Ο Μουστάφα Φαλ ήταν ο απόλυτος game-changer του Ολυμπιακού στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, προσφέροντας ένα αμυντικό ρεσιτάλ που καθόρισε την εξέλιξη του αγώνα. Ο «γίγαντας» των 2.18μ. κυριάρχησε κάτω από τις δύο ρακέτες, κάνοντας τη ζωή δύσκολη στους αντιπάλους και επιβεβαιώνοντας πως όταν βρίσκεται στο παρκέ, η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα ανεβαίνει επίπεδο.
Δεν είναι μόνο οι 10 πόντοι με 5/7 δίποντα ή τα 5 ριμπάουντ που τον κάνουν να ξεχωρίζει. Είναι η εξυπνάδα και η αμυντική του παρουσία που άλλαξαν τις ισορροπίες. Το στατιστικό που πραγματικά ξεχωρίζει είναι οι 4 τάπες του που είναι καλύτερη φετινή του επίδοση στη Euroleague.
Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να τον «τραβήξει» έξω από το καλάθι, να τον φθείρει, να του στερήσει την επιρροή του. Όμως ο Έλληνας προπονητής είχε διαφορετικό σχέδιο.
Η στρατηγική που κλείδωσε τον Παναθηναϊκό
Ο 59χρονος τεχνικός αποφάσισε να αλλάξει εντελώς την αμυντική προσέγγιση της ομάδας του, χτίζοντας… το τείχος του Γάλλου μέσα στη ρακέτα!
Αντί για επιθετικές άμυνες στα σκριν (hedge out ή αλλαγές), ο Ολυμπιακός προτίμησε να αφήσει τον πρώην παίκτη της Βιλερμπάν πίσω από τα σκριν, λειτουργώντας ως τελευταίος φραγμός για τους επιθετικούς του Παναθηναϊκού.
Αυτή η τακτική λειτούργησε άψογα: οι «πράσινοι» είχαν μόλις 27 πόντους στο πρώτο ημίχρονο, με τον Φαλ να σκεπάζει το καλάθι και να αποθαρρύνει κάθε προσπάθεια διείσδυσης.
Αυτή η αμυντική προσαρμογή επηρέασε και τους περιφερειακούς του Ολυμπιακού, που εμφανίστηκαν πιο επιθετικοί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Λούκα Βιλντόζα, που δεν φημίζεται για την άμυνά του, έβαλε το σώμα του στη… φωτιά, ενώ ο Κέντρικ Ναν δυσκολεύτηκε απέναντι στην πίεση των ερυθρόλευκων γκαρντ.
Ο Ολυμπιακός με τον Φαλ στο παρκέ είναι άλλη ομάδα
Το impact του Φαλ ξεπερνά τα στατιστικά. Δεν είναι απλά ένας ψηλός που προστατεύει τη στεφάνη αλλά ένας playmaker της άμυνας, ένας αθλητής με υψηλό μπασκετικό IQ που ξέρει πότε να κόψει, πότε να πασάρει και πότε να αλλάξει την πορεία ενός αγώνα.
Ο Ολυμπιακός μπορεί να σημείωσε μόλις 76 πόντους (12 κάτω από τον μέσο όρο του), αλλά το αμυντικό του τείχος αποδείχθηκε αρκετό για να κλειδώσει τη νίκη. Και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον Γάλλο «δεινόσαυρο».