Σκιά του εαυτού του εμφανίστηκε ο Ολυμπιακός στο «Παλάου Μπλαουγκράνα». Αν έκανε την παραπάνω τοποθέτηση κανείς, θα είχε πέσει μέσα στη μισή αλήθεια. Διότι η άλλη μισή είναι το (ρητορικό) αλλά καθόλο ουσιαστικό ερώτημα: ποιανού εαυτού του;
Αποδιοργανωμένος, ράθυμος, με καλώδια βραχυκυκλωμένα, δίχως φαντασία και κυρίως χωρίς να υπηρετήσει τις αρχές του παιχνιδιού που τον καθιέρωσε τα τελευταία χρόνια, παρουσιάστηκε ο Ολυμπιακός στη Βαρκελώνη την 15η αγωνιστική. Ξένος.
Ένας αλλοιωμένος σε κάποιο βαθμό φέτος Ολυμπιακός από το DNA που τον διέκρινε και τον ξεχώριζε τις τελευταίες σεζόν και ο οποίος του έδωσε δύο πρώτες θέσεις στην κανονική διάρκεια, την τελευταία τριετία.
Στο θολωμένο τους μυαλό και τις χαμένες τους συνήθειες, ψάχνουν οι Πειραιώτες που έχουν σταθεί και άτυχοι μέσα σ’ όλα με τους τραυματισμούς και τις απουσίες, την ασφάλεια των ιδανικών τους. Τη συνέπεια σε μια «βαριά» και απαιτητική αγωνιστική περίοδο που για την ώρα είναι γεμάτη… σκαμπανεβάσματα.
Ο Ολυμπιακός δεν έμαθε από το «πάθημα» στο Βελιγράδι και αφού το παιχνίδι με τη Φενέρμπαχτσε πήρε αναβολή, τότε υπέστη δεύτερη σερί ήττα στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της «γηραιάς ηπείρου» για πρώτη φορά μέσα στη σεζόν.
Η απουσία του Τάισον Γουόρντ «έβλαψε» τον αποσβολωμένο Ολυμπιακό που δεν βρήκε απάντηση στο έλλειμμα αθλητικότητας και ενέργειας που δημιουργήθηκε κόντρα σε μία Μπαρτσελόνα που έμοιαζε σαν να έπαιζε σε άλλη ταχύτητα στο δεύτερο μέρος. Κι ας έχει μικρότερο βάθος στο ρόστερ της.
Ένα συννεφάκι με πελώριο «πρέπει» είναι αυτό που συντροφεύει την επερχόμενη διπλή εβδομάδα κόντρα σε Βαλένθια και Βιλερμπάν σε δύο must win παιχνίδια, παρότι το άγχος και η πίεση «φουντώνει».
Οι ανεβασμένες «νυχτερίδες» έρχονται με… φόρα στον Πειραιά και έχοντας «φρέσκο» το know how με το «διπλό» στο ΟΑΚΑ για να γυρίσουν τους Πειραιώτες στην περασμένη Άνοιξη. Πριν την post season και στο photo finish της κανονικής διάρκειας, το σύνολο του Γιώργου Μπαρτζώκα «έκατσε» στο… μαξιλαράκι ασφαλείας που είχε χτίσει για την κατάληψη της πρώτης θέσης και γνώρισε τρεις απανωτές ήττες από Ερ. Αστέρα (73-81), Βιλερμπάν (81-70) και Μονακό (77-80), στην μίνι-κοιλιά που έκαναν πριν τελειώσουν την RS με 2/2 και κρατήσουν την κορυφή για πάρτη τους.
Από εκεί και πέρα… κενό για να βρει κανείς την προηγούμενη φορά που «τρίτωσε» το κακό για τον Ολυμπιακό, ο οποίος συνηθίζει να βγάζει αντίδραση και να δυναμώνει μέσα από την αμφιβολία και την αμφισβήτηση.
Από τα πρώτα παιχνίδια του 2022 είχαν οι Πειραιώτες να βιώσουν αρνητικό σερί σε μη αδιάφορες (σχεδόν) συνθήκες, όταν το εκκωφαντικό «διπλό» στο ΟΑΚΑ κόντρα σε έναν άλλο Παναθηναϊκό (Δεκέμβριος 2021), ακολούθησαν 4 ήττες στα καπάκια από Φενέρμπαχτσε (94-80), Μακάμπι Τελ Αβίβ (84-69), Ερ. Αστέρα (72-76) και Ρεάλ Μαδρίτης (75-67).
Χρονιά που τελικά η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έφτασε στο πρώτο της Final Four στη δεύτερη θητεία του στο Βελιγράδι, μένοντας με το… αν στην τρίποντη βόμβα του Βασίλιε Μίτσιτς.
Οι πρωταθλητές Ελλάδος έχουν γαλουχηθεί με το αίσθημα του ασυμβίβαστου, αυτό έχει δείξει η πρόσφατη ιστορία τους. Φτάνει να αλλάξουν μυαλά στα μετόπισθέν τους, να παραμείνουν πιστοί στις αρχές τους και να ενσωματώσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται τον Μόντε Μόρις που μοιάζει με… Μωυσής.
