Ο Ολυμπιακός, πλέον και μαθηματικά, είναι πρωταθλητής Ελλάδας για τη σεζόν 2024-25. Επί της ουσίας, ο τίτλος είχε κριθεί εδώ και αρκετές εβδομάδες. Τώρα, «σφραγίστηκε» και τυπικά.
Πανηγυρισμοί, τραγούδια, χαμόγελα. Στις τάξεις των «ερυθρολεύκων» όλα είναι τέλεια, τη δεδομένη χρονική στιγμή. Άλλωστε, στα 100 χρόνια του συλλόγου κατέκτησαν το πρωτάθλημα και έχουν την ευκαιρία να φτάσουν στο νταμπλ.
Το «παζλ», όμως, ξεκίνησε να δημιουργείται από τα μέσα της περασμένης σεζόν, με την έλευση του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Ενός ανθρώπου, που έβαλε τη «σφραγίδα» του στους Πειραιώτες, από την πρώτη στιγμή που κάθισε στον πάγκο. Ενός ανθρώπου, που έγραψε το όνομά του για πάντα στην ιστορία του Ολυμπιακού, με την κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού τροπαίου.
Οι λόγοι που οδήγησαν τους «ερυθρόλευκους» στην κορυφή της Stoiximan Super League είναι αρκετοί. Εάν, ωστόσο, επικεντρωθούμε στους κυριότερους, θα καταλήξουμε σε τρία σημεία, που φέτος έκαναν τη διαφορά.
Προπονητής που ζητούσε «τελειότητα»
Ο Ολυμπιακός, σε πρώτο πλάνο, είχε στην άκρη του πάγκου του έναν προπονητή, που έψαχνε -και ψάχνει- μόνο το «τέλειο».
Το έβλεπε κανείς αυτό, σε κάθε διαθέσιμη ευκαιρία. Ο Μεντιλίμπαρ, ακόμα και στις νίκες, ζητούσε από τους ποδοσφαιριστές του το κάτι παραπάνω. Διότι, γνώριζε πως μόνο με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσε να κάνει την ομάδα του να δίνει πάντα το 100%.
Το αποτέλεσμα; Ενέπνευσε τους παίκτες του, όσο λίγοι προπονητές. Κάθε ένας εξ αυτών, έπαιζε για να δικαιώσει την εμπιστοσύνη που έδειχνε ο προπονητής. Και στο φινάλε, ήταν ένας από τους παράγοντες που έκαναν τη διαφορά, για να οδηγηθεί ο τίτλος στον Πειραιά.
«Killer»
Πέραν του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, ο Ολυμπιακός είχε ακόμα ένα δυνατό «χαρτί» στη φαρέτρα του. Ο Αγιούμπ Ελ Κααμπί ήταν ξανά ασταμάτητος.
Μέχρι στιγμής, έχει φτάσει στα 40 ματς, έχοντας πετύχει 24 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Τα 15 ήταν στο ελληνικό πρωτάθλημα και όπως είναι λογικό, αποτέλεσε από τους σημαντικότερους «πονοκεφάλους», για κάθε αντίπαλο των Πειραιωτών.
Το ευχάριστο για τον Μεντιλίμπαρ, πάντως, ήταν πως στο διάστημα που απουσίασε λόγω του τραυματισμού του, δεν φάνηκε τόσο πολύ η απουσία του. Κάτι που οφείλεται στο step up του Ρόμαν Γιάρεμτσουκ, ο οποίος έβαλε το «λιθαράκι» του, για να καλύψει το κενό που υπήρχε.
Ομάδα
Φτάνουμε στο τελευταίο, ίσως και σημαντικότερο. Έναν παράγοντα που φέρει την «υπογραφή» του Μεντιλίμπαρ.
Ο Ολυμπιακός ήταν μια πραγματική ομάδα, «δεμένη», η οποία λειτουργούσε για το «κοινό» καλό. Τι σημαίνει αυτό; Όλοι γνώριζαν τι έπρεπε να κάνουν, μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ο κάθε ένας είχε τον δικό του ρόλο και δεν παρέκκλινε.
Όλοι ήθελαν να βγαίνουν νικητές, μαζί. Ο Βάσκος έκανε την ομάδα του «οικογένεια». Φάνηκε στην αγκαλιά του Ελ Κααμπί στον Κωστούλα, μετά το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, στα λόγια του Γιάρεμτσουκ για τον τραυματισμό του Μαροκινού μετά τον θρίαμβο επί της ΑΕΚ στο Κύπελλο, αλλά και σε πολλές ακόμα περιστάσεις.
Τρία σημεία-κλειδιά, που αποτέλεσαν τα δυνατότερα «χαρτιά» του Ολυμπιακού στη φετινή χρονιά. Και στο φινάλε, ήταν εκείνα που πιθανότατα έκαναν τη διαφορά.
