Απολύτως σαφής υπήρξε ο Βασίλης Σπανούλης ως προς την επιθυμία του να εντάξει η Μονακό τον Ντάνιελ Τάις στο έμψυχο δυναμικό της, όταν παρουσιάστηκε η ευκαιρία πριν από μερικές εβδομάδες. Για αυτό άλλωστε και έπειξε… μπάλα με τους δικούς του όρους αναφορικά με το συμβόλαιο στο οποίο έβαλε ο Γερμανός σέντερ την υπογραφή του.
Κι όσοι πίστεψαν ότι αποκτήθηκε και για να… κατέβει στο «4» απλά και μόνο διότι αυτές οι ευκαιρίες δεν χάνονται, έπεσαν πανηγυρικά έξω. Η Μονακό πήρε τον Ντάνιελ Τάις διότι ο Έλληνας ομοσπονδιακός τεχνικός ήθελε έναν πιο αθλητικό σέντερ, που θα προσφέρει ποικιλοτρόπως στην ομάδα του. Μία πηγή απειλής τοιουτοτρόπως. Και του έδωσε χρόνο, χώρο και ελευθερία από το πρώτο κιόλας παιχνίδι. Μα πάνω από όλα εμπιστοσύνη, αφαιρώντας ταυτόχρονα από τους υπόλοιπους «μνηστήρες» του χρόνου.
Λίγο πριν το τέλος της 3ης περιόδου στο «Aleksandar Nikolic Hall» ήχησε… συναγερμός στο στρατόπεδο των Μονεγάσκων. Ο πολύ θετικός και απόλυτα επιδραστικός μέχρι εκείνο το σημείο, Ντάνιελ Τάις είχε μία άτσαλη και απότομη πτώση στο παρκέ.
Μία σύγκρουση – άνευ προθέσεων φυσικά – με τον Τζόρνταν Λόιντ είχε ως αποτέλεσμα τη φυγή του Τάις για τα αποδυτήρια ούτως ώστε να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες και ενώ το σκορ ήταν 59-61.
Από εκείνο διάστημα και μετά, η Μονακό αναγκάστηκε να παίξει δίχως τον «ακρογωνιαίο λίθο» της για το υπόλοιπο της αναμέτρησης. Και δεν έχασε μονάχα πλάτος στην επίθεση (16π., 6 ριμπ. σε 19’34”) αλλά κυρίως αποτελεσματικότερη αμυντική λειτουργία. Το αποτέλεσμα; Δέχτηκε 30 πόντους και έχασε το ματς. Τυχαίο;
Καθόλου, γεγονός που παραδέχθηκε στις δηλώσεις του μετά το τέλος της αναμέτρησης και ο Βασίλης Σπανούλης. Ο «Kill Bill» δεν έκρυψε τη δυδαρέσκειά του για τον τρόπο που συμπεριφέρθηκαν οι παίκτες του στην προστασία της δικής του πλευράς. «Χάσαμε τον Ντάνιελ Τάις σε πολύ κομβική στιγμή όταν είχαμε το μονέντουμ. Τώρα πρέπει να δούμε σε τι κατάσταση βρίσκεται…».
Δεν έμεινε όμως εκεί αφού ήθελε να στείλει – πέρα από τις πράξεις του – και ένα μήνυμα με τα λεγόμενά του. Αφότου είχε «υπογραμμίσει» στιγμές νωρίτερα πως «ο καθένας, συμπρεριλαμβανομένου εμού, πρέπει να πάρει τις ευθύνες που του αναλογούν», έριξε και τη… μπηχτή του. «Όταν κάποιος μπαίνει στο παρκέ, πρέπει να είναι έτοιμος για να βοηθήσει την ομάδα να κερδίσει.» Υπόνοια που μπορεί να πει κανείς ότι πήγαινε και στον Γιώργο Παπαγιάννη.
Ο Έλληνας σέντερ ήταν εκείνος που κλήθηκε στην crunch time ως βασικό πεντάρι, αντικαθιστώντας τον Μαμ Ζαιτέ. «Κρύος» αφού δεν είχε πατήσει μέχρι το 35’36” το παρκέ. Η Μακάμπι «χτύπησε» στα όχι και τόσο γρήγορα πόδια του Έλληνα «γίγαντα», ανακτώντας το προβάδισμα. Από το 82-88 (1’41” για το τέλος) και μέχρι να τον κάνει αλλαγή ο Σπανούλης (30”), ο Παπαγιάννης βρισκόταν στο στόχαστρο των Ισραηλινών που εκ του αποτελέσματος, δικαιώθηκαν. Αρχικά 2/2 βολές του Σόρκιν από κερδισμένο φάουλ, τρίποντο του ίδιου σε λάθος περιστροφή της Μονακό που τον «ξέχασε» και το καθοριστικό drive του Γιοκουμπάιτις που δεν έσπευσε και κανείς βέβαια σε βοήθεια.
Το απόλυτο μηδέν στη στατιστική του πρώην αρχηγού του Παναθηναϊκού που δεν πήρε κάποια προσπάθεια ή ριμπάουντ.
Από την έλευση του Τάις μάλιστα και ύστερα, ο «Big Papa» έχασε αρκετό έδαφος στο ροτέισον. Στο προηγούμενο ματς με την Παρί δεν πάτησε καν παρκέ (το μοναδικό φετινό DNP) ενώ και με τη Μακάμπι για τα πρώτα σχεδόν 36′, ήταν απλός παρατηρητής.
