Παιδί του Ντένβερ κι εκείνος, έφαγε την κορυφαία λίγκα του πλανήτη με το… κουτάλι για μία πενταετία δίπλα στον Νίκολα Γιόκιτς, γεγονός που άφησε παρακαταθήκη μία φιλία. Αλλά και μερικές στιγμές αγωνιστικά.
Ο Μόντε Μόρις έδωσε την εντολή στον ατζέντη του – αφού είδε ότι δεν υπήρχε πρόσφορο έδαφος στις ΗΠΑ – να κοιτάξει προς Ευρώπη μεριά και ο Ολυμπιακός δεν το (πολυ)σκέφτηκε. Βρισκόταν ούτως ή άλλως ενεργά στην αγορά, πολλώ δε μάλλον μετά τον τραυματισμό του Κίναν Έβανς και αφού ο απόφοιτος του Αϊόβα ικανοποιούσε πολλά από τα «κουτάκια» του Γιώργου Μπαρτζώκα, τον έκανε δικό του.
Οι «ερυθρόλευκοι» επιδιώκουν να ανεβάσουν επίπεδο το playmaking τους με χαμηλό ρίσκο και πόνταραν στον Μόντε Μόρις, ευελπιστώντας πως θα συναντήσουν την εκδοχή του Μόρις των Νάγκετς. Έναν εκ των κορυφαίων αναπληρωματικών της λίγκας με πολύ υψηλό δείκτη στο πάντοτε σημαντικό για τον Μπαρτζώκα AST/TO.
Τότε που είχε ρόλο σημαντικό, παίζοντας πάνω από 22 αγωνιστικά λεπτά ανά σεζόν αδιαλλείπτως. Με τον «Τζόκερ» στο πλευρό του καθιερώθηκε στον «θαυμαστό κόσμο», κέρδισε τον χρόνο και τον χώρο του, προτάσσοντας τα δημιουργικά του στοιχεία και εκείνα του πολύ καλού χειρισμού της μπάλας.
Χωρίς αυτό να σημαίνει πως η εκτέλεση ήταν η «αχίλλειος πτέρνα» του, ιδίως το περιφερειακό σουτ. Ο νέος παίκτης του Ολυμπιακού που περίμενε ότι θα είχε επιλεγεί υψηλότερα στο draft pick του 2017, είχε κερδίσει με την εικόνα του και τα χαρακτηριστικά του τόσο τους συμπαίκτες του όσο και το προπονητικό τιμ. Και φυσικά τον μεγάλο σταρ του brand, Νίκολα Γιόκιτς, με τον οποίο είχαν ουκ ολίγες συνεργασίες. Τις περισσότερες την πενταετία (2017-18 μέχρι 2021-22) που ο Μόρις έπαιξε στο Ντένβερ, μετά τους Τζαμάλ Μάρει και οριακά τον Γουίλ Μπάρτον. Στο σύνολο 672 με τον «φρέσκο» ερυθρόλευκο κυρίως σε ρόλο Handler φυσικά.
Μία από αυτές συνέβη από την ανάποδη, κόντρα στους Γουόριορς, λίγους μήνες πριν αποχωρήσει ο Μόντε Μόρις για άλλες πολιτείες. Ο νέος παίκτης των Πειραιωτών, με το παιχνίδι στην… κόψη του ξυραφιού (116-114 πίσω οι Νάγκετς και 5.9” να απομένουν στο ρολόι) βρέθηκε στην επαναφορά. Ήταν Φλεβάρης του 2022 στο Σαν Φρανσίσκο.
Αφού ο χώρος άνοιξε για τον Γιόκιτς, του έδωσε την μπάλα κι εκείνος έβαλε πλάτη. Ο «Τζόκερ» δεν βιάστηκε, είδε τον Μόντε Μόρις στις 45 μοίρες αγκυροβολημένο με τον Στεφ Κάρι ένα βήμα πίσω απ’ ότι θα «έπρεπε». Τον εμπιστεύθηκε – όπως και τον εαυτό του πασάροντας χωρίς να βλέπει – και ο Μόντε Μόρις τον έβγαλε ασπροπρόσωπο, ευστοχώντας στο buzzer beater. Στη συνέχεια «βυθίστηκε» στις αγκαλιές των συμπαικτών του.
Το μεγάλο ερώτημα στην περίπτωση του νέου μεταγραφικού αποκτήματος του Ολυμπιακού έγκειται στην κατάσταση που αυτό θα βρεθεί μέχρι το τέλος του 2026. Σωματικά αλλά και πνευματικά σε ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον.
Δεν χωρά η παραμικρή αμφιβολία για την αγωνιστική του αξία και τις δυνατότητές του, τις οποίες αν παρουσιάσει στο παρκέ τότε ο Ολυμπιακός θα βγάλει… λαγό από το σακούλι.
