Τελευταίο παιχνίδι του Σέρχιο Μπουσκέτς. Δεν ήταν στη «βιτρίνα» του ποδοσφαίρου τα τελευταία χρόνια, ακόμα και μετά το remake με Μέσι, Ζόρντι Άλμα και Σουάρες στην Ίντερ Μαϊάμι.
Το MLS για την Ευρώπη, είναι MLS. Και το σοκ, όμως, παραμένει σοκ. Κυρίως γι’ αυτό το «πω, πω, αποσύρθηκε ο Μπουσκέτς».
Ναι, μην το ψάχνετε. Πέρασαν 16 χρόνια από εκείνες τις πρώτες ημέρες που συστήθηκε στο κοινό. Κάποιοι ήταν παιδιά και τώρα έχουν παιδιά. Κάποιοι είχαν παιδιά και τώρα τα παιδιά τους, τελείωσαν ή τελειώνουν το σχολείο.
Εγώ τον Μπουσκέτς τον γνώρισα σε μία περίοδο που ανακάλυπτα το ελληνικό ροκ. Οι Τρύπες στην «Καινούργια ζάλη», λοιπόν, ξεκινούσαν τους στίχους με το μυθικό «ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός».
Αν καθίσεις να το αναλύσεις, μάλλον δίκιο έχουν, αλλά στην περίπτωση του Σέρχιο Μπουσκέτς, όμως, ο χρόνος λειτούργησε αλλιώς.
Η πλειοψηφία χρειάστηκε πολύ από αυτόν για να τον καταλάβει ποδοσφαιρικά και να τον αποδεχθεί. Μην κοιτάτε τώρα, που ο Ρόδρι είναι όχι απλώς «αποδεκτός», αλλά σηκώνει και την «Χρυσή Μπάλα» αν χρειαστεί.
Ο Σέρχιο Μπουσκέτς έφαγε μεγάλο «ανάθεμα» μέχρις ότου τέτοιας υψηλής ποιότητας χαφ, με την ταχύτητα του Κιλιάν Εμπαπέ στο μυαλό και όχι στο σπριντ, γίνει αντιληπτό τι προσφέρουν, αρχικά, κι έπειτα γίνουν αποδεκτά και εκτιμηθούν. Βοήθησε, βέβαια, και ότι κατέκτησε τα πάντα σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο.
Έχουμε κι εμείς τα ελαφρυντικά μας. Πολλοί, δεν είχαν δει ξανά ομάδα σαν την Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρδιόλα. Δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα, να συλλάβεις με την πρώτη, κάθε ρόλο σε αυτήν την καλοκουρδισμένη «μηχανή».
Ο χρόνος στην περίπτωση του Σέρχιο Μπουσκέτς, πάντως, δεν ήταν «εχθρός», αλλά μάλλον φίλος. Δεν πήρε «Χρυσή Μπάλα», όπως ο Ρόδρι. Ήταν άτυχος που έπεσε στην «εποχή των δύο».
Είναι ξεκάθαρο, όμως, πως όχι απλώς κέρδισε τη «μάχη» με την κοινή γνώμη, αλλά έκανε το όνομά του συνώνυμο, ενός σπουδαίου και σπάνιου ρόλου μέσα στο παιχνίδι.
