Η 42η έκδοση του EuroBasket 2025 ανήκει ήδη στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, αφήνοντας μία γεύση «γλυκιά», γαλανόλευκης απόχρωσης. Έπειτα από 16 χρόνια, το πολυπόθητο μετάλλιο ήρθε. Και δικαίως, πανηγυρίστηκε δεόντως. Όπως του άρμοζε.
Από μία Εθνική που άκουσε πολλά και αμφισβητήθηκε. Ένα σύνολο περιορισμένων δυνατοτήτων για πολλούς που όμως κατάφερε κάτι που άλλες κι άλλες φουρνιές, πιο ταλαντούχες και προικισμένες ή ακόμα και ισορροπημένες, δεν μπόρεσαν.
Με έναν μέγκασταρ στα καλύτερά του, να ηγείται της Εθνικής ομάδας μέχρι το «μεγαλύτερο ίσως κατόρθωμα της ζωής του». Έτσι χαρακτήρισε το χάλκινο που κατακτήθηκε στη Ρίγα ο περιχαρής Γιάννης Αντετοκούνμπο.
Ο σούπερ σταρ των Μπακς που ζορίστηκε μονάχα στον ημιτελικό με την Τουρκία, όταν όλο το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα βρισκόταν στην ίδια κακογραμμένη σελίδα, ήταν ασταμάτητος. Έφαγε… πλακάκια πριν τον μικρό-μεγάλο τελικό και ολοκλήρωσε την παρουσία του στο τουρνουά, όντας φυσικά εκ των διακριθέντων.
Το φράγμα της 30άρας κατά μέσο όρο πόντων μπορεί να μην έσπασε – όπως το έκανε ο Ντόντσιτς (πρώτη φορά κάποιος εκτός Γκάλη το πετυχαίνει) με επτά ματς – αλλά και πάλι ο Γιάννης Αντεοτκούνμπο έμοιαζε με θηρίο που πήγαινε με τα φρένα σπασμένα.
Το κοντέρ έγραψε 27,3 πόντους ανά αγώνα σε 29′ συμμετοχής, κάτω από τον Σλοβένο «μάγο» που φλέρταρε με τους 35 πόντους ανά αγώνα αλλά δεν ήταν αρκετοί για την πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2017.
Ο «Greek Freak» βέβαια είχε και πρωτιές πέρα ως πέρα δικές του. Ήταν ο μοναδικός με πάνω από 10 εύστοχα σουτ εντός παιδιάς ανά αγώνα σε ολόκληρο το τουρνουά (10,6 και 74 στο σύνολο). Εκείνος που κατέβασε τα περισσότερα (55 στο σύνολο) αμυντικά ριμπάουντ στο θεσμό μαζί με τον Ντόντσιτς ενώ βρέθηκε και στην κορυφή των double double με 4, όσα είχαν και οι Βούτσεβιτς, Σενγκούν (triple double το ένα) και Χλίνασον.
Βέβαια ο Γιάννης Αντετοκούνμπο από τον οποίο περίμενε πολλά η Εθνική ομάδα, ήταν και εκείνος που υπέπεσε στα περισσότερα λάθη με 4,4 ανά αγώνα.
Οικογενειακή διάκριση
Η οικογένεια Αντετοκούνμπο πριν το πρώτο τζάμπολ του τουρνουά, είχε πατήσει σε πάσης φύσεως κορυφές. Είχε πανηγυρίσει λογιών λογιών επιτεύγματα. Αυτό που της έλειπε περισσότερο από όλα τα άλλα, ήταν ένα μετάλλιο με το εθνόσημο, το οποίο και ήρθε. Και με τους τρεις παρόντες, γεγονός που το έκανε ακόμα πιο ξεχωριστό.
Δεν τίθεται αμφιβολία για το πιο βαρύ όνομα της οικογένειας Αντετοκούνμπο και το πιο αναγνωρίσιμο μέλος της. Ο Γιάννης δεν αποτελεί κορνίζα μονάχα για το ελληνικό μπάσκετ αλλά και για το παγκόσμιο. Απ’ άκρη σ’ άκρη της υφηλίου έχει τους φαν του. Και παρότι αρκετή κουβέντα γίνεται κάθε καλοκαίρι περί αξιοκρατικών κριτηρίων στην Εθνική ομάδα όσον αφορά τις επιλογές, ο Κώστας φρόντισε σε αυτό του τουρνουά να δώσει μερικές απαντήσεις.
Ο νυν σέντερ του Ολυμπιακού ήταν καταλυτικός κόντρα στη Λιθουανία για να ανοίξει ο δρόμος προς το μετάλλιο ενώ άφησε γενικότερα μία θετικότατη εντύπωση. Κυρίως ως προς τα αμυντικά του καθήκοντα και την έφεση που έχει να ελέγχει την εναέρια κυκλοφορία.
Ο Κώστας Αντετοκούνμπο φιλοδώρησε όχι μία, όχι δύο αλλά 13 φορές συνολικά κάθε επίδοξο «λεηλατητή» του ελληνικού καλαθιού. Τις περισσότερες από κάθε άλλον παίκτη στο τουρνουά. Η πρωτιά του γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακή αν αναλογιστεί κανείς τον χρόνο συμμετοχής του (12,2′). Ο Κώστας Αντετοκούνμπο ολοκλήρωσε την παρουσία του στο τουρνουά με 4,6 κοψίματα στα 40′, απέχοντας παρασάγγας από τον επόμενο.
Η πορεία της Εθνικής προς το χάλκινο μετάλλιο συνοδεύτηκε από μία ακόμα πρωτιά σε ατομικό επίπεδο. Ο νατουραλιζέ της «γαλανόλευκης» Τάιλερ Ντόρσεϊ που έπλεε σε πελάγη ευτυχίας μετά την επίτευξη του στόχου και την απονομή, συνέβαλε κι εκείνος αρκετά στην παρουσία της «Επίσημης Αγαπημένης» στο βάθρο των νικητών.
Με 27 εύστοχα τρίποντα (3 ανά παιχνίδι) ήταν εκείνος που έβαλε τα περισσότερα, αφήνοντας πίσω του τον Ντόντσιτς (7 ματς) με 25. Μία μόνιμη απειλή από την περιφέρεια, λόγω της οποίας πολλές φορές η άμυνα δεν μπορούσε να αφοσιωθεί απόλυτα στον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Σπουδαίο τουρνουά και για τον ομογενή γκαρντ.
