Με τούτα και με κείνα, το μπάσκετ και οι πρωταγωνιστές αυτού επανέρχονται – μέχρι αποδείξεως του εναντίου – στην μπροστινή οθόνη. Εργκίν Αταμάν και Γιώργος Μπαρτζώκας επιχείρησαν πέρα από τη σωματική προετοιμασία και τα plays, να τους κρατήσουν και σε εγρήγορση ενώ 48 και κάτι ώρες πριν το τζάμπολ του Game 3 της σειράς των Τελικών, δεν γνώριζαν αν θα συνέχιζαν στο δρόμο της κατάκτησης. Ελλάς στο μεγαλείο σου.
Η κυβέρνηση αποφάσισε τζάμπολ, οι δύο ομάδες δεσμεύτηκαν κι έτσι Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα παίξουν για το… championship point στο κατέμεστο ΟΑΚΑ. Δόθηκε μπόλικο «καύσιμο» στους πιο… ένθερμους οπαδούς των δύο ομάδων για να μην καθίσουν και τόσο φρόνιμα. Είθε να συμβεί το αντίθετο και όλα να κυλήσουν – ένεκα των συνθηκών – ομαλά.
Στα αγωνιστικά και παρά το μεσοδιάστημα δίχως δράση, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός γνωρίζονται «σαν δυο σταγόνες νερού». Μετά από τόσες φετινές μεταξύ τους αναμετρήσεις, ο όρος έκπληξη δεν μπορεί να ειπωθεί. Αυτό που έμενε να αποσαφηνιστεί μέχρι και κάποια ώρα πριν το τζάμπολ, ήταν η απόφαση που πήραν Αταμάν και Μπαρτζώκας αναφορικά με την 6άδα των ξένων με την οποία θα πορευτούν στον τρίτο Τελικό της σειράς.
Ο περιορισμός της Stoiximan GBL έβαλε πριν την εκκίνησή τους και συνεχίζει να το κάνει, δύσκολα στους δύο προπονητές που καλούνται να… τρέξουν στο παιχνίδι στο μυαλό τους και να επιλέξουν.
Κι αν τα πράγματα για τον Τούρκο τεχνικό ήταν κάπως πιο προβλεπόμενα, δεν ισχύει το ίδιο και για τον Έλληνα ομόλογό του. Ιδιαίτερα μετά τα όσα έλαβαν χώρα στο Game 2, όσο μπορεί βέβαια κανείς να απομονώσει το αγωνιστικό από όλα τα υπόλοιπα.
Η απόφαση του Εργκίν Αταμάν να αφήσει στα… πιτς τον ανέτοιμο ακόμα Ματίας Λεσόρ, θέλοντας να στηριχθεί περισσότερο και στον Μήτογλου για τη θέση ‘5’, ουσιαστικά προδίκασε και την πορεία. Ο Λορένζο Μπράουν που δεν δικαίωσε τις προσδοκίες, πολύ δύσκολα θα καταφέρει να «τρυπώσει» στη 12άδα για το υπόλοιπο της σειράς, όπως συνέβαινε και σε μία αντίστοιχη τέτοια περίπτωση πέρυσι με τον Λούκα Βιλντόζα και τον Όλεκ Μπαλτσερόφσκι.
Οι Ναν, Γκραντ, Χουάντσο, Γκέιμπριελ και Οσμάν δεν… κουνιούνται από την 6άδα των ξένων, θεωρούνται δεδομένοι. Ακόμα κι αν ο Νοτιοσουδανός βρίσκεται σε αγωνιστική πτώση εδώ και μερικές εβδομάδες, έχοντας τραβήξει αρκετό «κουπί» όλο το προηγούμενο διάστημα όταν βρέθηκε ξαφνικά στους πρωταθλητές Ευρώπης.
Συνεπώς το όποιο δίλημμα βρισκόταν σε Γιουρτσεβέν ή Μπράουν, με τον Τούρκο φυσικά να έχει το προβάδισμα, όπως συνέβη και στα δύο πρώτα ματς. Άλλωστε στο εναρκτήριο παιχνίδι της σειράς, ήταν και ιδιαίτερως επιδραστικός ο Γιουρτσεβέν, γεγονός που τον έβαλε στην αποστολή.
Στον αντίποδα, η «σπαζοκεφαλιά» ήταν μεγαλύτερη για τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Και τη λύση έδωσε το δεύτερο παιχνίδι. Ο (ελαφρύς) τραυματισμός του Λούκα Βιλντόζα έσπρωξε ακόμα περισσότερο τον Έλληνα τεχνικό να διαλέξει Σακίλ ΜακΚίσικ, κίνηση που απελευθέρωσε και τον Τόμας Γουόκαπ.
Ο εκρηκτικός Αμερικανός φόργουορντ έδωσε στον Ολυμπιακό στοιχεία που του έλειψαν από τον πρώτο τελικό. Και ως γνωστόν, συνταγή που κερδίζει δεν αλλάζει. Συνεπώς ο Γιώργος Μπαρτζώκας αποφάσισε να πορευθεί με την ίδια και απαράλλακτη 12άδα, συμπεριλαμβάνοντας και τον Σέιμπεν Λι σε αυτή.
Ο Αργεντινός γκαρντ δεν κατάφερε να διασωθεί του «ναυαγίου» της ερυθρόλευκης backcourt στον πρώτο Τελικό και σε συνδυασμό με τα σημάδια «αφύπνισης» του Τάιλερ Ντόρσεϊ, ο Μπαρτζώκας θα πάει σε πιο ορθολογικές 3άδες.
Με Γουόκαπ και Λι στον άσο, έχοντας για backup τον Μήτρου-Λονγκ εκεί, τους Ντόρσεϊ και Φουρνιέ στο ‘2’, με τον Λαρεντζάκη από πίσω. Ικανό να βοηθήσει σε κοντά σχήματα και στο ‘3’. Και δύο καθαρούς small forward επίσης (Παπανικολάου και ΜακΚίσικ) που μπορούν να κατέβουν ή να ανέβουν θέσεις.
Η 12άδα του Παναθηναϊκού: Καλαϊτζάκης, Μωραΐτης, Σλούκας, Όσμαν, Σαμοντούροβ, Παπαπέτρου, Γκραντ, Ναν, Γκέιμπριελ, Ερνανγκόμεθ, Μήτογλου, Γιούρτσεβεν
Η 12άδα του Ολυμπιακού: Γουόκαπ, Μήτρου-Λονγκ, Λι, Ντόρσεϊ, Λαρεντζάκης, Φουρνιέ, Παπανικολάου, ΜακΚίσικ, Βεζένκοφ, Πίτερς, Φαλ, Μιλουτίνοφ
