Από το ναδίρ στο ζενίθ και τούμπαλιν. Το φορτωμένο πρόγραμμα και οι αδιάκοπες αγωνιστικές υποχρεώσεις έχουν και τη θετική τους οπτική μετά από μία «σφαλιάρα». Μπορεί η επόμενη μέρα να την…. ξεπλύνει γρήγορα, ρίχοντας αλάτι στην πληγή. Και ο Γιώργος Μπαρτζώκας το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα.
Ακριβώς μία εβδομάδα πίσω, το αφήγημα των τελικών της Stoiximan GBL ήταν αντιστρόφως ανάλογο. Ο Παναθηναϊκός βρισκόταν «καβάλα στο άλογο», έδειχνε πιο συγκροτημένος και στοχοπροσηλωμένος. Με το Αμπού Ντάμπι καταχωνιασμένο στο πίσω μέρος του μυαλού, γεμάτος ενέργεια και έτοιμος να υπερασπιστεί τον τίτλο του απέναντι σε έναν «αιώνιο» αντίπαλο βυθισμένο στη θλίψη της απώλειας του τροπαίου και της εσωστρέφειας. Ψυχολογικά και πνευματικά ανέτοιμο για μία σειρά Τελικών.
Από τότε, μοιάζει σαν να έχουν περάσει εβδομάδες. Τόσα πολλά – μη αγωνιστικά – έχουν μεσολαβήσει με ανακοινώσεις, συναντήσεις, σκληρό πόκερ, τοξικότητα. Αλλά και μία πραγματικότητα.
Τα όσα έλαβαν χώρα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας συσπείρωσαν τον Ολυμπιακό, τον αφύπνισαν. Η γενικότερη συμπεριφορά του Δ. Γιαννακόπουλου ακόμα και πριν το πρώτο τζάμπολ των Τελικών έδωσε στον Γιώργο Μπαρτζώκα και τους παίκτες τους, την «τροφή για σκέψη» που χρειάζονταν. Και όποια κι αν είναι η κατάληξη της σεζόν, αυτή τη βδομάδα υπερτέρησαν σε όλα τα επίπεδα.
Η μαλθακή «ερυθρόλευκη» διοίκηση άλλαξε ρότα, βγήκε στην αντεπίθεση. Απάντηση στην απάντηση, με ύφος «αιχμηρό» και σκληρό. Καταγγελίες, μηνύσεις. Παρούσα με κάθε τρόπο, γεγονός που ζωντάνεψε τόσο το αγωνιστικό τμήμα όσο και τους φιλάθλους που περίμεναν στη… γωνία.
Ο τελειωμένος Ολυμπιακός που αργόσβηνε, εμφάνισε στο κρισιμότερο σημείο της σεζόν αφού η Euroleague χάθηκε, στοιχεία από το DNA του, την ίδια ώρα που το αντίπαλο δέος, έμεινε στα παράπονα για τη διαιτησία. Αποτέλεσμα; Το 1-0 έγινε 1-2, δίνοντας championship point στον Ολυμπιακό από το (σχεδόν) πουθενά. Και η αλήθεια είναι ότι μεγάλο μερίδιο της μέχρι τώρα επιτυχίας, εν αναμονή των αποφάσεων και του αθλητικού δικαστή για τη συμμετοχή ή όχι των Ναν και Φουρνιέ, έχει ο Γιώργος Μπαρτζώκας.
Η αισθητή διαφορά
Είναι η φύση του ανθρώπου που κάθεται στην άκρη του πάγκου να αποτελεί το… μαύρο πρόβατο στην στραβή, ο υπαίτιος για «όλα τα κακά του κόσμου» και ταυτόχρονα στα «καλώς κείμενα» να μην παίρνει ό,τι του αναλογεί.
Όχι πως φέρει μαζί του το ακαταλόγιστο! Ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε κατώτερος των περιστάσεων στο ματς της χρονιάς με την Μονακό στο Αμπού Ντάμπι καθώς και στον πρώτο τελικό. Βραχυκυκλωμένος, μπερδεμένος, άδειος από ιδέες. Με τον προπονητή του στην… τσίτα. Όπως και στο παιχνίδι του δεύτερου γύρου για τη Stoiximan GBL στο ΟΑΚΑ όπου οι εκρήξεις του – με τις οποίες δεν είναι συμφιλιωμένος όπως είχε σημειώσει ο Μπαρτζώκας και στη Συνέντευξή του στο Ole.gr για τα 100 χρόνια του Ολυμπιακού – πασιφανείς. Διάχυτες στο σύνολο, αδύνατο να μην το επηρεάσουν.
Αντίθετα στα Game 2 και 3, ο Αμαρουσιώτης τεχνικός δείχνει άκρως αλλαγμένος ως προς τη συμπεριφορά του. Γιώργος Μπαρτζώκας και ηρεμία δεν πάνε μαζί, πλην όμως η γλώσσα του σώματος λέει πολλά. Ίσως και να έχει πάρει κάποιες αποφάσεις μέσα του, αναφορικά με τη νέα σεζόν! Ξεκάθαρη εννοείται η πρόθεση της διοίκησης των Πειραιωτών να στηρίξει τον Γιώργο Μπαρτζώκα όπως έχει τονίσει πολλάκις και ο οποίος έχει συμβόλαιο μέχρι το 2026.
Η απόφασή του να συμπεριλάβει τον Σακίλ ΜακΚίσικ στη 12άδα του 2ου τελικού έναντι του Λούκα Βιλντόζα και παρότι ο Ολυμπιακός είχε ποσοτικό θέμα στον «άσο» χωρίς τον Γουίλιαμς-Γκος, αποδείχθηκε καίρια.
Η διεισδυτική ικανότητα του Αμερικανού φόργουορντ, η έκρηξή του, το κάθετο παιχνίδι και η ικανότητά του να τελειώνει φάσεις στο short roll όπως φάνηκε στον τρίτο Τελικό, ήταν στοιχεία που έλειπαν από τον Ολυμπιακό. Πιο έτοιμος πνευματικά ο ΜακΚίσικ, κάτι που διέκρινε ο Μπαρτζώκας και για την ώρα, τον δικαιώνει για μία ακόμα φορά αυτήν την πενταετία της συνύπαρξής τους στον Πειραιά.
Τον καλύτερο εαυτό όμως δεν έχει βγάλει μόνο στον «Σακ» αλλά και στους Νίκολα Μιλουτίνοφ και Τάιλερ Ντόρσεϊ. Ο γεμάτος σκαμπανεβάσματα Σέρβος που βοήθησε αρκετά και στη σειρά με τη Ρεάλ, έχει κάνει ίσως το καλύτερο παιχνίδι του με την «ερυθρόλευκεη» στη δεύτερή του θητεία στο ΟΑΚΑ. Κυριαρχικός σε άμυνα και επίθεση, με ποικιλία στο παιχνίδι του (6/9 σουτ, 6 ριμπ., 3 ασίστ), έπαιξε και για τον άτυχο Μουστάφα Φαλ στα 28′ και κάτι που έμεινε στο παρκέ.
«Διαβάζοντας» άψογα τα PnR και κάνοντας παιχνίδι από «κοντό» κόψιμο και όχι βύθισμα, έστειλε πολλές φορές την μπάλα στο «πράσινο» καλάθι με το ένα χέρι και τον αντίπαλο στο ένα μέτρο. Κυρίως όμως, ο… φευγάτος – όπως παρουσιάζεται εδώ και καιρό αν και ο ίδιος δεν έχει πάρει ακόμα κάποια απόφαση – Μιλουτίνοφ, έδειξε νεύρο. Πήγαινε δυνατά και αποφασισμένα στις φάσεις απέναντι σε πληθώρα αντιπάλων που εναλάσσονταν. Εκείνος εκεί όμως, βράχος.
Το επόμενο τεράστιο κέρδος των ημερών για τον Ολυμπιακό, αφορά φυσικά τον Τάιλερ Ντόρσεϊ. Χαμένος και παγιδευμένος στην πολυκοσμία καθόλη τη διάρκεια της σεζόν, εμφανίστηκε εκεί που δεν το περίμενε κανείς. Σταμάτησε στους 16 πόντους στο ΣΕΦ, έβαλε άλλους 13 στο ΟΑΚΑ με κρύο αίμα, προσδίδοντας ακόμα μεγαλύτερο εκτελεστικό κίνδυνο από την περιφέρεια.
Δεν ήταν λίγες οι φορές και ελλείψει Φουρνιέ στο τελευταίο κομμάτι που Μπαρτζώκας και Ντόρσεϊ συζήτησαν στην πλάγια γραμμή ενώ μετά το τέλος του αγώνα και οδεύοντας προς τα αποδυτήρια, είχαν μία χειραψία αμοιβαίας αναγνώρισης, ένα εκατέρωθεν «ευχαριστώ» που δεν κατέγραψαν οι κάμερες.
Ο ομογενής γκαρντ διαθέται χαρακηριστικά που είχε ανάγκη ο φετινός Ολυμπιακός στα λιγοστά δύσκολα που τον βρήκαν, πλην όμως είναι και ένας παίκτης ψυχολογίας. Όταν νιώθει σημαντικός ως μέλος ενός συνόλου, μπορεί να εκτελέσει και να «σκοτώσει» οποιαδήποτε ομάδα όπως είχε αποδείξει αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας.
«Παιδιά, σας βγάζω το καπέλο για τον χαρακτήρα, την προσωπικότητά, τα κότσια που δείξατε. Αυτό είναι Ολυμπιακός. Και δεν γίνεται να έχουμε αμφιβολία για αυτό», σημείωσε στην πορωτική του ομιλία στα αποδυτήρια ο Έλληνας τεχνικός που ζήτησε την προσοχή όλων για το τελευταί βήμα.
Ένα παθιασμένος λόγος από τον συνήθως χαμηλών τόνων σε αυτά Γιώργο Μπαρτζώκα που έχει δει στο μεγαλύτερο μέρος των Game 2 και 3 των Τελικών, κάτι από την ομάδα που έχτισε τα τελευταία χρόνια. Και έκανε την Ευρώπη, να τη χειροκροτά με κίνηση μακριά από την μπάλα, δημιουργία, αυτοπεποίθηση στον διπλανό, ταπεινότητα, ομαδικότητα.
Ενδεικτικές οι 24 τελικές πάσες του 3ου Τελικού και οι 99 πόντοι. Αυτό, είναι έργο Μπαρτζώκα.
