Η ιστορία ενός ακόμα NBAer που αποφάσισε να κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι για την Ευρωλίγκα αφού δεν τον κάλυπτε ο «θαυμαστός κόσμος», δεν περιλαμβάνει υψηλές προσδοκίες, φήμη και «ταμπέλες». Παρά μόνο ένα παιδί που ξέρει τι πάει να πει «κυνηγάω τα όνειρά μου» και κάνω τα πάντα για να αποκτήσουν αυτά σάρκα και οστά.
Ο Ματ Ράιαν συστήθηκε στο φίλαθλο κοινό της «σπυριάρας» στη γηραιά ήπειρο, στο ΟΑΚΑ και το παιχνίδι της Ντουμπάι BC που το… ψάχνει, κόντρα στον Παναθηναϊκό. Εκεί που παρά τη βαριά ήττα, έδωσε ο Γκόλεματς μία πρώτη γεύση στον Ματ Ράιαν από το «τι εστί» ευρωπαϊκό μπάσκετ στα υψηλότερα στρώματά του.
Ένας δεινός σουτέρ με έφεση στο τρίποντο όπως έδειξε από το ντεμπούτο του και τα πρώτα κιόλας λεπτά, παίρνοντας έξι προσπάθειες (3/6 σουτ) με οκτώ πόντους σε 7:01.
Κι αν η πορεία του στο νέο αυτό κεφάλαιο που ακολούθησε, παραμένει με ένα μεγάλο ερωτηματικό, ο Ματ Ράιαν ξέρει από ζόρια, βγάζοντάς τα πέρα ακόμα και με εκτός μπάσκετ δουλειές. Ευκαιριακά στον «βωμό» των ονείρων του και της αμερικανής λίγκας.
Στους κόλπους της οποίας βρέθηκε – αφού δεν το έβαλε κάτω – την τριετία 2022-25 για 82 παιχνίδια με πέντε διαφορετικές ομάδες. Και έβαλε μία (άνω) τελεία, κερδίζοντας έσοδα 2.665.375 δολαρίων μεικτά (χωρίς τους φόρους και την αμοιβή του ατζέντη) από Σέλτικς, Λέικερς, Τίμπεργουλβς, Πέλικανς και Νικς από τους οποίους πέρασε.
Το 2020, ο Αμερικανός Νεοϋορκέζος που άλλαξε τρία Πανεπιστήμια, είδε την καθιερωμένη διαδικασία των pre-draft workout να ακυρώνεται. Η πανδημία τον ώθησε αρχικά να κάνει 5-6 ώρες προπόνηση κάθε μέρα εκτελώντας αμέτρητα σουτ, μέχρι όμως να βρεθεί σε ένα σταυροδρόμι.
Να ξεχάσει ή έστω να βάλει χειρόφρενο στην επιθυμία του να προσπαθήσει για το NBA, μετακομίζοντας στη Νέα Υόρκη για να ασχοληθεί με το χρηματιστήριο – χάρις στο πτυχίο του στα Οικονομικά και το μεταπτυχιακό του στη Διοίκηση επιχειρήσεων ή να επιλέξει εποχιακές δουλειές απλά για να τα βγάζει πέρα, μέχρι να επέλθει ξανά μία κανονικότητα όπου θα μπορέσει να χτυπήσει πόρτες; Από τη Wall Street θα ήταν πιο δύσκολο να «απαγγιστρωθεί».
Κάπως έτσι «χτυπούσε» διπλοβάρδιες ως υπάλληλος νεκροταφείου το πρωί και ντελιβεράς σε δύο εταιρίες το απόγευμα-βράδυ. Έχοντας ξεκαθαρίσει σε συνεντεύξεις του πως δεν υπήρξε ποτέ νεκροθάφτης αλλά ήταν υπεύθυνος για τον χώρο. Από κηπουρός μέχρι ό,τι άλλο του ζητήθηκε.
«Έβγαλα χίλια δολάρια την πρώτη εβδομάδα», θυμήθηκε για το τις εργατοώρες του στο νεκροταφείο Γιόνκερς ενώ έχει εξηγήσει στο «Athletic» και το σκεπτικό του.
«Θα μπορούσα να πάω αμέσως να δουλέψω στη Νέα Υόρκη. Αλλά σκέφτηκα ότι αν το έκανα αυτό, ίσως να είχα αποχαιρετήσει την καριέρα μου στο μπάσκετ. Επειδή στη Νέα Υόρκη βρίσκεις δουλειά και προσπαθείς να χτίσεις μία καριέρα από την αρχή, μάλλον δεν θα μπορούσα να τους πω: ‘Αν με καλέσουν, πρέπει να φύγω αμέσως’. Γι’ αυτό έκανα αυτές τις δουλειές όπου μπορούσα απλώς να τις αφήσω σε μια νύχτα.»
