Ο χαρισματικός Ντράζεν Πέτροβιτς έφυγε βιαστικά από αυτή τη ζωή όμως άφησε πίσω του ένα τεράστιο legacy που ενθυμείται μέχρι και σήμερα, 31 χρόνια από εκείνη την αποφράδα μέρα στον γερμανικό αυτοκινητόδρομο όπου άφησε την τελευταία του πνοή.
Ο «Μότσαρτ» του ευρωπαϊκού μπάσκετ άφησε τεράστια κληρονομιά αλλά και ένα μεγάλο κενό στη «γηραιά ήπειρο».
«Ήταν το πιο δύσκολο μαρκάρισμα παίκτη στον κόσμο. Μου λείπει. Ήταν απίστευτος. Αυτός ο τύπος ήταν τόσο ξεχωριστός», είχε πει μεταξύ άλλων για τον Ντράζεν Πέτροβιτς ο Βέρνον Μάξγουελ για τον αντίπαλό του στα 90’s. Η αξία του ανεκτίμητη, το ταλέντο του πληθωρικό.
Λίγες μέρες μετά την βραδιά αφιερωμένη στον Ντράζεν στο Ζάγκρεμπ την οποία διοργάνωσε ο αδερφός του αδικοχαμένου Πέτροβιτς και ήταν όλοι τους εκεί, ο Άτσο (head coach της Εθνικής Βραζιλίας) παραχώρησε συνέντευξη στην ισπανική «AS». Σε αυτήν αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο μεγάλο ενδιαφέρον που είχε δείξει ο Παναθηναϊκός για να υπογράψει τον Ντράζεν το καλοκαίρι εκείνο πριν τον πάρει μακριά σε άλλες γειτονιές ο «Μολώχ της ασφάλτου» αλλά και την πεποίθηση πως θα έμενε στο NBA o «θρύλος» του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
«Ο Ντράζεν είχε μια φανταστική σεζόν το 1992/93 στο ΝΒΑ (σ.σ. με 22,3 πόντους, 3,5 ασίστ, 2,7 ριμπάουντ και 1,3 κλεψίματα σε 38 λεπτά ανά αγώνα), αν και ήταν απογοητευμένος που δεν είχε επιλεγεί για το All Star Game. Ένιωσε ότι ήταν ένα άσχημο πλήγμα.
Η τετραετής παρουσία του στο ΝΒΑ έφτανε στο τέλος της και δεν είχε κερδίσει πολλά χρήματα, γιατί τα συμβόλαιά του, ανάμεσά τους κι αυτό που είχε στη Ρεάλ, ήταν αρκετά πιο χαμηλά από ό,τι φανταζόταν ο κόσμος και ο ίδιος ήθελε να υπογράψει ένα που θα άρμοζε στο επίπεδό του.
Πέρα από το ΝΒΑ, υπήρχε μια ομάδα από την Ευρώπη που ήταν πρόθυμη να πληρώσει στον Ντράζεν όσα χρήματα ήθελε, ο Παναθηναϊκός. Κι αυτό τον κρατούσε ήρεμο. Το θέμα το χειριζόταν ο ατζέντης του στις ΗΠΑ και πιστεύω πως μετά το Ευρωμπάσκετ στη Γερμανία ο Ντράζεν θα έμενε στο ΝΒΑ και θα υπέγραφε σε μια από τις τρεις ομάδες που είχαν δείξει μεγάλο ενδιαφέρον, τους Νετς, τους Νικς ή τους Ρόκετς
Η κληρονομιά του είναι τόσο μεγάλη, που ακόμη και σήμερα-31 χρόνια μετά τον θάνατό του-αναγνωρίζεται ακόμη ως ένας από τους κορυφαίους όλων των εποχών».
