Η ιδέα του Ολυμπιακού υπήρχε ανέκαθεν στο μυαλό και τη ζωή του Γιώργου Μπαρτζώκα. Δεν προέκυψε το 2012 όταν ανέλαβε τις τύχες της ομάδας, βρισκόμενη αυτή στο υψηλότερο σκαλί της Ευρώπης υπό το βάρος της διατήρησης σε αυτό.
Παρότι όλοι ξέρουν που είναι δοσμένη η καρδιά του, ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν «προσπάθησε ποτέ να λαϊκίσει». Δεν ήταν άλλωστε αυτός ο σκοπός του και ούτε είναι, επισκεπτόμενος κάποιο γήπεδο που αγωνίζεται τμήμα του Ολυμπιακού για να παρακολουθήσει από κοντά αναμέτρηση.
Η πίεση βέβαια όπως και «το μέγεθος της ευθύνης» είναι πλέον απείρως μεγαλύτερα. Το βλέπεις, το «μυρίζεις», το συναισθάνεσαι. Δεν το έκρυψε και ο Γιώργος Μπαρτζώκας στη συζήτηση, εξού και «την εξωτερικεύω συχνά, κάτι που δεν μ’ αρέσει φυσικά…».
Το ΣΕΦ είναι… νοτισμένο με ένα «πρέπει», όπως σημείωσε και ο αρχηγός Κώστας Παπανικολάου. Κι αυτό έχει «γιγαντωθεί» πέρα από την συνθήκη (γενέθλια) και την αναβάθμιση του ρόστερ το περασμένο καλοκαίρι, από την ίδια την ομάδα που έχει ανεβάσει πήχη και προσδοκίες.
Προελαύνει στην κατάταξη της κανονικής διάρκειας της Euroleague. Χτίστηκε και γαλουχείται για να φτάσει μέχρι την κορυφή του παγόβουνου.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας κάθισε απέναντι από την κάμερα του Ole.gr – με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων ζωής του Ολυμπιακού – και ως πράττει συνήθως, πρόσφερε μία γεμάτη μπασκετοκουβέντα. «Ανοίχτηκε», παραδέχθηκε, εξήρε…
«Αποτύχημε σε ένα παιχνίδι και ο κόσμος δεν άντεχε να με βλέπει άλλο…»
Το δέσιμο με τον κόσμο των «ερυθρολεύκων» που πλέον συνοδεύει κάθε είσοδό του στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με ένα χορταστικό και μακρόσυρτο χειροκρότημα ή τον συμπεριλαμβάνει σε συνθήματα, πέρασε από… φουρτούνες. «Έχω βιώσει και τις δύο πλευρές της έντασης και του πάθους του κόσμου…», σημείωσε για να καταλήξει βέβαια ότι πλέον εκτιμά την αγάπη αυτή ιδιαίτερα.
Ο Αμαρουσιώτης τεχνικός, ο πρώτος Έλληνας που κατάκτησε το… άγιο δισκοπότηρο της Ευρώπης, αιθάνεται ευτυχής στον Ολυμπιακό. Το είπε και το έδειξε.
Παρότι θιασώτης και υπέρμαχος της λογικής, δεν δύναται πάντα αυτή να υπερισχύει. «Πέρασα μία μεγάλη περίοδο θλίψης και στενοχώριας», υπογράμμισε ο coach B για την ολοκλήρωση της πρώτης του θητείας στο Λιμάνι. Και τον τρόπο που επήλθε το «διαζύγιο». Περιηγήθηκε στην Ευρώπη, «θωράκισε» το όνομα και την ιδιότητά του, έφτασε σε σημείο να αποτελέσει τον καθοδηγητή κοτζάμ Μπαρτσελόνα, έστω κι αν ο «γάμος» δεν εξελίχθηκε ιδανικά.
«Το επίπεδο της ζωής μου εκεί ήταν καλύτερο σε σχέση με την Ελλάδα» ανέφερε, έχοντας τα εχέγγυα, το χώρο και το χρόνο, μακριά από την τοξικότητα σε συνδυασμό με το επίπεδο του κοινωνικού βίου, να δουλέψει σε Ρωσία (Λοκομοτίβ Κούμπαν, Χίμκι) και Ισπανία. Όταν όμως οι αδερφοί Αγγελόπουλοι και ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε και πάλι ως επιλογή στο διάβα του, το συναίσθημα ήταν αυτό που κέρδισε στο μπρα ντε φερ. Έστω κι αν οι αμφιβολίες τον είχαν… πλημμυρίσει.
«Γνωρίζω πολλούς παίκτες και προπονητές που θέλουν να έρθουν στον Ολυμπιακό»
Το πέρασμα των χρόνων, έκανε τον Γιώργο Μπαρτζώκα να σταματήσει τα μακρόπνοα σχέδια. Το σήμερα, το «τώρα» συγκεκριμένα είναι εκείνα που προέχουν. Δίχως αυτό να σημαίνει πως δεν είχαν δημιουργηθεί… τραύματα.
«Η ήττα από τη Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του Κάουνας σε μια σεζόν που πιστεύαμε ότι ήμασταν η καλύτερη ομάδα, σου δημιουργεί… πόνο.»
Αλλά και ευχάριστα… «Η Ευρωλίγκα στο Λονδίνο, τίτλοι στην Ελλάδα. Δεν τα πήγαμε και άσχημα», είπε ο Γιώργος Μπαρτζώκας, εξηγώντας το γιατί.
Η ευλογία να εργάζεται στον Ολυμπιακό που «αυτή τη στιγμή είναι η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη να βρίσκεται για 10-15 διαφορετικούς λόγους» και τα όσα έχει πετύχει, έχουν κάνει τον Έλληνα τεχνικό να αισθάνεται γεμάτος και πλήρης ακόμα κι αν τελείωνε… αύριο η δεύτερη θητεία του. Για τη συνεισφορά του στο σύλλογο, στο τμήμα.
Αυτά κι άλλα πολλά, μεταξύ αυτών και ευχές για τα 100 χρόνια του Ολυμπιακού, μοιράστηκε ο Γιώργος Μπαρτζώκας στο Ole.gr και τη συνέντευξη που ακολουθεί…
