Δια στόματος Άλαν Σίρερ
«Ξέρω ότι στενές σχέσεις μεταξύ ομάδων και πόλεων έχουν αναγνωριστεί παντού στον κόσμο. Ωστόσο, η κατάσταση είναι πιο ισχυρή για το Νιουκάστλ, αφού, σε αντίθεση με άλλες μεγάλες πόλεις, όπως το Λονδίνο, το Λίβερπουλ, το Μπέρμιγχαμ, το Μάντσεστερ κ.ο.κ, έχει μόνο μία ομάδα. Αυτή οδηγεί σε πολύ υψηλά επίπεδα ταύτισης του οπαδού με το σύλλογο σε όλη την περιοχή. Το ποδόσφαιρο εδώ είναι σίγουρα κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι. Όλη η διάθεση της πόλης αλλάζει εμφανώς προς το καλύτερο όταν η ομάδα βελτιώνεται και χειροτερεύει όταν περνάει περιόδους κρίσης».
Τα παραπάνω λόγια ανήκουν, η οποία τότε ήταν διευθύντρια προγραμμάτων στο τμήμα ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Νορθάμπρια. Φανατική οπαδός κι η ίδια, συναντηθήκαμε πριν από περίπου εννιά χρόνια στο St James Park,μαζί με 52.145 χιλιάδες οπαδούς. Δεν κρινόταν κάποιος τίτλος. Η Νιούκαστλ του Ράφα Μπενίτεθ έπαιζε με την Μπέρμιγχαμ ένα απλό παιχνίδι της Championship και ονειρευόταν επιστροφή στη μεγάλη κατηγορία. Τα sold out ήταν δεδομένα.
Με αφορμή το ίδιο ταξίδι, είχαν την τιμή να συνομιλήσω και με τον μεγάλο Άλαν Σίρερ, τον άνθρωπο που παραμένει πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Premier League. Η εικόνα του να πανηγυρίζει στις κερκίδες του Γουέμπλεϊ τον πρώτο τίτλο των Magpies μετά από 70 χρόνια (ήταν ενδεικτική για τα συναισθήματα που χάριζε, χαρίζει και θα χαρίζει για πάντα αυτό το παιχνίδι. Θυμήθηκα και μερικές κουβέντες του, σε ερώτησή μου για το αν μετάνιωσε που καμία από τις προτάσεις που είχε δεν προχώρησε, με αποτέλεσμα να μείνει στη Νιούκαστλ μέχρι το κρέμασμα των παπουτσιών του και τον δεσμό της πόλης με το club.
«Πρόκειται για μια πόλη που έχει μόνο έναν σύλλογο. Η στήριξη και η βοήθεια του κόσμου είναι εκπληκτική. Διψούν για επιτυχίες εδώ και πάρα πολύ καιρό, ελπίζω ότι δεν χρειάζεται να περιμένουν πολύ περισσότερο. Ο κόσμος στο Νιούκαστλ ζει για το ποδόσφαιρο και την ομάδα τους και λατρεύουν όποιον δίνει τον καλύτερο εαυτό του γι΄ αυτήν!». Για τον ίδιο, αυτός ο τελικός με τη Λίβερπουλ σήμαινε πολλά. Το μήνυμα του προς τον Μπρούνο Γκιμαράες λίγες ώρες πριν τη σέντρα μάλλον ερχόταν σε κόντρα με την προσπάθεια του Έντι Χάου να προστατέψει το σύνολο από την πίεση και να δημιουργήσει συνθήκες “ενός ακόμα αγώνα”, αλλά σ’ αυτές τις λίγες γραπτές λέξεις αντηχούσε η κραυγή μιας ολόκληρης πόλης: «Γυρίστε πίσω με το τρόπαιο».
Ακόμα και ο τρόπος που ξεκίνησε η πορεία προς τη νίκη βοηθά την ιστορία: Το πρώτο γκολ σημειώθηκε από τον Νταν Μπερν. Ένα γιγαντόσωμο παιδί από το Μπλάθ, που μεγάλωσε έχοντας είδωλο τον Άλαν Σίρερ και δούλευε σε τοπικό σούπερ μάρκετ για να τα βγάλει πέρα. Ο πατέρας του, με ανοιχτή επιστολή πριν τον τελικό του League Cup το 2023, τον είχε περιγράψει ως «έμπνευση για κάθε νέο παιδί στη βορειοανατολική Αγγλία».
Η αλλαγή νοοτροπίας με τον Έντι Χάου
Τα παραπάνω αρκούν για να δικαιολογήσουν το πρώτο σκέλος του τίτλου, αν και μια επίσκεψη σε match day στον αγγλικό βορά αρκεί για κάθε ποδοσφαιρόφιλο, προκειμένου να το ανακαλύψει μόνος του. Η Νιούκαστλ είναι μια πόλη που ζει παράλληλα με την ποδοσφαιρική της ομάδας. Θαρρείς κι η μουντάδα της αποκτά διαφορετικές αποχρώσεις, ανάλογα με τα αποτελέσματα των παικτών. Η αλήθεια είναι όμως πως πλέον, υπήρχαν και ποδοσφαιρικοί λόγοι που το μήνυμα του Σίρερ δεν ήταν απλά ένας ευσεβής πόθος, αλλά πραγματική πίστη. Από την πρώτη μέρα που ανέλαβε ο Έντι Χάου την τεχνική της ηγεσία, πίσω στο 2021, εμφανίστηκε ένα μήνυμα με κεφαλαία γράμματα στα αποδυτήρια: Σκληρή Δουλειά. Το χτίσιμο της χαμένης αυτοπεποίθησης, η τακτική, η επικοινωνία, η στελέχωση, όλα περνούσαν μέσα από αυτή τη φράση. Κι όπως είπε ο Σέι Γκίβεν, πρώην τερματοφύλακας του κλαμπ, «Υπάρχει ένα άγαλμα στο St James’ Park, αυτό του Μπόμπι Ρόμπσον. Ίσως τώρα φτιάξουν και ένα για τον Έντι Χάου». Εργασιομανής, μεθοδικός και με έφεση σε κάθε λεπτομέρεια.
Ο Χάου δεν αφήνει τίποτα στην τύχη και έτσι προετοιμάστηκε για τον μεγάλο τελικό με τη Λίβερπουλ, στον οποίο κάθε κίνησή του είχε σημασία. Όπως η σκληρή δουλειά για δύο εβδομάδες στις στατικές φάσεις, η τοποθέτηση του δεξιοπόδαρο Λιβραμέντο στο αριστερό άκρο της άμυνας και του Μπαρνς στην τριπλέτα της επίθεσης. Oι Ρεντς είχαν νικήσει με 2-0 στο μεταξύ τους ματς για το πρωτάθλημα πριν από λίγες εβδομάδες, αλλά όπως είπε ο 47χρονος τεχνικός: «Δεν θέλαμε να αποκαλύψουμε τα χαρτιά μας όταν παίξαμε μαζί τους πριν από μερικές εβδομάδες. Θέλαμε φυσικά να κερδίσουμε εκείνο το παιχνίδι, απλώς το κάναμε με διαφορετικό τρόπο». Οι εικόνες μιλούσαν από μόνες τους. Οι οπαδοί έκλαιγαν πριν το τελικό σφύριγμα της λήξης, κάποιοι κάλυπταν τα μάτια τους αδυνατώντας να παρακολουθήσουν αυτό που συνέβαινε μπροστά τους. Το Γουέμπλεϊ έμοιαζε μικρό για να χωρέσει το συναίσθημα των Τζόρντις. Προφανώς για κάποια κλαμπ συνηθισμένα στο “ασήμι” δεν είναι δα και κάτι μεγάλο, αλλά για τη Νιούκαστλ είναι αλλιώς. Πάντα θα είναι αλλιώς.
Και τι γίνεται με τη Σαουδική Αραβία;
Θα πει κανείς, και ίσως δικαιολογημένα, πως τίποτα από τα παραπάνω δεν θα είχε σημασία αν δεν υπήρχαν τα «ματωμένα» λεφτά από το Κράτος της Σαουδικής Αραβίας. Γενικότερα, υπάρχει μια τάση απενεχοποίησης των πηγών εσόδων των ποδοσφαιρικών συλλόγων όταν οι επιτυχίες ξεκινήσουν να έρχονται. Ίσως και νωρίτερα, μόνο και μόνο στην προοπτική τους. Έγινε στην Τσέλσι, στη Σίτι, στην Παρί. Στη Νιούκαστλ, οι κανονισμοί της Premier League και η παρουσία του Έντι Χάου μετρίασαν την αίσθηση πλουτισμού, καθώς οι κινήσεις που έγιναν ήταν περισσότερο ορθολογικές και ο πρώτος τίτλος καθυστέρησε τριάμισι χρόνια. Τα πεπραγμένα της Σαουδικής Αραβίας όμως είναι εκεί έξω για όποιον τα αναζητήσει και μάλιστα είναι πρόσφατα. Αναφερθήκαμε στο πρώτο γκολ του Μπερν. Το δεύτερο σημειώθηκε από τον νέο ήρωα των Toon, τον Αλεξάντερ Ίσακ, που είναι τρίτος σκόρερ στην Premier League. Κόστισε 63 εκατομμύρια λίρες, αποτελώντας μεταγραφή-ρεκόρ για τον σύλλογο. Δεν θα μπορούσε να αποκτηθεί χωρίς τη νέα ιδιοκτησία.
Όσο το ποδόσφαιρο υποκλίνεται σ’ εκείνον που έχει τα περισσότερα χρήματα, κάθε ιστορία αγνής αγάπης κουβαλά μια κηλίδα. Είναι άδικο όμως αυτό να συνδέεται με την ευρύτερη κοινότητα μιας μεγάλης βάσης ανθρώπων, η οποία βλέπει το ποδόσφαιρο ως κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι. Στο κάτω-κάτω, βρίσκονταν εκεί από πριν, ακολουθούν τον σύλλογο κι όχι τους ιδιοκτήτες και βρίσκονται κοντά του ανεξαρτήτως οικονομικής συνθήκης.
