«Σβήσιμο» με κοντρόλ εν κινήσει, μπαλιάς πολλών μέτρων. Ένα σκάσιμο της μπάλας και κατευθείαν αλλαγή κατεύθυνσης. «Poetry in motion», όπως συνηθίζουν να γράφουν σε σχετικά βίντεο. Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση, πρωταγωνιστής δεν είναι ένας Βραζιλιάνος, ένας Αργεντίνος, ένας Ισπανός που «μεγάλωσε» στη Μασία, αλλά ένας Έλληνας.
Το γκολ που βάζει ο Γιάννης Κωνσταντέλιας στο ΑΕΚ-ΠΑΟΚ, με το οποίο ξεκινά η «αντεπίθεση» του «Δικεφάλου του Βορρά», δεν το αντιλαμβάνεσαι πλήρως με την πρώτη ματιά.
Θέλει και δεύτερη, και τρίτη, για να καταλάβεις πόσο δύσκολο είναι αυτό, που ο Κωνσταντέλιας το κάνει να μοιάζει εύκολο. Πόσοι ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα, θα μπορούσαν να το κάνουν;
Είναι ευτύχημα πως ένας Έλληνας, 22 ετών, είναι ικανός να προσφέρει τέτοιες ενέργειες. Εκείνες που παραδοσιακά λέγεται πως «γεμίζουν τα γήπεδα». Εκείνες που τα συνήθως «αφιλόξενα» ελληνικά γήπεδα, τα αναγκάζει να χειροκροτήσουν.
Πριν από χρόνια, όταν ακόμα δεν είχε καθιερωθεί στον ΠΑΟΚ και έψαχνε τα πατήματά του μετά τον δανεισμό στην Έουπεν, είχε τύχει να συζητήσω με ανθρώπους από το εξωτερικό, που είχαν συνεργαστεί μαζί του, ως διαμεσολαβητές.
Μόνο ο ίδιος και όσοι τον περιβάλλουν γνωρίζουν πόσο άλλαξε από τότε, πάντως η εικόνα που μου έδωσαν, με την εικόνα που βλέπω σε ΠΑΟΚ και Εθνική Ελλάδας, δεν «κολλάνε».
Μετά από ένα τέτοιο ματς, και σε συνέχεια του «ντόρου» γύρω από το όνομά του, μετά τον θρίαμβο στη Σκωτία που είχε ένα γκολ και δύο ασίστ, ο Γιάννης Κωνσταντέλιας ξέρετε τι δήλωσε, όταν δεχόταν συγχαρητήρια στη μικτή ζώνη της OPAP Arena;
«Ε, εντάξει, δεν ήμουν και τόσο καλός».
Ακόμα κι αν δεν είσαι, και έχεις το καθαρό μυαλό να το αντιληφθείς, ένας 22χρονος, μετά από τέτοιες εμφανίσεις, δεν είναι εύκολο να κρατήσει το μυαλό στο κεφάλι του, όπως λέμε, και να ξεστομίσει αυτήν την ατάκα.
Χίλια άλλα πράγματα θα μπορούσε να κάνει/πει. Να χαμογελάσει και να προσπεράσει. Να πει ένα απλό «ευχαριστώ». Κάτι άλλο.
Πάντως αυτήν την ατάκα, μόνο κάποιος που έχει θέσει τον πήχη πάρα πολύ ψηλά την ξεστομίζει. Και αφού έχει θέσει τον πήχη τόσο ψηλά και αποδεδειγμένα βελτιώνεται χρόνο με το χρόνο, οι «φίλοι από το εξωτερικό» οφείλουν να αναθεωρήσουν, αν δεν το έχουν κάνει ήδη.
Ο Γιάννης Κωνσταντέλιας, στη βραδιά που αποθεώθηκε από μεγάλη μερίδα κόσμου, σαν άλλος Ροναλντίνιο μες το Σαντιάγο Μπερναμπέου, ήταν πολύ καλός. Κι ας λέει. Ήταν για ώρα, ο καλύτερος του ΠΑΟΚ, για την ακρίβεια.
Αυτός έβγαζε παραπάνω διάθεση και έμοιαζε πιο απειλητικός από κάθε συμπαίκτη του. Αυτός είχε μία απίστευτη ενέργεια μες την περιοχή, όταν όλοι θεώρησαν πως η μπάλα βγήκε εκτός ορίων, αλλά αυτός «έφτιαξε» μια ευκαιρία. Αυτός ταλαιπώρησε αφάνταστα, όποιον «έπεφτε» πάνω του στο μαρκάρισμα και εν τέλει, αυτός άλλαξε το ματς.
Και το χειροκρότημα της κερκίδας που έγινε πιο έντονο, όταν μερίδα κόσμου «διαφώνησε», λέει όλη την αλήθεια για την εμφάνισή του.
