Το φετινό Final Four της Euroleague στο Άμπου Ντάμπι δεν είναι απλώς η κορύφωση της μπασκετικής σεζόν αλλά μια μοναδική στιγμή ιστορικής πρόκλησης για τις τέσσερις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.
Στο παρκέ της εντυπωσιακής «Etihad Arena» θα βρεθούν ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός, η Φενερμπαχτσέ και η Μονακό. Όμως τα ελληνικά χρώματα έχουν και φέτος ξεχωριστή θέση. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός συνθέτουν το 50% του Final Four, προσφέροντας μια χρυσή ευκαιρία για επιστροφή ελληνικής ομάδας στην κορυφή.
Ο Παναθηναϊκός, πρωταθλητής Ευρώπης το 2024, έχει μπροστά του τη σπάνια ευκαιρία να πετύχει κάτι που ελάχιστοι σύλλογοι έχουν καταφέρει στην ιστορία της διοργάνωσης: την υπεράσπιση του τίτλου και το πολυπόθητο back-to-back.
Με ένα από τα πληρέστερα ρόστερ της Euroleague, κυριαρχική περιφερειακή γραμμή και εμπειρία από μεγάλες στιγμές, το «τριφύλλι» δείχνει πανέτοιμο να ράψει το 8ο αστέρι στη φανέλα του και να γράψει ένα νέο ένδοξο κεφάλαιο στην ιστορία του.
Από την άλλη, ο Ολυμπιακός φτάνει στο Final Four ως πρώτος της κανονικής περιόδου, έχοντας πίσω του μια εντυπωσιακή και σταθερή πορεία. Όμως η πρόκληση που έχει μπροστά του είναι διπλή: να κατακτήσει το πρώτο του ευρωπαϊκό τρόπαιο μετά το 2013 – και τέταρτο συνολικά – και να σπάσει την άτυπη «κατάρα» που θέλει καμία ομάδα που τερμάτισε στην κορυφή της regular season να μη σηκώνει το τρόπαιο στο φινάλε.
Στην ιστορική του χρονιά, καθώς γιορτάζει τα 100ά του γενέθλια, ο Ολυμπιακός θέλει να βάλει τη δική του… σφραγίδα στο 2025.
Η σημασία του back-to-back στην Euroleague είναι τεράστια και… σπάνια. Μόλις 10 ομάδες έχουν καταφέρει κάτι τέτοιο!
Όλα ξεκίνησαν το 1958 με την ASK Ρίγα, η οποία κυριάρχησε για τρεις σερί χρονιές, ενώ η Γιουγκοπλάστικα του Τόνι Κούκοτ κατέκτησε τρεις συνεχόμενους τίτλους στο τέλος των ’80s. Η Ρεάλ Μαδρίτης και η Βαρέζε πέτυχαν το κατόρθωμα δύο φορές η κάθε μία, αποτυπώνοντας τη διαχρονική τους ισχύ.
Τη δεκαετία του ’80 το κατάφεραν η Καντού, η Τσιμπόνα με τον Ντράζεν Πέτροβιτς και η Τρέισερ Μιλάνο με τους ΜακΑντού και Ντ’ Αντόνι. Στη σύγχρονη εποχή, το πέτυχαν μόλις τρεις ομάδες: η Μακάμπι Τελ Αβίβ (2004–05), ο Ολυμπιακός (2012–13) με ηγέτη τον Βασίλη Σπανούλη, και πιο πρόσφατα η Ανάντολου Εφές (2021–22).
Το φετινό Final Four, λοιπόν, δεν είναι απλώς άλλη μια διοργάνωση. Είναι ένα σταυροδρόμι για την ιστορία: Ο Παναθηναϊκός διεκδικεί το back-to-back που θα τον εντάξει σε ένα ελίτ γκρουπ θρύλων. Ο Ολυμπιακός αναζητά λύτρωση και την απόλυτη επιστροφή στην κορυφή μετά από 12 χρόνια.
Η Φενερμπαχτσέ επιστρέφει στο Final Four κυνηγώντας το δεύτερο ευρωπαϊκό της τρόπαιο μετά το 2017, με νέο ρόστερ και ανανεωμένες φιλοδοξίες. Την ίδια στιγμή, η Μονακό του Βασίλη Σπανούλη – θρύλου των back-to-back τίτλων του Ολυμπιακού – διεκδικεί τον πρώτο της τίτλο στην ιστορία, με τον «Kill Bill» να στοχεύει στην κορυφή και ως προπονητής, γράφοντας νέο κεφάλαιο δόξας.
| Ομάδα | Χρονιές |
| ASK Ρίγα | 1958, 1959, 1960 |
| Ρεάλ Μαδρίτης | 1964, 1965 & 1967, 1968 |
| Παλκανέστρο Βαρέζε | 1972, 1973 & 1975, 1976 |
| Παλκανέστρο Καντού | 1982, 1983 |
| Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ | 1985, 1986 |
| Τρέισερ Μιλάνο (Αρμάνι) | 1987, 1988 |
| Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ | 1989, 1990, 1991 |
| Μακάμπι Τελ Αβίβ | 2004, 2005 |
| Ολυμπιακός | 2012, 2013 |
| Αναντολού Εφές | 2021, 2022 |
