Όταν η ιστορία του NBA θα μιλάει για σπουδαίους αμυντικούς και αθόρυβους εργάτες του παρκέ, το όνομα του Πι Τζέι Τάκερ δεν θα είναι το πρώτο που θα ακούσουμε.
Και αυτό είναι ακριβώς το πρόβλημα. Γιατί ο Τάκερ δεν ήταν ποτέ παίκτης των αριθμών, δεν ήταν ποτέ εκείνος που θα έκλεβε τις εντυπώσεις με επίδοση 30 πόντων ή με highlights που γίνονται viral.
Ήταν, όμως και παραμένει από εκείνους που θα βάλουν το σώμα τους στη φωτιά, που θα παλέψουν για κάθε κατοχή, που θα προσφέρουν σκληράδα που δεν φαίνεται στα… φύλλα της στατιστικής μα θα κάνει τη διαφορά στις μεγάλες νίκες. Ο πρώην παίκτης του Άρη, δεν έπαιζε για τα στατιστικά, έπαιζε για τη νίκη. Και γι’ αυτό ήταν πολύτιμος.
Η Καρδιά του ανυπέρβλητου μαχητή
Αν υπάρχει ένας παίκτης που ενσαρκώνει την έννοια του «σκυλιού» στο NBA, αυτός είναι ο Πι Τζέι. Ένας φόργουορντ με ύψος 1.96μ. που αγωνίστηκε ως σέντερ στους Χιούστον Ρόκετς (2019-20), σε μια από τις πιο ακραίες μορφές small-ball που έχουμε δει ποτέ.
Μάλιστα, το ψευδώνυμο «The Tuck Wagon» που από τους οπαδούς των Ρόκετς, αντικατοπτρίζει το… μέταλλο του Τάκερ εκείνη την περίοδο της καριέρας του.
Και όμως, κατάφερνε να κρατάει το αμυντικό τείχος όρθιο απέναντι σε θηρία όπως ο Ντέιβις, ο «Joker» και ο «Greek Freak». Πώς; Με καρδιά, θράσος και… λίγο παραπάνω αγκώνες απ’ ό,τι θα ήθελαν οι αντίπαλοί του!
Τι έκανε; Πρώτον, χρησιμοποιούσε τη δύναμη και την απίστευτη φυσική του κατάσταση για να μην επιτρέψει στους αντιπάλους να πάρουν καλή θέση (111 κιλά). Δεύτερον, είχε ένα από τα καλύτερα defensive IQs στο πρωτάθλημα, ξέροντας πάντα πού να σταθεί, πώς να εκμεταλλευτεί τους κανόνες και πότε να ρισκάρει.
Και τρίτον, είχε κάτι που δεν μπορείς να μετρήσεις, ίσως ούτε να γαλουχίσεις: τη νοοτροπία του… πολεμιστή. Αν χρειαζόταν να φάει μια γερή σφαλιάρα από σέντερ 7-foot, δεν θα το σκεφτόταν δεύτερη φορά. Το έκανε για την ομάδα.
Από τον Άρη στο NBA
Πριν αφήσει το στίγμα του στο NBA, ο P.J πέρασε από την Ελλάδα και τον Άρη την περίοδο 2010-2011. Και, όπως πάντα, έπαιξε σαν να ήθελε να διαλύσει το καλάθι και να πάρει κάθε ριμπάουντ σαν να ήταν το τελευταίο της καριέρας του.
Οι φίλαθλοι του Άρη τον θυμούνται ως έναν πραγματικό… σκύλο του πολέμου. Αυτή η εμπειρία στην Ευρώπη τον διαμόρφωσε, του έμαθε να μην φοβάται τίποτα, όχι ότι φοβόταν και πριν!
Ο Άνθρωπος των Μεγάλων αγώνων
Οι Regular seasons ήταν ανέκαθεν ζόρικες επιθετικά για τον 39χρονο πλέον Τάκερ. Ναι, τα ποσοστά του δεν ήταν πάντα τα καλύτερα. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: Πόσες φορές έχουμε δει παίκτες σαν αυτόν να «κλείνουν» τον διακόπτη στην κανονική περίοδο μόνο και μόνο για να εμφανιστούν όταν πραγματικά μετράει; Γιατί όταν έρχονται τα playoffs, όταν το κάθε ριμπάουντ αποτελεί μπρα ντε φερ, όταν η κάθε κατοχή μετράει, τότε καταλαβαίνεις την αξία του.
Είναι ακριβώς αυτές οι στιγμές που κάνουν τον κόσμο να θυμάται γιατί ο Πι Τζέι είναι τόσο ξεχωριστός και «under the radar» αθλητής. Γιατί μπορεί να δεις έναν σούπερσταρ να βάζει 40 πόντους, αλλά δεν θα δεις πολλούς να παλεύουν στα 35 τους για κάθε μπάλα σαν να εξαρτάται η ζωή τους από αυτήν. Αν το μπάσκετ ήταν ταινία δράσης, ο Τάκερ θα ήταν εκείνος ο σκληρός τύπος που δεν πεθαίνει ποτέ, όσες φορές κι αν τον χτυπήσουν.
«Τhe definition of toughness»
Δεν ξέρουμε ακόμα τι επιφυλάσσει το μέλλον (Τορόντο Ράπτορς, 2024-25) για τον «The Tuck Wagon». Όπου κι αν πάει, όμως, ένα είναι σίγουρο: η σκληράδα, το πάθος και η αυταπάρνησή του δεν θα λείψουν. Οι προπονητές θα αναζητούν έναν σαν αυτόν, οι συμπαίκτες του θα τον θυμούνται ως τον… απόλυτο συμπαραστάτη, και οι αντίπαλοι θα ανακουφιστούν που δεν θα χρειάζεται να τον αντιμετωπίσουν.
Ο PJ δεν ήταν ποτέ για τους casual fans. Ήταν για εκείνους που καταλαβαίνουν το παιχνίδι και δεν συμπαρασέρνονται από τα νούμερα. Και αυτοί ξέρουν: το κενό που αφήνει δεν καλύπτεται εύκολα. Αν το μπάσκετ είχε το δικό του Hall of Fame για αληθινούς… πολεμιστές, ο Τάκερ θα ήταν στην πρώτη σειρά με ένα χαμόγελο και πιθανότατα ένα… ζευγάρι sneakers που δεν έχουμε ξαναδεί.
