οπαδούς μας. Ήταν πολλά μικρά πράγματα. Ωστόσο, εκείνη τη χρονιά είχαμε μία εξαιρετική ομάδα και το γκρουπ ήταν πολύ καλό. Ο τρόπος που παίζαμε ήταν φανταστικός και διασκεδαστικός. Στο πρώτο παιχνίδι είχαμε δεχτεί κόκκινη κάρτα, αλλά ήμασταν μια χαρά. Και μετά εκτός ήμασταν καλύτεροι, αλλά ο μικρός μάγος (σ.σ. Ποντένσε) έπεσε κάτω και κέρδισε πέναλτι. Αυτό το παιχνίδι είχε και άλλους παράγοντες. Αλλά ναι, πιστεύω ότι εκείνη τη χρονιά εύκολα θα μπορούσαμε να πάμε μέχρι το τέλος».
Μεγάλο πρόβλημα ο Covid-19 τότε…
«Δεν μας βοήθησε καθόλου. Εκείνη την περίοδο είχαμε αυτοπεποίθηση. Αυτή η διακοπή δεν μας έκανε καλό. Παίξαμε χωρίς τους οπαδούς μας. Μας επηρέασαν αυτοί οι παράγοντες. Αν δούμε το παιχνίδι με τη Γουλβς και πάλι θα μπορούσαμε εύκολα να προκριθούμε. Είχαμε μία κόκκινη κάρτα, ο Ζοσέ Σα τραυματίστηκε, υπήρχαν πολλοί εξωτερικοί παράγοντες».
Ο Ολυμπιακός ίσως είχε εκείνη τη σεζόν, ένα από τα καλύτερα δίδυμα πλάγιων μπακ στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εσύ από τα δεξιά, ο Τσιμίκας απ’ τα αριστερά. Τον έζησες απ’ τις πρώτες του στιγμές στην ομάδα. Τι ήταν αυτό, που τον έκανε να ξεχωρίσει;
«Ο Τσιμίκας ερχόταν απ’ την ακαδημία και ξεκίνησε να δουλεύει μαζί μας. Στην αρχή ως εξτρέμ και προπονητής νομίζω ήταν ο Μάρκο Σίλβα. Μπορεί εύκολα να δεις ότι ήθελε συνεχώς να ακούει, να μαθαίνει νέα πράγματα, για να γίνει καλύτερος. Ήταν ένας νέος παίκτης, που ήθελε να γίνει καλύτερος. Φυσικά, όταν έχεις την ποιότητα είναι άλλο πράγμα. Όμως, απ’ τη νοοτροπία του παίκτη καταλαβαίνεις ότι θέλει να γίνει καλύτερος.
Μάζευε όλα τα πράγματα που άκουγε. Θυμάμαι ότι όταν τον πρωτοείδα είπα ότι θα γίνει πολύ καλός. Έκανε ολοένα και περισσότερα βήματα, ξεκίνησε να προοδεύει με την πρώτη ομάδα. Πήρε τις πρώτες του εμπειρίες στη Δανία, στην Ολλανδία και όταν ήρθε δεν έβλεπε κανέναν. Έβλεπε μόνο τη δουλειά του, την προπόνηση του και όπως είπες, έγινε ένας φανταστικός fullback».
«Ο Μεντιλίμπαρ είναι πολύ αφοσιωμένος άνθρωπος, θα ήθελα να δουλέψω μαζί του»
Μαζί με αυτόν, το καλοκαίρι του 2020 έφυγες απ’ τον Ολυμπιακό. Πολλές φορές έχεις πει ότι δεν ήθελες να φύγεις. Αποχώρησες για οικονομικούς λόγους, ήθελες κάτι διαφορετικό ή δεν έγινε ποτέ πρόταση ανανέωσης;
«Ό,τι έγινε, έγινε. Νομίζω το να μπαίνω σε λεπτομέρειες δεν είναι σημαντικό, αλλά ο σεβασμός μου και η αγάπη παραμένει η ίδια. Όπως είπα πολλές φορές, ο Ολυμπιακός δεν ήταν απελπισμένος με το να φύγω. Ήμουν ανοιχτός στο να μείνω. Αλλά εντάξει δεν έγινε, το σέβομαι και τότε ήταν που ήρθε η απόφασή μου. Δεν είναι πολλά αυτά που θέλω να πω, αυτά συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Ήμουν στον Ολυμπιακό πολλά χρόνια και έτσι… έγινε στο τέλος».
Υπήρξε προσέγγιση, ώστε να επιστρέψεις;
«Στο μυαλό μου πάντα υπήρχε, για να είμαι ειλικρινής. Ακόμα και μερικούς μήνες, αφότου έφυγα. Ακόμα και μερικούς μήνες πριν το ατύχημά μου. Μίλησα με τον Πέδρο Μαρτίνς, για την πιθανότητα να επιστρέψω. Μου έλειπε, μου έλειπε να είμαι εκεί. Φυσικά, υπήρχε η πιθανότητα και η ευκαιρία. Μετά το ατύχημά μου είχα αρκετά πράγματα να σκεφτώ. Οπότε ναι, αλλά δεν έγινε».
Είχα μία ερώτηση, αλλά πιστεύω ότι έδωσες την απάντηση. Σχετικά με την προσπάθεια της ΑΕΚ να σε αποκτήσει. Πολλοί παίκτες θα το έβρισκαν σαν μία ευκαιρία, για να δώσουν «απαντήσεις». Απ’ ό,τι καταλαβαίνω, δεν υπήρχε κάτι τέτοιο στο μυαλό σου.
«Θυμάμαι ότι όταν τελείωσα με τη Γαλατάσαραϊ έψαχνα να βρω το πού θα συνεχίσω. Τότε είχα κάποιες προτάσεις και επιλογές. Η ΑΕΚ ήταν σίγουρα στις ομάδες, που προσπάθησαν να με αποκτήσουν. Όμως, για εμένα δεν ήταν επιλογή, για να είμαι ειλικρινής. Το DNA του Ολυμπιακού ήταν τόσο δυνατό μέσα μου. Οπότε, για αυτό ήταν αδύνατον, για εμένα να σκεφτώ με αυτόν τον τρόπο».
Όπως είπες, είχες μιλήσει με τον Πέδρο Μαρτίνς. Έχεις τονίσει πολλές φορές, πως είχατε πολύ καλή σχέση. Τι ήταν αυτό που τον έκανε τόσο ξεχωριστό;
«Θυμάμαι ότι είχε έρθει σε μία δύσκολη περίοδο. Η ομάδα δεν ήταν τόσο καλή. Όταν ήρθε είχε στο μυαλό του ένα τέλειο πλάνο. Όταν πρωτοήρθε ‘έφτιαξε’ ξανά την ομάδα, την έκανε ένα. Υπήρχε ελάχιστη αυτοπεποίθηση και άλλα πράγματα, που μας έλειπαν, ώστε να πετύχουμε. Καταλάβαινε ποιους παίκτες ήθελε, σε σχέση με ποιους ήταν στο σωστό μέρος εκείνη τη στιγμή, για να παίξουν με τις ιδέες του να κάνουν ό,τι θέλει. Δεν έφτιαξε μόνο ένα πολύ καλό ποδοσφαιρικό σύνολο, αλλά και τα αποδυτήριά μας».
Θα ήθελες να έχεις δουλέψεις και μαζί με τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ;
«Βέβαια! Είχα πολλούς προπονητές στον Ολυμπιακό και νομίζω ότι άρεσα σε όλους, γιατί έδινα ό,τι είχα. Είναι καλό να καταλάβεις τι θέλει ο προπονητής από εσένα, κάθε προπονητής είναι διαφορετικός. Ο καθένας ζητάει διαφορετικά πράγματα, αλλά το σημαντικότερο είναι να καταλάβεις τι θέλει από εσένα. Ο Μεντιλίμπαρ φαίνεται πως είναι ένας πολύ αφοσιωμένος άνθρωπος, ξέρει τι θέλει και αγαπάει αυτό που κάνει. Νομίζω ότι θα ήθελα να δουλέψω μαζί του».
Άμα δούλευες υπό τις οδηγίες του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ θα ήσουν και στην ομάδα που κέρδισε το Conference League. Θα ήταν όνειρο σωστά;
«Θα ήταν φανταστικό. Θυμάμαι ακόμα το συναίσθημα όταν κερδίζαμε τίτλους στην Ελλάδα, όταν κάναμε μεγάλα παιχνίδια στην Ευρώπη, όλες αυτές οι αναμνήσεις μου έδιναν ενέργεια. Θα ήταν φανταστικό, το να παίξω σε αυτόν τον αγώνα. Τουλάχιστον, ήμουν εκεί, ώστε να δω τον αγώνα».
«Το DNA και η νοοτροπία της ομάδας με βοήθησαν να είμαι πιο άνετος»
Φέτος στη θέση σου ο Ολυμπιακός έχει τους Κοστίνια και Ροντινέι. Ποια είναι η γνώμη σου για αυτούς τους δύο παίκτες και ποιος είναι ο αγαπημένος σου ποδοσφαιριστής απ’ τον Ολυμπιακό;
«Είναι δύο πολύ καλοί παίκτες. Έχω δει τον Ροντινέι περισσότερο απ’ τον Κοστίνια, αλλά πιστεύω πως και οι δύο τα έχουν πάει περίφημα. Νομίζω ότι ο Ροντινέι γίνεται συνεχώς μέσα στη σεζόν, όλο και πιο σημαντικός για τον Ολυμπιακό. Είναι ένα πολύ επιθετικό μπακ, του αρέσει να δημιουργεί φάσεις, έχει πολύ καλό πόδι. Φέρνει καλή ενέργεια στην ομάδα. Του αρέσει να είναι παντού και είναι πάντα εκεί για την ομάδα. Νομίζω, ότι ο Ολυμπιακός έχει πολύ καλούς fullbacks».
Υπάρχει κάποιος ποδοσφαιριστής, που ξεχώριζε για εσένα όσο ήσουν στον Ολυμπιακό;
«Όσο ήμουν εγώ στον Ολυμπιακό πέρασαν πολλοί καλοί παίκτες. Είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω έναν παίκτη, με πολλούς έχω εξαιρετικές σχέσεις. Είναι δύσκολο να διαλέξω, γιατί μετά θα ξεχάσω κάποιον και θα ακουστεί κακό».
Τι άλλαξε ο Ολυμπιακός στον Ομάρ Ελαμπντελαουί;
«Μεγάλωσα πάρα πολύ, μαζί με την ομάδα. Οι προσδοκίες μου έγιναν ακόμα μεγαλύτερες, γιατί και η ομάδα είχε μεγαλύτερες. Πάντα πρέπει να τα δίνεις όλα, πάντα πρέπει να κερδίζεις. Διασκεδάζεις σήμερα και την επόμενη μέρα έχεις άλλα πράγματα στο μυαλό σου. Το DNA και η νοοτροπία της ομάδας με βοήθησαν να είμαι πιο άνετος. Ποτέ δεν εφησυχάστηκα, ποτέ δεν σταμάτησα να δουλεύω σκληρά. Με έκανε να πιέζω συνεχώς τον εαυτό μου. Αυτός ήταν ο λόγος, που έμεινα και τόσο καιρό, γιατί ακόμα και να πήγαινα καλά δεν σταμάταγα εκεί. Αυτό ήταν που μου έμεινε περισσότερο, απ’ τον καιρό, που ξόδεψα εκεί».
Και ο εξάμηνος δανεισμός στη Χαλ; Η Premier League πρέπει να ήταν ένα πολύ καλό «σχολείο».
«Φυσικά. Ήταν σε καλή χρονική περίοδο, καθώς είχα τραυματιστεί και ήμουν πολύ καιρό εκτός. Θα ήθελα να γίνει, όταν ήμουν σε καλύτερη κατάσταση. Ακόμη επανερχόμουν απ’ τον τραυματισμό μου. Προπονούμουν στο γυμναστήριο και με τον προπονητή φυσικής κατάστασης, αλλά όχι με την ομάδα. Τότε μίλησα στον Μάρκο Σίλβα και ήθελε να πάω να παίξω την επόμενη εβδομάδα, με την Τσέλσι. Ενώ, δεν είχα αγωνιστικό ρυθμό. Ήμουν εκτός 8-9 μήνες. Όμως, με ήθελε πραγματικά, γιατί ήξερε τι μπορούσα να κάνω απ’ όταν ήμασταν μαζί. Ήταν μία καλή επιλογή, αλλά δεν είχα παιχνίδια στα πόδια μου».
«Όταν είχα το ατύχημα, σκεφτόμουν τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, τους οπαδούς και έπαιρνα δύναμη»
Θέλω να μας πεις και για τον τραυματισμό σου. Κυρίως για το από πού «άντλησες» όλη αυτή την ενέργεια, για να επιστρέψεις.
«Πάντα ως άνθρωπος και ως ποδοσφαιριστής προσπαθούσα να πιέζω τον εαυτό μου. Προφανώς, και όταν έγινε ήξερα ότι θα είναι η μεγαλύτερη μου ‘μάχη’. Αν είχα πει πιο παλιά ότι κάτι είναι δύσκολο, έπρεπε να πω ότι αυτό είναι το δυσκολότερο. Και όντως ήταν. Ωστόσο, ήμουν αισιόδοξος ότι αυτό δεν θα με σταματήσει. Όσο πιο δύσκολο είναι, τόσο πιο πολύ θα πιέσω τον εαυτό μου, για να τα καταφέρω. Και το έκανα. Ημέρα με την ημέρα. Προπονούμουν σαν ‘τρελός’, αυτή η περίοδος ήταν εξωπραγματική. Προπονούμουν τρεις φορές την ημέρα. Ήμουν πολύ αισιόδοξος, έπαιρνα τις μικρές νίκες, ώστε να πιέσω τον εαυτό μου. Προσπαθούσα να κάνω θετικές σκέψεις, ώστε να βρω κίνητρο. Υπήρξε μία περίοδος, που ήταν δύσκολη. Υπήρξαν φορές, που σκεφτόμουν τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, τους οπαδούς και αυτό μου έδινε δύναμη. Είμαι μαχητής, ήταν δύσκολα χρόνια για εμένα, αλλά κατάφερα να βγω πιο δυνατός».
Από αυτήν την περίοδο, ποιο είναι το «μάθημα» που σου μένει στο μυαλό;
«Τα πάντα μπορούν να συμβούν στη ζωή γρήγορα. Το αναπάντεχο, μπορεί να συμβεί στον καθέναν, οποτεδήποτε. Πάντα ήμουν ευγνώμων, όμως, αυτή η εμπειρία με έκανε ακόμα πιο ευγνώμων για την υγεία, για την ενέργεια που έχεις, για όλα αυτά που μπορείς να κάνεις στη ζωή. Κάποιες φορές εργαζόμαστε σκληρά, είμαστε στρεσαρισμένοι και προσπαθούμε να πιέσουμε τους εαυτούς μας, για να πετύχουμε. Αυτή η κατάσταση, μου έμαθε πολλά για τη ζωή. Μου έμαθε ποιος είναι πραγματικά δίπλα μου. Νομίζω ότι αυτά ήταν τα πιο βασικά ‘μαθήματα’, που μου δίδαξε όλο αυτό».
«Δεν ξέρω αν είμαι καλύτερος ποδοσφαιριστής ή πατέρας. Ελπίζω το δεύτερο»
Ο Ομάρ Ελαμπντελαουί τελικά, είναι καλύτερος ποδοσφαιριστής ή καλύτερος πατέρας;
«Αυτό δεν το ξέρω. Αυτό πρέπει να το πει ο κόσμος. Είμαι άνθρωπος της οικογένειας. Αγαπάω την οικογένειά μου, κάνω τα πάντα για αυτήν και τα παιδιά μου. Είμαι πολύ ευγνώμων, για τα παιδιά μου, έτσι ακριβώς όπως είναι. Μου φέρνουν κάθε μέρα αγάπη. Ό,τι θες να κάνεις στη ζωή σου, θες να το κάνεις σωστά. Δεν ξέρω αν είμαι καλύτερος ποδοσφαιριστής. Ελπίζω να είμαι καλύτερος πατέρας. Ελπίζω να είμαι πατέρας, που έχει χαρούμενα τα παιδιά του».
Τώρα που τελείωσε η καριέρα σου, έχεις κάποιον επόμενο στόχο;
«Σκέφτομαι πολλά πράγματα. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα 100%. Πιθανότατα ή σχεδόν σίγουρα, θα έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο. Μετά θα δούμε. Προς το παρόν είναι ακόμα πολύ ‘φρέσκο’. Προσπαθώ να περνάω χρόνο με την οικογένειά μου. Μετά θα δούμε τι είναι αυτό, που με κάνει χαρούμενο και μου δίνει ενέργεια».
Αρχικά, Ομάρ θα σε ευχαριστήσω και για τέλος, θέλω να στείλεις κι ένα μήνυμα στον κόσμο του Ολυμπιακού, για τα 100 χρόνια του συλλόγου.
«Είναι τα 100 χρόνια και σημαίνουν πολλά για αυτόν τον μεγάλο σύλλογο. Έχει πετύχει τόσα πολλά, έχει κάνει τόσα πολλά. Είναι σύμβολο, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη. Θέλω να ευχηθώ τα καλύτερα στην ομάδα, τους φίλους μου. Ελπίζω ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι ακόμα καλύτερα, για να πάρουμε και άλλα τρόπαια. Ότι αυτό που ξεκίνησε πέρυσι με το Conference League θα έχει και συνέχεια. Ελπίζω ότι στα επόμενα 100 χρόνια, θα δούμε ακόμα περισσότερα ευρωπαϊκά και θα έχουμε πετύχει ακόμα περισσότερα στην Ελλάδα».
