Είναι εθνικό σπορ του Έλληνα φιλάθλου να μην ικανοποιείται (σχεδόν) με τίποτα. Αφενός οφείλεται στην… αχόρταγη φύση του, αφετέρου στις υψηλές προσδοκίες και τον ανάλογο πήχη που έχουν τοποθετήσει Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Τα μεγάλα ρόστερ και τους στόχους που έχουν θέσε, «καλομαθαίνοντας» το φίλαθλο κοινό τους.
Γι’ αυτό και πριν το πρώτο τζάμπολ της 13ης στροφής, επικρατεί μία αίσθηση «ούτε κρύο ούτε ζέστη», παρότι οι «αιώνιοι» απέχουν μία μόλις νίκη μακριά από την κορυφή της κατάταξης. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός βρίσκονται στο 8-4 ρεκόρ, πρωτού παίξουν με τις δύο σερβικές σε διαφορετικές αποστολής.
Οι μεν Πειραιώτες θα βρουν εκτός έδρας τον ανεβασμένο Ερ. Αστέρα που βρίσκεται από πάνω τους στην κατάταξη ενώ οι δε «πράσινοι», θα φιλοξενήσουν τον άνθρωπο που άλλαξε την μοίρα τους, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, για μία ακόμα φορά στο ΟΑΚΑ. Μία Παρτιζάν σαφώς πιο πλήρης από απουσίες, βελτιωμένη αμυντικά αλλά εξαιρετικά ασταθής από κάθε άποψη.
Το σύνολο του Γιώργου Μπαρτζώκα βρίσκεται στο Top-5 τόσο σε offensive rating (πόντοι ανά κατοχή) όσο και σε deffensive rating (πόντοι που δέχεται ανά κατοχή), παρότι δεν έχει δείξει ακόμα την απαραίτητη σταθερότητα. Ο Ολυμπιακός που ενίοτε ξεχνά τις αρχές του λόγω και της δομής του ρόστερ του, έχει τις προσωπικότητες για να κερδίζει χρόνο και μία τρόπον τινά ηρεμία μέχρι να ρολάρει.
Και αυτήν τη βρίσκετι σιγά σιγά μέσω της αμυντικής του βελτίωσης. Μετά τους 92 που επέτρεψε στην Μονακό και παρότι οι «ερυθρόλευκοι» έχουν ακόμα αρκετό δρόμο να διανύσουν, δέχονται 76,2 πόντους ανά παιχνίδι στα επόμενα πέντε. Ένας αρκετά καλός μέσος όρος για το μπάσκετ της εποχής μας, όπου η κατάσταση έχει ξεφύγει.
Και αυτό το νούμερο οφείλεται σε έναν μεγάλο βαθμό στην αποτελεσματικότητα που φανερώνει ως προς την αντιμετώπιση του PnR της αντίπαλης ομάδας και δη των αριθμών του αντίπαλου χειριστή. Ο Ολυμπιακός αποτελεί την καλύτερη ομάδα αμυντικά ως προς τα θεμελιώδη αφού δεν αποτελεί μυστικό πως ο εν λόγω τρόπος επίθεσης, καταλαμβάνει το πιο σημαντικό μερίδιο για κάθε ομάδα. Πιο αναλυτικά το 45% των κατοχών των ομάδων στο μισό γήπεδο και σε σετ παιχνίδι. Είναι πολύ μεγάλο το νούμερο άρα και η σημασία της καλύτερης δυνατής αντιμετώπισής του.
Για να συμβεί αυτό και να κάνει η άμυνα το καλύτερο δυνατό δυσκολεύοντας όσο γίνεται τους εκτελεστές του PnR, επιβάλεται άρτια επικοινωνία και συνεργασία ανάμεσα στον σέντερ και τους περιφερειακούς. Μία συντονισμένη ενέργεια, αναλόγως και του τρόπου που θα επιλέξει να το «σπάσει».
Σε μία Ευρωλίγκα που οι ομάδες δέχονται κατά μέσο όρο 1.01 πόντους ανά κατοχή αμυνόμενοι σε καταστάσεις PnR, ο Ολυμπιακός το έχει κατεβάσει στο 0.92. Πολύ καλή επίδοση, ζορίζοντας αρκετά τους αντίπαλους χειριστές ως προς την εκτέλεση. Εκεί έχει εστιάσει ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του.
Αμέσως επόμενη καλύτερη ομάδα στην λίγκα είναι η Χάποελ Τελ Αβίβ του Δημήτρη Ιτούδη που δίνει λίγο περισσότερο περιθώριο στον χειριστή, αφαιρώντας ωστόσο – όσο γίνεται – τη δυνατότητα σε εκείνον που θα «σπάσει» τη μπάλα ή σε όποιον κόψει.
Στους 0.94 πόντους ανά PnR κατοχή αμυντικά, βρίσκεται και ο Ερ. Αστέρας που κάνει την καλύτερη δουλειά στον παίκτη που ρολάρει, αποκλείοντας σε μεγάλο βαθμό την όποια πιθανότητα και για Pick n Pop.
Πόσο τυχαίο μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός πως οι τέσσερις από τις 5 καλύτερες ομάδες στην αντιμετώπιση του PnR, βρίσκονται και στα πιο ψηλά στρώματα της βαθμολογίας. Ο μόνος που τα καταφέρνει (8-4 ρεκόρ) αλλά έχει αρκετά να δουλέψει αμυνόμενος PnR καταστάσεις – τον έχουν πληγώσει οι αλλαγές εν τη απουσία του Λεσόρ ακόμα περισσότερο – είναι ο Παναθηναϊκός.
