Τα καλά νέα της 14ης Αυγούστου ήταν εξαιρετικά σημαντικά για το ελληνικό ποδόσφαιρο και για τις ομάδες μας. Αφενός γιατί οι δυο από τους τρεις (Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ) εξασφάλισαν ευρωπαϊκή League Stage, αφετέρου για τη σημασία της πορείας στη βαθμολογία της UEFΑ, μιας και είναι πολύ σημαντικό η φετινή αποκομιδή να είναι υψηλή για τη βελτίωση του συντελεστή.
Μπορείτε να ακούσετε στο τελευταίο επεισόδιο του Football Untold με καλεσμένο τον Ανδρέα Δημάτο τους λόγους. Μιλάμε, παράλληλα, για τρεις προκρίσεις που ήρθαν με αγωνία και δράμα, από ομάδες που απέχουν αρκετά από την τελική τους μορφή: Ο ΠΑΟΚ που συνεχίζει με τον ίδιο προπονητή και άρα κουβαλάει τις συνήθειες και την ισορροπία του, αναμένει κάποιες κρίσιμες για την επόμενη μέρα μονάδες του, ο Παναθηναϊκός το ίδιο συν του ότι ο ένας αρχηγός του έμεινε στον πάγκο και ο δεύτερος ήταν εκτός, αμφότεροι πολύ σημαντικοί για το παιχνίδι ανεξαρτήτως άναρθρων και… άμπαλων σοσιαλμιντιακών κραυγών, η ΑΕΚ με έναν νέο προπονητή και νέες προσθήκες, τη στιγμή που ψάχνεται για τακτικές και πρόσωπα.
Το να έχανε και φέτος την Ευρώπη από τόσο νωρίς η Ένωση θα ήταν αρκετά βαρύ για τη διαχείριση και την ψυχολογία της υπόλοιπης σεζόν, όπως φυσικά το ίδιο θα συνέβαινε και για τους υπόλοιπους. Ειδικότερα όμως οι κιτρινόμαυροι έχουν ακόμα ένα βήμα, το οποίο δεν μοιάζει απλό. Η ίδια η διαδικασία, καθώς και το πρόσφατο παρελθόν, έχουν δείξει ότι δεν υπάρχουν εύκολοι αντίπαλοι σε αυτή τη φάση και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος που αναδεικνύει τη σημασία του ευρωπαϊκού ranking.
Ήταν προκρίσεις που κρίθηκαν στις λεπτομέρειες και που κάποιος εύλογα μπορεί να πει ότι είχαν την τύχη με το μέρος τους. Δοκάρι και μέσα τυχερός, δοκάρι και έξω άτυχος. Ισχύει αυτό ως έναν βαθμό, αλλά στο ποδόσφαιρο του 2025 οφείλεις να ελαχιστοποιείς τον παράγοντα τύχη.
Είναι θέμα προετοιμασίας, πλάνου, δουλειάς, ψυχολογίας, αγωνιστικής και πνευματικής ετοιμότητας. Μια φαινομενικά εύκολη χαμένη ευκαιρία έχει παράγοντες που συχνά δεν εξετάζονται, όπως η θέση του τερματοφύλακα, οι τοποθετήσεις των αμυντικών, η πίεση στον επιθετικό που ενδεχομένως να τον εξαναγκάσει σε μια «σκοτωμένη» τελική προσπάθεια.
Η απορρόφηση της πίεσης το ίδιο, καθώς και η ουσία, το αποτέλεσμα ανεξάρτητα από την εικόνα του αγώνα. Το ζευγάρι του Παναθηναϊκού με τους Ρέιντζερς είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα. Το να διαθέτεις έναν ικανό και έτοιμο τερματοφύλακα, όπως ο Παβλένκα, δεν είναι τύχη. Το να έχεις κάνει προετοιμασία για μια πιθανή διαδικασία πέναλτι και να είσαι έτοιμος να βοηθήσεις τον γκολκίπερ σου να βρει τις σωστές γωνίες, όπως συνέβη με τον Ντραγκόβσκι, επίσης. Το να έχεις διαγνώσει τις επιθετικές αρετές του αντιπάλου και να προσαρμόζεις την τακτική χωρίς την μπάλα πάνω τους, ακόμα κι αν αυτό κάνει τη δική σου απόδοση λιγότερο θελκτική, είναι επιλογή.
Όπως τύχη δεν είναι και το να έχεις προνοήσει ώστε να έχεις βαρόμετρα τύπου Γιόβιτς στη φαρέτρα γι’ αυτά τα κρίσιμα ματς ή την οξύνεια να αλλάξεις το τακτικό σου πλάνο γρήγορα και ορθά, βλέποντας ότι αποδεικνύεται μη λειτουργικό σε όλες τις φάσεις του παιχνιδιού. Είναι νωρίς, οι προπονητές οραματίζονται την απόδοση της ομάδας του με βάση αυτό που θεωρούν οι ίδιοι ιδανικό, ωστόσο ποτέ δεν είναι εύκολο να εφαρμοστεί σε νέες ομάδες.
Σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, οι ελληνικές ομάδες είχαν τα παραπάνω. Αναφερθήκαμε και στο προηγούμενο σημείωμα στη θολή έννοια της «καλύτερης ομάδας» σ’ αυτό το σημείο της χρονιάς και το πλάνο του Ρουί Βιτόρια στα δύο ματς με τη Σαχτάρ ήταν η καλύτερη απόδειξη. Προφανώς, και στις τρεις αναμετρήσεις υπήρχαν στιγμές που μπορεί να είχαν οδηγήσει σε αντίθετα αποτελέσματα. Προφανώς και υπήρξαν καθυστερήσεις και ρίσκα στους σχεδιασμούς, όπως για παράδειγμα το ότι οι «πράσινοι» πήγαν στη μάχη με έναν μοναδικό καθαρό δεξιό μπακ.
Όμως, για μια ακόμα φορά, οι εύκολοι και βιαστικοί αφορισμοί δεν βοηθούν κανέναν. Μένει ακόμα ένα βήμα, προκειμένου ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκός να διεκδικήσουν το Europa και η Ένωση να κάνει το «τρία στα τρία» και να μπει ομίλους Conference. Τα τεστ πλέον έχουν γίνει και οι δυνατότητες για καλύτερη προετοιμασία και για ακόμα περισσότερη ελαχιστοποίηση του «στην τύχη» είναι εδώ. Με την ευχή όλα να πάνε κατ’ ευχήν.
