Το μέλλον του Νικ Καλάθη στο Πριγκιπάτο φαινόταν επισφαλές πριν ακόμα ολοκληρωθεί η περασμένη αγωνιστική περίοδος. Λίγο τα προβλήματα τραυματισμών του, λίγο ο τρόπος παιχνιδιού των Μονεγάσκων και η πολυπληθής περιφερειακή τους γραμμή, έσπρωχναν τον Έλληνα «θρύλο» της διοργάνωσης προς την πόρτα της εξόδου.
Η Παρτιζάν φάνταζε πιθανός προορισμός από τον Μάιο κιόλας. Οι μήνες πέρασαν, εξέλιξη δεν υπήρχε όμως ο σοβαρός τραυματισμός του Κάρλικ Τζόουνς έβγαλε τους Σέρβους και τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς ξανά δυναμικά στην αγορά. Και οι «Πλάβι» επιμένουν πως ο Νικ Καλάθης έχει κερδίσει πάρα πολλούς πόντους πλέον στην κούρσα, με το συμβόλαιό του με τη Μονακό, να αποτελεί το μοναδικό αγκάθι.
Οι δυο τους άλλωστε γνωρίζονται απ’ έξω κι ανακατωτά από την κοινή τους παρουσία στον Παναθηναϊκό, στα πρώτα βήματα του Νικ Καλάθη στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Έμαθε το μπάσκετ της «γηραιάς ηπείρου» δίπλα στον δάσκαλο Ομπράντοβιτς για να εξελιχθεί με τα χρόνια σε ένα από τα ΚΕΦΑΛΑΙΑ του θεσμού. Ασχέτως αν δεν βρήκε χώρο, άδικα, στην πρώτη 25άδα. Με δύο κορυφές ήδη (ασίστ και κλεψίματα), μοιάζει απίθανο αλλά αληθινό.
Ο «Ζοτς» θέλει να πάρει από τον υγιή Καλάθη την εμπειρία του και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται το μπάσκετ, εκμεταλλευόμενος τις παραστάσεις του και την ικανότητά του να λειτουργήσει σαν… μαέστρος στο παρκέ. Ακόμα και τώρα άλλωστε οδεύοντας στα 37 του χρόνια, έχει αποδείξει πως μπορεί να κάνει τη διαφορά. Λίγοι μήνες έχουν περάσει απ’ όταν πήρε την Φενέρ από το χέρι και την πήγε στο Final Four του 2024 ενώ είχε βραδιές λάμψης και με την Μονακό σε μια σεζόν βέβαια με πολλές αναποδιές.
Κάπως έτσι, Νικ Καλάθης και Ζέλικο Ομπράντοβιτς τείνουν προς την επανένωση μετά από 13 χρόνια και την περίοδο 2009-12. Πόσα άλλαξαν; Σχεδόν όλα. Σε ένα περιβάλλον απαιτητικό και «ηλεκτρισμένο» όπως αυτό της Παρτιζάν, οι οπαδοί της οποίας «διψάνε» να δουν την μεγάλη τους αγάπη και πάλι να πετυχαίνει. Το 2011 όμως με το «τριφύλλι» είναι κάτι που θα τους συντροφεύει για πάντα…
«Έτσι όπως αγωνίστηκε ο Καλάθης ήταν σαν άλλος… Διαμαντίδης»
Η πρόωρη αποχώρηση του Δημήτρη Διαμαντίδη στον Τέταρτο τελικό της κορυφαίας πιθανότατα σεζόν της καριέρας του, θα μπορούσε να κλωνήσει τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ απέναντι στον «αιώνιο αντίπαλό» του, φέρνοντας τη σειρά στα ίσια. Και το προβάδισμα για τον τίτλο στον Ολυμπιακό.
Ο ακούραστος όμως Νικ Καλάθης είχε άλλη άποψη. Έπαιξε και για τον Δημήτρη Διαμαντίδη, όντας ο μεγάλος πρωταγωνιστής για το τελικό 101-94 που έστεψε πρωταθλητή τον Παναθηναϊκό για 9η συνεχόμενη φορά, με μελανό σημείο τα επισόδεια που σημειώθηκαν στο τέλος.
Λίγες στιγμές αργότερα από την αίθουσα της συνέντευξης Τύπου, ο ανακουφισμένος Ζέλικο Ομπράντοβιτς έπλεξε το εγκώμιο του 23χρονου τότε Νικ Καλάθη που σήκωσε όλο βάρος τις πλάτες του.
«Το πιο σημαντικό για εμάς ήταν πως μετά το πρώτο λεπτό ο Διαμαντίδης ήταν εκτός αγώνα. Αλλά έτσι όπως αγωνίστηκε ο Καλάθης ήταν σαν άλλος… Διαμαντίδης. Θα δει κανείς στη στατιστική πως αγωνίστηκε 42 λεπτά. Του είπα αν θέλει να βγει κι είπε πως δεν θέλει», είχε αναφέρει μεταξύ άλλων στην αρχή της τοποθέτησής του ο Ομπράντοβιτς για τον 3D Καλάθη.
Από εισπράκτορας της πιο σκληρής κριτικής, στον απόλυτο ήρωα μέσα σε λίγους μήνες.
Η σχέση των δύο ανθρώπων πέρασε από διάφορα στάδια μέχρι αυτό της απόλυτης αναγνώρισης. Το 2017 και σε μία συνέντευξη που είχε παραχωρήσει ο αρχηγός τότε του Παναθηναϊκού πριν από τη σειρά με τη Φενέρμπαχτσε του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, τον είχε χαρακτηρίσει ως «τον καλύτερο προπονητή όλων των εποχών στην Ευρώπη αν όχι σε όλον τον κόσμο.»
Μερικά χρόνια αργότερα, σε μία άλλη του δημόσια τοποθέτηση, ο πρώην ΝΒΑερ παραδέχθηκε ότι… «ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μέρος της επιτυχίας μου.»
Άρτι αφιχθέντας στην Τουρκία πριν από τρία χρόνια και μετά από μία επίπονη διετία στη Βαρκελώνη, ο Νικ Καλάθης είχε σημειώσει πως… «μισούσα τον Ομπράντοβιτς τον πρώτο μου χρόνο. Δεν καταλάβαινα το ευρωπαϊκό μπάσκετ και το παιχνίδι. Τη δεύτερη και την τρίτη χρονιά κατάλαβα. Κατάλαβα πως έτσι πρέπει να παίζουμε.»
Την δυσκολία στην προσαρμογή και την χειρότερη εμπειρία στην καριέρα του, που ήταν με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, μοιράστηκε πριν από μερικές εβδομάδες ο ομογενής γκαρντ μέσω μιας ιστορίας που δεν είχε ξαναπεί, σε συνέντευξή του στο ‘Euro Insiders’. Ήταν ακόμα 20 χρονών και είχε πολλά να μάθει. Ακόμα και με τον δύσκολο τρόπο.
«Ήταν η πρώτη μου χρονιά. Είχα βγει με τον Μάικ Μπατίστ και τον Ντρου Νίκολας το προηγούμενο βράδυ και θα βλέπαμε video την επόμενη ημέρα από παιχνίδι στο οποίο δεν είχα παίξει. Καθόμουν δίπλα στον τοίχο και πιο εκεί ο Μπατίστ. Ο Ιτούδης ανέλυε το video κι αν τον ξέρετε οι αναλύσεις του διαρκούν 45-60 λεπτά, ιδίως όταν έχεις χάσει», είπε αρχικά.
«Ακούμπησα το κεφάλι στον τοίχο και με πήρε ο ύπνος. Δεν ξύπναγα με τίποτα, δεν ξέρω γιατί. Με σκούνταγε ο Μπατίστ… Με είδε ο Ιτούδης κι είπε ‘κόουτς (σ.σ στον Ομπράντοβιτς), δε μπορώ να συνεχίσω. Ξενύχτησα για να ετοιμάσω την ανάλυση…’.
Αν ξέρετε τον Ομπράντοβιτς, έχει τη συνήθεια να κουνά τα κλειδιά του. Ξύπνησα από τον ήχο των κλειδιών και με κοιτούσε με βλέμμα που… σκότωνε. Έκανα την καλύτερή μου προπόνηση εκείνη την ημέρα, αν και δε βοήθησε. Ίσως τιμωρήθηκα για ένα παιχνίδι ή κάτι τέτοιο. Έκτοτε ούτε που ανοιγόκλεισα τα μάτια σε video.
Ήταν δύσκολο για εμένα. Ήταν τόσοι παλιοί στην ομάδα, ποιος ήμουν εγώ να κοιμηθώ στο video; Ήταν η χειρότερη εμπειρία στην καριέρα μου», τόνισε.
Μπαρουτοκαπνισμένοι πλέον και οι δύο, περπατημένοι στα «καντόνια» του ευρωπαϊκού μπάσκετ και της αλάνες του, ίσως αποκτήσουν μία ακόμα ευκαιρία για αλληλοαποθέωση στο μέλλον, μετά τη συνεργασία τους στην Παρτιζάν.
