Ο χρόνος αδειάζει, τα λουριά σφίγγουν. Τα πιο στενά περιθώριο συνήθως φέρνουν αναστάτωση, κάνουν τα χέρια να τρέμουν και το μυαλό να θολώνει. Αυτά σε μια γενική ομολογία, όχι στον φετινό Παναθηναϊκό.
Το πιο δύσκολο λένε πως δεν είναι να ανέβεις στην κορυφή για να δεις τη θέα από ψηλά αλλά να διατηρηθείς σε αυτήν όταν όλοι τριγύρω επιδιώκουν να σε εκρθρονίσουν. Το κίνητρο μεγαλώνει όταν έχεις απέναντί σου τον κάτοχο του «άγιου δισκοπότηρου».
Μπορεί το παρελθόν να είναι μία «ξένη χώρα» αλλά σε ακολουθεί, σε διαμορφώνει. Ο Παναθηναϊκός μέσω της φαιάς ουσία της περσινής κατάκτησης της Euroleague και την επιστροφή στο πάνθεον μετά από 13 χρόνια, κατάφερε να συσπειρώσει τον κόσμο του και να τον φέρει ξανά στην ομάδα. Κατόρθωσε να φιλοτεχνήσει το μέταλλο των πάλαι ποτέ χρόνων που τόσο πολύ του έλειψε. Να αναστηλώσει την χαμένη του ταυτότητα, να θυμηθεί το DNA του.
Μετά το πέρας των 10 πρώτων στροφών στη σεζόν της υπεράσπισης, το «τριφύλλι» ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία παρά τα επιμέρους σκαμπανεβάσματα. Αναμφίβολα απέχει αρκετά ακόμα από το peak της απόδοσής του. Και γιατί να συμβεί αυτό από το Φθινόπωρο;
Στο αφιλόξενο για εκείνον – κατά τα άλλα φιλόξενο και άκρως μπασκετικό – Κάουνας, ο Παναθηναϊκός ολοκληρώνει έναν απαιτητικό κύκλο αναμετρήσεων όπου έμαθε να ζει μακριά από το σπίτι του. Πριν καλά καλά συμπληρωθεί το 1/3 του μαραθωνίου, οι «πράσινοι» έχουν δώσει το 41% των εκτός έδρας αγώνων τους στην κανονική διάρκεια. Δεν το λες και μικρό πράγμα για τις υψηλές του πτήσεις, πολλώ δε μάλλον αν μπορέσει ν αποδράσει από την έδρα της κορυφαίας αμυντικής «μηχανής» της λίγκας.
Η Ζαλγκίρις αποτελεί μία σοβαρή ομάδα με ξεκάθαρες αρχές. Ένα σύνολο που «παγώνει» το ρυθμό, μικραίνει το γήπεδο και κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της – με την ανοχή των διαιτητών σε ορισμένες περιπτώσεις – για να μην βρει ο αντίπαλος αντοιχτό γήπεδο και διαδρόμους.
Δύο είναι τα ομαδικά «όπλα» της παρέας του Κέντρικ Ναν και του Κώστα Σλούκα σε αυτήν την απαιτητική δοκιμασία. Αφενός το υψηλότερα 41.1% πίσω από τη γραμμή των 6.75μ. Ο τρόπος παιχνιδιού των Λιθουανών θα επιτρέψει τρίποντα στον πρωταθλητή και οι παίκτες του Σερέλη (στην Εθνική Τουρκίας ο Αταμάν) θα πρέπει να τα πάρουν. Καμία άλλη ομάδα δεν σουτάρει με τόσο υψηλό ποσοστό.
Δεύτερο σημείο κλειδί σε ένα ματς που αναμένεται κλειστό με λίγες κατοχές, η εξαιρετική επίδοση του Παναθηναϊκού σε αυτό το δείγμα γραφής των 10 αγώνων, στο τελευταίο κομμάτι των αναμετρήσεων.
Ούτε λίγο ούτε πολύ και απομονώνοντας τα «ζωντανά» παιχνίδια (+/-10 πόντους στο τελευταίο πεντάλεπτo), o Παναθηναίκός έχει ένα ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ +41. Ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος διότι κάποιες φορές όσο και να τρέξεις απλά δεν προλαβαίνεις ειδικά σε τόσο υψηλό επίπεδο που δεν παίζεις μόνος, ο Παναθηναϊκός γίνεται αμείλικτος όταν παίζει για την επιβίωσή του.
Επαναλαμβανόμενει σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση. Δεν είναι τυχαίο πως έχει κερδίσει σε αυτό το επιμέρους κομμάτι όλα τα παιχνίδι στα οποία έχει μπει στο τελευταίο πεντάλεπτο πλην του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό (13-13 σε αυτό το διάστημα).
Εκεί που η μπάλα αρχίζει και ζυγίζει το βάρος της σε χρυσό, ο Παναθηναϊκός έχει τις προσωπικότητας και το mentality να πάρει… φωτιά, ξεραίνοντας συνήθως τον αντίπαλο. Το έκανε και με στη Μπολόνια και στην Πόλη και με την Μακάμπι.
14-11 με Άλμπα
12-9 με Παρί
15-10 με Ρεάλ
15-9 με Φενέρ
19-11 με Ερυθρό
13-13 με Ολυμπιακό
20-11 με Μακάμπι
16-9 με Βίρτους
