Υπάρχουν παίκτες που αφήνουν το σημάδι τους, υπάρχουν θρύλοι που γράφουν ιστορία, και μετά υπάρχει ο… Έρβιν «Μάτζικ» Τζόνσον. Ο άνθρωπος που δεν έπαιζε απλά μπάσκετ, δημιουργούσε τέχνη, όριζε τον ρυθμό, καθόριζε μια ολόκληρη εποχή (70’s, 80’s). Δεν ήταν μόνο ένας αθλητής, αλλά ο οραματιστής πίσω από το «Showtime» των Λέικερς, μια ομάδα που μεταμόρφωσε το NBA σε… θέαμα!
Ο Μάτζικ δεν ήταν απλώς ένα όνομα, ήταν μια εμπειρία. Η άφιξή του στο NBA το 1979 δεν ήταν μια απλή επιλογή στο draft, ήταν το πεπρωμένο που ξεδιπλωνόταν. Σε συνεργασία με τον Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ, μετέτρεψε τους Λος Άντζελες Λέικερς στο επίκεντρο της μπασκετικής ιδιοφυΐας.
Οι «Showtime» Λέικερς δεν ήταν απλώς μια ομάδα, ήταν μια επανάσταση, ενορχηστρωμένη από έναν πόιντ γκαρντ ύψους 2,06 μ., του οποίου η όραση αψηφούσε τη… φυσική και οι πάσες του ανήκαν σε γκαλερί τέχνης!
Ένας πόιντ γκαρντ χωρίς… όρια!
Η μοναδικότητά του ήταν εμφανής από την πρώτη στιγμή. Ένας πλέιμεϊκερ ύψους 2,06 μ. (6’8”), που μπορούσε να πασάρει σαν κλασικός πόιντ γκαρντ, να ελέγχει τον ρυθμό σαν ένας στρατηγός και να ποστάρει σαν ένας δυναμικός φόργουορντ.
Ήταν ο πρώτος παίκτης που έσπασε τα στερεότυπα των θέσεων, αποδεικνύοντας ότι το μέγεθος και η τεχνική μπορούν να συνυπάρχουν στο ίδιο πακέτο.
Το απόλυτο σύμβολο νίκης
Πέντε πρωταθλήματα, τρία βραβεία MVP και μια δεκαετία επαναπροσδιορισμού του μπάσκετ, ο Μάτζικ δεν έπαιζε απλώς, διηύθυνε. Το «Great Western Forum» έγινε η σκηνή όπου ξεδιπλωνόταν η ιδιοφυΐα του, κάθε πάσα μια πινελιά στον μεγάλο καμβά του… NBA. Το χαμόγελό του; Το ίδιο εμβληματικό με το παιχνίδι του. Η προσωπικότητά του; Εξίσου δυνατή με το ταλέντο του. Το πρωτάθλημα δεν ήταν ποτέ το ίδιο.
Ωστόσο, η μεγαλοσύνη δεν μετριέται μόνο με δαχτυλίδια και τρόπαια. Μετριέται με επιρροή. Ο Μάτζικ ήταν ο απόλυτος συμπαίκτης, ο απόλυτος… showman και, ίσως το σημαντικότερο, ο απόλυτος πρεσβευτής του αθλήματος. Οι μονομαχίες του με τον Λάρι Μπερντ (80’s) δεν ήταν απλώς αναμετρήσεις, ήταν… μπασκετική απόλαυση. Μαζί, ανύψωσαν το NBA από αφάνεια σε… παγκόσμιο φαινόμενο!
Ένας μαχητής εντός και εκτός παρκέ
Και μετά, το 1991, η ανακοίνωση που σόκαρε τον αθλητικό κόσμο (HIV). Πολλοί φοβήθηκαν τα χειρότερα. Αλλά ο Μάτζικ δεν ήταν απλώς παίκτης, ήταν μαχητής. Δεν εξαφανίστηκε. Εκπαίδευσε. Ενέπνευσε. Άλλαξε για πάντα τη συζήτηση γύρω από τον HIV/AIDS.
Η επιστροφή του στο All-Star Game του 1992; Bγαλμένη από παραμύθι. Η συμμετοχή του στη Dream Team; Θρυλική. Κάθε βήμα, κάθε πρόκληση, την αντιμετώπισε με την ίδια ενέργεια που τον έκανε την καρδιά του μπάσκετ.
Το παιχνίδι του δεν ήταν απλά ένας τρόπος να κερδίζει αγώνες αλλά μια νέα προσέγγιση στο ίδιο το μπάσκετ. Ο Μάτζικ Τζόνσον δίδαξε ότι το ταλέντο δεν περιορίζεται σε ρόλους (ΛεΜπρόν), ότι η δημιουργικότητα μπορεί να νικήσει την αθλητικότητα (Γιόκιτς), και ότι το χαμόγελο μπορεί να γίνει τόσο ισχυρό όσο και μια clutch εμφάνιση στα playoffs.
Οι πάσες του εξακολουθούν να είναι σημείο αναφοράς, η νοοτροπία του παραμένει οδηγός για τις νέες γενιές και η επιρροή του θα συνεχίσει να διαμορφώνει το μέλλον του NBA για πάντα.
