Ούτε αφηρημένος ήταν, ούτε κάποιο φανάρι κοίταζε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς όπως συμβαίνει στο τραγούδι της Ελένης Βιτάλη με την κεντρική ηρωίδα. Σάστισε όμως το απόγευμα της Τρίτης (30/9) στην Coca Cola Arena, περιμένοντας περισσότερα πράγματα από την Παρτιζάν του απέναντι σε ένα πολλά υποσχόμενο σύνολο.
Η «σταχτοπούτα» Ντουμπάι BC του Γιούριτσα Γκόλεματς άλλωστε, έχει κάνει αισθητή την παρουσία της τον κόντρα στους «ασπρόμαυρους» του Βελιγραδίου από πέρυσι (3-3 στα μεταξύ τους στο σύνολο), όταν και πρωτοσυναντήθηκαν στην ABA Liga.
Σε άλλη διοργάνωση πλέον, σε αυτή που έχει κυριαρχίσει ανά τα χρόνια ο «άρχοντας των δαχτυλιδιών» Ζοτς, περίμενε ένα πιο ανταγωνιστικό πρόσωπο από την δική του Παρτιζάν που όπως κάθε χρόνο, ξεκίνησε τη σεζόν με πολλές προσδοκίες. Πιο δομημένη ομάδα, με παίκτες που έμειναν σε σχέση με πέρυσι, το… χαστούκι ήρθε νωρίς για τους Σέρβους που δεν εμφανίστηκαν όσο aggresive θα ήθελε ο προπονητής τους.
Με έναν ψηλό κι αυτός undersized αλλά πολύ ικανός (Ταϊρίκ Τζόουνς), η Παρτιζάν υστέρησε σε όλες τις κατηγορίες του αγώνα πλην εκείνη των ριμπάουντ και τον μπλοκ που δεν ήταν αρκετά για να κάνουν εν τέλει τη διαφορά και να μειώσουν την ψαλίδα.
Προς το τέλος του ματς και ενώ η αναμέτρηση στη Μέση Ανατολή είχε πάρει τις διαστάσεις διασυρμού για τη φιλοξενούμενη ομάδα, ο πιο ήρεμος από ότι συνήθως εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, «χάθηκε», «σκοτίνιασε». Χωρίς το κλασσικό σε αυτές τις περιστάσεις μελιτζανί του χρώμα, απορροφήθηκε και έμεινε για κάποια δευτερόλεπτα βυθισμένος στις σκέψεις του.
Φυσικά πρόκειται για τον πολυνίκη του θεσμού. Τίποτα δεν κρίθηκε από το πρώτο σπριντ, διαθέτοντας όλα τα φόντα για να επιστρέψει τόσο ο ίδιος όσο και η ομάδα του στην post season της φετινής Euroleague.
