Ο Παναθηναϊκός πήγε για… χαρακίρι το βράδυ της Παρασκευής (1/3) στη Γαλλία κόντρα στην πολύ αξιόμαχη και ανταγωνιστική Βιλερμάν. Στο φινάλε όμως θυμήθηκε την clutch φύση του και πήρε αυτό που άξιζε από το ματς.
Πως το είχε πει ο Γκάρι Λίνεκερ; «Το ποδόσφαιρο είναι απλό άθλημα, 22 παίκτες κυνηγούν μια μπάλα για 90 λεπτά και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί.» Με τις απαραίτητες αλλαγές ως προς τη διατύπωση, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Στη θέση των Γερμανών ο Παναθηναϊκός, στους 22 οι 10, στο ποδόσφαιρο το μπάσκετμπολ και στα 90 λεπτά, τα 40.
Οι «πράσινοι» βρήκαν το Γερμανό τους και εκείνος έφερε την… αύρα της φυλής του κι ας μην βρήκε το χέρι του από μακριά (0/3 τριπ. στο ντεμπούτο του με το «τριφύλλι»).Ο Παναθηναϊκός πέτυχε τη 17η νίκη του στην κανονική διάρκεια και πλέον φλερτάρει ανοιχτά με τη 2η θέση. Ενώ λίγες εβδομάδες πίσω μετά την ισπανική του «διαβολοβδομάδα», έβλεπε τη θέση του στην πρώτη 6άδα να… τρέμει.
Για τους λάτρεις των κλισέ, η… καρδιά του πρωταθλητή «χτύπησε» δυνατά και στη Γαλλία στο πλαίσιο της 27ης αγωνιστικής της Euroleague. Το αποτέλεσμα όμως και το ηθικό δίδαγμα είναι το ένα και το αυτό, κοιτάζοντας κανείς το φαινόμενο, είτε πιο συναισθηματικά είτε πιο ρεαλιστικά.
Ο Παναθηναϊκός έχει χτίσει μέταλλο, ταυτότητα, έχει αποκτήσει ένα winning mentality. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφορά επί Εργκίν Αταμάν.
Έχει βρει τον τρόπο, οι αριθμοί «μιλούν» από μόνοι τους
Χωρίς να εντυπωσιάζει σε κάθε του ευρωπαϊκή δοκιμασία, ο Παναθηναϊκός έχει βρει τον τρόπο και κρατά την ουσία. Θα μπορούσε να είχε φτάσει πιο ξέγνοιαστα και ήρεμα στο θετικό αποτέλεσμα απέναντι στη Βιλερμπάν βάσει της «μεγάλης εικόνας».
Ωστόσο κάποια «γελοία λάθη» όπως είπε και ο Εργκίν Αταμάν στην κάμερα της Euroleague TV, σε συνδυασμό με τις τρίποντες «βόμβες» του Αζινσά, δεν του το επέτρεψαν. Σε τελική ανάλυση, μικρή σημασία έχουν τα παραπάνω που είναι για τους assistant coaches.
Στο… δικό μας τον κόσμο, αυτή που υπερισχύει είναι η διάχυτη αίσθηση που βγαίνει προς τα έξω με το φετινό Παναθηναϊκό. Πως ακόμα κι αν δείχνει κάτι να στραβώνει, στο τέλος θα βρει τον τρόπο να φέρει την κατάσταση στα μέτρα του. Και ως γνωστόν, (χαμο)γελάει καλύτερα όποιος (χαμο)γελάει τελευταίος.
Το φανερώνουν άλλωστε και τα αποτελέσματα με το πέρασμα της αγωνιστικής περιόδου, αρκεί κανείς να ρίξει μία πιο προσεκτική ματιά σε αυτά.
Από το θρίλερ του ΟΑΚΑ με τη Μονακό και έπειτα, ο Παναθηναϊκός έχει πανηγυρίσει σε κάθε «κλειστό» ματς που κλήθηκε να παίξει. Είτε χρειάστηκε ανατροπή είτε πήγε στην… κόψη του ξυραφιού μέχρι τέλους, το φινάλε τον δικαιώσε. Εκείνον και τον Αταμάν.
Και ως γνωστόν, σύμπτωση που επαναλαμβάνεται, δεν αποτελεί σύμπτωση. Οι «πράσινοι» έχουν τις προσωπικότητες που θα «μιλήσουν» την ύστατη στιγμή, εκεί που τα λουριά έχουν σφίξει και κρίνονται όλα. Έχουν βρει τη μαγική «φόρμουλα» (Ναν, Σλούκας, Γκέιμπριελ, Χουάντσο και Γκραντ), αποδέχονται την πρόκληση, βγαίνουν μπροστά και πανηγυρίζουν.
28/2 Βιλερμπάν – Παναθηναϊκός 93-96
16/2 Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός 79-75
4/2 Παναθηναϊκός – Φενέρμπαχτσε 91-90
3/12 Παναθηναϊκός – Μπαρτσελόνα 90-89
29/11 Παναθηναϊκός – Μονακό 88-91
…
1/11 Ερ. Αστέρας – Παναθηναϊκός 77-81
25/10 Φενέρμπαχτσε – Παναθηναϊκός 76-81
«Κλειστά» (1-5 πόντοι) ως προς το αποτέλεσμα αλλά όχι ως προς την εικόνα αφού στο τέλος έκλεισε την… ψαλίδα, έχει χάσει και τρία ακόμα (πλην Μονακό) ο Παναθηναϊκός στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης.
Το ντέρμπι «αιωνίων» στο ΟΑΚΑ (89-94) και κατά τη διάρκεια της πρώτης «διπλής» εβδομάδας της σεζόν στις κατάφωτες πρωτεύουσες της δυτικής Ευρώπης (84-80 από την Παρί και 90-86 από τη Ρεάλ).
