Τα ήρεμα, σχεδόν λιμνάζοντα νερά στους πάγκους της Ευρωλίγκα μέχρι και την 12η αγωνιστική, αντάριασαν. Ο «ασκός του Αιόλου» άνοιξε και «ρούφηξε» όχι έναν αλλά τρεις προπονητές μέσα σε λίγες μονάχα ώρες. Πλην όμως η εν λόγω περίσταση έχει θεμελιώδεις διαφορές σε σχέση με τις κλασσικές περιπτώσεις προπονητών που «πληρώνουν» το μάρμαρο, όπως είχε συμβεί κατ’ εξακολούθηση την περασμένη σεζόν.
Οι τελευταίες ώρες θα μπορούσαν και να ειπωθούν – με βαρδιά καρδιά – και ως το τέλος μιας εποχής. Διότι πρωταγωνιστές ενός συνόλου δεν είναι μονάχα εκείνοι που πέρνουν τις αποφάσεις εν καιρώ αγώνα αλλά και όσοι τους εμπιστεύονται απ’ έξω.
«Για το καλό της», είπαν με διαφορά μερικών ωρών Ετόρε Μεσίνα και Ζέλικο Ομπράντοβιτς που έχουν δώσει ομηρικές μάχες στους πάγκους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, προτάσσοντας τις υπερομάδες τους.
Από τη μια πλευρά ο «Έκτορας» για τον οποίο το τέλος ήρθε λίγο νωρίτερα απ’ ότι είχε σχεδιάσει, φωνάζοντας τον Τζουζέπε Ποέτα στο πλάι του για να τον… εκπαιδεύσει. Ένιωσε πως δίχαζε, πήρε το καπελάκι του και αποχώρησε. Σαν Κύριος που είναι.
Στην περίπτωση του Ζοτς, πέρα από το μη αναστρέψιμο της υπόθεσης αγωνιστικά – βγάζοντας προς τα έξω μία εικόνα ανίσχυρου σπάνια για τον ίδιο – υπήρχε και κάτι πολύ βαθύτερο. Με ρίζες που ακουμπούν το αξιακό του σύστημα αλλά και τα συμφέροντα. Συλλογικά και εθνικά. Δεν ένιωθε πως είχε την απαραίτητη στήριξη.
Ούτε μια μέρα αργότερα από την οριστική και αμετάκλητη στα όρια της αδιαπραγμάτευτης παραίτησης του Ζοτς από τα καθήκοντά του στον πάγκο των Σέρβων, ήρθε και μία απόλυση. Ο διασυρμός της Εφές στο Μονακό ήταν το ποτήρι που ξεχείλησε για τον Ιγκόρ Κοκόσκοφ που ανέλαβε με «δάφνες» τους Τούρκους, ο οποίοι όμως όπως αποδείχθηκε πριν καν βγει ο Νοέμβρης, θα χτυπάνε το… κεφάλι τους στον τοίχο που δεν κράτησαν τον Μπάνκι.
Και κάπως έτσι, «βραδιάσε» μία εβδομάδα που είχε μπόλικο… ψωμί και «ξημέρωσε» μία άλλη με νέα τάξη πραγμάτων με αστερίσκο δίπλα από το όνομα του Όντεντ Κάτας που βρίσκεται… υπ’ ατμών. Το τέλος μιας εποχής – αναφερόμενοι στους Ομπράντοβιτς και Μεσίνα – σκεπτόμενοι διάφορες παραμέτρους όπως την ηλικία, τον σύλλογο που άφησαν, το μπάσκετ που αλλάζει; Θα φανεί…
Όπως και να ‘χει, οι δυο τους μόνο φεύγοντας, παίρνουν παραμάσχαλα και τις 13 (!) κατακτήσεις τους στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, την Ευρωλίγκα των ημερών μας. Όπως κι αν λεγόταν, με απαρχή το 1992 και το «θαύμα» της νεανικής Παρτιζάν. Σχεδόν τις μισές δηλαδή απ’ αυτές που παραμένουν στον θεσμό.
Ζέλικο Ομπράντοβιτς και Ετόρε Μεσίνα που μετράνε μαζί πάνω από τέσσερις χιλιάδες αγώνες καριέρας, με +1500 ματς σε Κύπελλα Ευρώπης, Εθνικές ομάδες, εγχώριες λίγκες και ούτω καθ’ εξής, ήταν μέχρι και τη Δευτέρα (24/11), οι δύο πολυνίκες της διοργάνωσης σε επίπεδο head coach. Εννιά έχει πανηγυρίσει ο «άρχοντας των δαχτυλιδιών», τέσσερις ο Μεσίνα.
Πλέον, εκείνος που κατέχει το ρεκόρ ως πρώτος προπονητής είναι ο Εργκίν Αταμάν του Παναθηναϊκού με τρεις κατακτήσεις ενώ τα περισσότερα τρόπαια συνολικά, τα έχει στο παλμαρέ του συνολικά ο Δημήτρης Ιτούδης με επτά (δύο σαν πρώτος προπονητής με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και άλλα πέντε ως βοηθός του Ομπράντοβιτς στον Παναθηναϊκό).
Βασίλης Σπανούλης: – (Χ3 σαν παίκτης με Παναθηναϊκό & Ολυμπιακό)
Σάσα Ομπράντοβις: –
Τσάβι Πασκουάλ: X1 με Μπαρτσελόνα 2010
Γιούριτσα Γκόλεματς: –
Τζουζέπε Ποέτα: –
Γκόρντον Χέρμπερτ: –
Σαρούνας Γιασικεβίτσιους: X1 με Φενέρμπαχτσε 2025 (Χ4 σαν παίκτης με Μπαρτσελόνα, Μακάμπι & Παναθηναϊκό)
Δημήτρης Ιτούδης: Χ7 με ΤΣΣΚΑ Μόσχας 2016 & 2019 σαν πρώτος προπονητής, Χ5 με Παναθηναϊκό σαν βοηθός
Πάολο Γκαλμπιάτι: –
Πιερίκ Πουπέ: –
Οντέντ Κάτας: – (Χ1 σαν παίκτης με Παναθηναϊκό)
Γιώργος Μπαρτζώκας: X1 με Ολυμπιακό 2013
Εργκίν Αταμάν: Χ3 με Εφές 2021 & 2022 Εφές και με Παναθηναϊκό 2024
Φραντσέσκο Ταμπελίνι: –
Σέρτζιο Σκαριόλο: –
Πέδρο Μαρτίνεθ: –
Ντούσκο Ιβάνοβιτς: – (Χ2 σαν παίκτης με Γιουγκοπλάστικα 1989-90)
Τόμας Μασιούλις: Χ1 με Φενέρμπαχτσε σαν βοηθός προπονητή 2025, (Χ2 σαν παίκτης με Ζαλγκίρις 1999)
Μία κατηγορία μόνοι τους
Ζέλικο Ομπράντοβιτς: Χ9 (1992 Παρτιζάν, 1994 Μπανταλόνα, 1995 Ρεάλ, 2000 & 2002 & 2007 & 2009 & 2011 Παναθηναϊκό, 2017 Φενέρμπαχτσε)
Ετόρε Μεσίνα: Χ4 (1998 & 2001 Βίρτους, 2006 & 2008 ΤΣΣΚΑ Μόσχας)
