Ο Κίναν Έβανς δεν μπόρεσε να «χαρεί» την επιστροφή του στην Euroleague και το ντεμπούτο του με τον Ολυμπιακό, στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.
Μετά από 580 ημέρες πάτησε παρκέ απέναντι στη Ζαλγκίρις, όμως η ατυχία του χτύπησε και πάλι την πόρτα. Μόλις ελάχιστα λεπτά μετά την είσοδο, αποχώρησε υποβασταζόμενος, έχοντας υποστεί ρήξη αχίλλειου τένοντα, για δεύτερη φορά στην καριέρα του.
Η διαφορά ήταν πως αυτή τη φορά, ο τραυματισμός ήρθε στο αριστερό του πόδι.
Ο γιατρός που είχε χειρουργήσει δις τον Κίναν Έβανς στη Λιθουανία, Ριμτάουτας Γκούδας, έδωσε μεγάλη συνέντευξη στο «Basket News» και μεταξύ άλλων, μίλησε και για το διάστημα που θα χρειαστεί, για να επανέλθει στην αγωνιστική δράση.
Μάλιστα, όπως τόνισε, θεωρεί ότι θα γυρίσει αρκετά συντομότερα, από τους 10 μήνες που αναφέρεται πως θα απουσιάσει.
Αναλυτικά, όσα ανέφερε για τον Κίναν Έβανς:
«Τον κάλεσα την επόμενη μέρα. Του είπα να μην απογοητευτεί, ότι σίγουρα θα επιστρέψει. Δεν έχω καμία αμφιβολία γι’ αυτό, γιατί υπάρχουν δεκάδες σχόλια στο διαδίκτυο του τύπου: ‘Αντίο, τελείωσε, δεν θα επιστρέψει…’ Αυτό είναι εντελώς ανόητο.
Θα επιστρέψει σίγουρα αν το θέλει, και εκείνος το θέλει πραγματικά. Έχω πάνω από έναν αθλητή που έχει χειρουργηθεί και στους δύο αχίλλειους τένοντες. Όσοι το θέλουν, επιστρέφουν. Αυτό είναι ψυχολογικός παράγοντας, αλλά η επιστροφή είναι απόλυτα εφικτή.
Φυσικά είναι καλύτερα από το αν ήταν το ίδιο πόδι. Θυμάμαι πολύ καλά το πόδι που χειρουργήθηκε. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, θυμάμαι ότι επέστρεψε γρήγορα στο γήπεδο. Κάπου είδα ανθρώπους να γράφουν ότι τώρα θα μείνει έξω για 10 μήνες… Νομίζω ότι θα επιστρέψει πολύ πιο σύντομα, αν όλα πάνε καλά. Είμαι πραγματικά αισιόδοξος, δεν βλέπω κανέναν λόγο να είμαστε αρνητικοί ή κάτι τέτοιο. Δεν είναι ο μόνος. Ξέρω ότι έχουν υπάρξει παρόμοιες περιπτώσεις στο NBA. Έχω προσωπικά πάνω από ένα παράδειγματα.
Δεν θέλω να αναφέρω ονόματα, αλλά μερικοί από αυτούς παίζουν ακόμη επιτυχώς σήμερα. Δεν έχω καμία αμφιβολία για αυτό το σενάριο επιστροφής – ειδικά γνωρίζοντας τον χαρακτήρα του. Είπε ότι πετάει στο Τέξας και ότι όλα θα πάνε καλά εκεί.
Για περίπου δύο χρόνια μετά από τέτοιους τραυματισμούς, αντιμετωπίζουμε την κινησιοφοβία, δηλαδή τον φόβο της κίνησης. Ο εγκέφαλος του αθλητή καταγράφει τον φόβο αυτού του τύπου τραυματισμών. Ο αθλητής προστατεύει ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματος, και χωρίς να το καταλαβαίνει, μια άλλη περιοχή υπερφορτώνεται. Όπως ανέφερα, τέτοια προβλήματα μπορούν να αναδειχθούν μέσω προληπτικών τεστ.
Οι προπονητές δεν βλέπουν αυτά τα πράγματα. Νομίζουν ότι αν το μυϊκό σύστημα έχει αναρρώσει, τότε ο παίκτης είναι έτοιμος. Αλλά ο αθλητής προστατεύει τον εαυτό του για δύο χρόνια και δεν μπορεί να κάνει κάτι γι’ αυτό. Μερικές φορές χρειάζεται ακόμη και η χρήση ήπιων αντικαταθλιπτικών ώστε ο φλοιός και η μνήμη αυτών των τραυματισμών να ξεθωριάσουν, να αποκατασταθεί η μηχανική ισορροπία και να μην υπερφορτώνεται άλλη περιοχή ενώ προστατεύεται η τραυματισμένη – για παράδειγμα, ο αχίλλειος».
