Σκεφτείτε το σε επίπεδο ανδρών: Ένας προπονητής από την Ολλανδία, να κατακτά Euro με τους «οράνιε», έπειτα να κάθεται στον πάγκο της Αγγλίας και να σηκώνει δύο ακόμα ευρωπαϊκές κούπες και μάλιστα σερί! Και στο μεταξύ, να έχει φτάσει και σε δύο τελικούς Μουντιάλ, χάνοντας το τρόπαιο σε ένα ενηντάλεπτο. Δηλαδή,πέντε διοργανώσεις, πέντε τελικοί! Αυτό συνέβη στις γυναίκες με τη Σαρίνα Βίγκμαν, η οποία, ακόμα κι αν δεν κατακτούσε το δραματικό Euro 2025 στα πέναλτι απέναντι στην Ισπανία, θα είχε γράψει ένα μοναδικό ρεκόρ, ανεξαρτήτως φύλου: Είναι η μοναδική προπονήτρια που έχει καταφέρει να καθίσει στον πάγκο πέντε τελικών μεγάλων διοργανώσεων! 

Η Βίγκμαν, αναμένοντας την μεγαλειώδη υποδοχή των πρωταθλητριών Ευρώπης στο Λονδίνο, τόνισε ότι αυτό που κατάφεραν οι «λέαινες» ξεπερνά το ποδόσφαιρο. «Ξέρουμε ότι η κατάκτηση του Euro μπορεί να φέρει την αλλαγή. Εμπνέει τον κόσμο. Σίγουρα τα νέα παιδιά, αλλά βλέπεις ότι εμπνέεται κι άλλος κόσμος. Όχι μόνο μικρά κορίτσια, αλλά και μικρά αγόρι, παππούδες και γιαγιάδες, ολόκληρες οικογένειες στην Αγγλία, αλλά και εκτός». Αν σκεφτεί κανείς ότι 16.2 εκατομμύρια ανθρώπων παρακολούθησαν τις «λέαινες» να νικούν την Ισπανία, καταλαβαίνει ότι τα λόγια της δεν είναι υπερβολικά. 

Αυτή η προσέγγισή της, σε συνδυασμό με την εμπειρία και την επιτυχία στο υψηλό επίπεδο, ήταν οι λόγοι που επιλέχθηκε από την αγγλική Ομοσπονδία για τη διαδοχή του Φιλ Νέβιλ, ανάμεσα σε 14 υποψήφιους για τη θέση. Η Αγγλία είχε φτάσει τρεις φορές μέχρι τα ημιτελικά μεγάλης διοργάνωσης, ωστόσο της έλειπε πάντα αυτό το «κάτι» που θα έφερνε το παραπάνω βήμα, οι λεπτομέρειες, μικρές και μεγάλες, που στο ποδόσφαιρο ξεχνιούνται εύκολα αλλά μετρούν αφάνταστα. 

Με σπουδές στην εκπαίδευση, εμπειρία στο υψηλότερο επίπεδο ως παίκτρια και πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2017 με τις οράνιε, η Σαρίνα μπήκε στα αποδυτήρια έχοντας τη δική της φόρμουλα για την ισορροπία. Μητρική φιγούρα για τις μικρότερες, αδελφική για τις μεγαλύτερες, χωρίς όμως να ξεπερνιούνται τα όρια. Το αίσθημα της ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης στις επιλογές της ήταν από τις πρώτες μέρες έκδηλο στα αποδυτήρια. Ένα κακό ματς, μια λάθος αντίδραση, μια περίοδος ντεφορμαρίσματος, δεν αποτελούν στοιχεία που για κείνη αξίζει να ταράξουν τις ισορροπίες. Δεν θα διστάσει να αφήσει ένα μεγάλο όνομα εκτός 11άδας, ακόμα κι εκτός αποστολής. Αυτό το όνομα όμως, θα γνωρίζει καλά τους λόγους και θα ξέρει ότι η επιστροφή θα εξαρτάται από την ίδια. Μια νεαρή θα παλέψει μέχρι το τέλος για να συμπεριληφθεί, γιατί ξέρει ότι δεν θα έχουν άλλες προτεραιότητα λόγω σχέσεων ή ονόματος. Πρώτα από όλα, η έμπειρη προπονήτρια φρόντισε να χτίσει τους δεσμούς και πάνω σ’ αυτούς να δουλέψει συστήματα και τακτικές. Η έμπνευση των παικτριών, πριν από αυτή του κόσμου, ήταν η δική της προτεραιότητα. 

Προσοχή, αυτό δεν σημαίνει ότι η απόδοση περνά σε δεύτέρη μοίρα. Το αντίθετο. Οι Άγγλοι λένε για μια προπονήτρια παθιασμένη με την ανάλυση, με τις λεπτομέρειες, με την προετοιμασία. Το προπονητικό τιμ δουλεύει σε εντατικούς ρυθμούς, μην αφήνοντας τίποτα στην τύχη. Από την επιλογή της ώρας της προπόνησης, στον σχεδιασμό των προπονητικών μονάδων, στις διατροφή, στο πλάνο των γυμναστών, στην ανάλυση του αντιπάλου, στην ατομική προπόνηση κ.ο.κ. Χτίζοντας την εμπιστοσύνη, κατακτά την αφοσίωση και την πίστη του συνόλου στο πλάνο, ακόμα κι όταν η ομάδα μοιάζει με την πλάτη στον τοίχο. Κι αυτό είναι κάτι σπουδαίο για έναν προπονητή. Για έναν manager, όπως σωστά τους αποκαλούν στο Νησί, γιατί η προπόνηση και ο καταρτισμός της 11άδας είναι μόνο ένα κομμάτι της δουλειάς. Η διαχείριση των μονάδων και η μετατροπή τους σε σύνολο, είναι μάλλον το σπουδαιότερο, αυτό που ενώνει όλο το παζλ. Κι εκεί η Σαρίνα παίρνει άριστα. 

«Είναι πιθανότατα μια από τις καλύτερες μάνατζερ που έχω δουλέψει ποτέ, κάνει τους πάντες να αισθάνονται ότι τους αγαπούν. Νοιάζεται πραγματικά για την ανθρώπινη πλευρά. Κάτι ακόμα σημαντικό που παρατηρείς όσο παίζεις, είναι η ηρεμία της. Κάνει τεράστια διαφορά όταν στο 95’ χάνεις 1-0, κοιτάς στο πάγκο και βλέπεις ότι είναι ήρεμη. Αυτό λέει πολλά για τον τρόπο που διαχειρίζεται τις καταστάσεις», είπε η Κίρα Γουόλς.

Η Βίγκμαν κουβαλά μια σειρά από πρωτιές. Έγινε η πρώτη παίκτρια που ξεπέρασε τις 100 συμμετοχές με την Εθνική, η τρίτη Ολλανδή που πήρε το UEFA Pro, η πρώτη που κάθισε σε πάγκο ανδρικής ομάδας (βοηθός στη Σπάρτα Ρότερνταμ). Κι έπειτα, όλες οι επιτυχίες με Ολλανδία και Αγγλία. Θα το κατάφερνε σε άλλη χώρα; Πιθανόν ναι, ίσως και όχι. Η περίπτωσή της είναι μοναδική, ωστόσο το back to back συνέβη σε μια χώρα που αποφάσισε να ασχοληθεί σοβαρά με το ποδόσφαιρο γυναικών. Κι όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο, έχει και την κουλτούρα και την τεχνογνωσία. Της πρόσφερε το περιβάλλον κι εκείνη θριάμβευσε. Η Βίγκμαν έχει ακόμα δύο χρόνια συμβόλαιο και, καλά να είναι, αρκετό μέλλον στην προπονητική της καριέρα. Αν ήδη μιλάμε για τα πρωτόγνωρα πεπραγμένα της, σκεφτείτε τι θα έχει γραφτεί όταν αποφασίσει να αποσυρθεί από τους πάγκους…