Η Εθνική ομάδα για τον Βασίλη Σπανούλη είναι κάτι παραπάνω από ένα σύνολο, από ένα αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Και το έχει αποδείξει πάρα πολλές φορές, τόσο ως παίκτης όσο και με το πινακάκι πλέον στο χέρι.
Ο «γάμος» ενόψει των μεγάλων διοργανώσεων που ακολουθούσαν (Ολυμπιακοί Αγώνες και Ευρωμπάσκετ) ήρθε απολύτως φυσιολογικά και όχι πρόωρα όπως αποδείχθηκε παρά τις αντίστοιχες «φωνές». Η γαλανόλευκη έκανε άλματα αυτά τα δύο χρόνια, επιστρέφοντας στο μεγάλο καλοκαιρινό ραντεβού 16 χρόνια μετά αλλά και στο βάθρο των νικητών, στο ίδιο διάστημα αποχής.
Την αφοσίωσή του στο εθνόσημο λοιπόν, ο Βασίλης Σπανούλης την έχει δείξει πολλάκις. Άλλη μία απόδειξη αρχικά η παραμονή του στη θέση του «τιμονιέρη» με φόντο το Παγκόσμιο του 2027 παρά την… διπλή του ταυτότητα και την ταυτόχρονη παρουσία του στη Μονακό.
Πριν ανανεώσει το συμβόλαιό του με την ελληνική Ομοσπονδία και παραμείνει στον προπονητικό θώκο, φάνταζε εν μέσω αγωνιστικών υποχρεώσεων με τους φιναλίστ Μονεγάσκους αδύνατο να βρεθεί στο πρώτο «παράθυρο». Ιδίως στην πρεμιέρα με τη Ρουμανία στη Θεσσαλονίκη. Τίποτα όμως δεν τον σταμάτησε.
Ο Έλληνας προπονητής αφού οδήγησε την Μονακό στον θρίαμβο επί της Εφές και τον Κοκόσκοφ στο… ταμείο ανεργίας, μπήκε σε λίαρ τζετ με απευθείας πτήση στη Θεσσαλονίκη. Ο Σπανούλης πάτησε στη Βόρεια Ελλάδα μετά τα μεσάνυχτα, ξεκουράστηκε λίγες ώρες και προετοίμασε την χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ Εθνική Ελλάδος για την πρώτη στροφή των Προκριματικών του Μουντομπάσκετ 2027. Μία απόσταση δύο χιλιάδων χιλιομέτρων, Μονακό – Θεσσαλονίκη στο άψε σβήσε.
Ένα ακόμα «θύμα» της κόντρας ανάμεσα σε Ευρωλίγκα και FIBA, ένας ακόμα «στρατιώτης» της γαλανόλευκης.
