Συχνά πυκνά στον αθλητισμό και τη δημοσιογραφία, γράφονται, λέγονται, ειπώνονται εν πάσει περιπτώσει αρκετές υπερβολές. Παραλληλισμοί που ξεπερνούν το μέτρο για να κεντρίσει κανείς το ενδιαφέρον. Όχι πως διαφέρει και τόσο από τον κοινωνικό μας βίο αλλά τέλος πάντων.
Τι έδρα, τι κάστρο, τι φρούριο. Αλλά τούτο έχει… παραγίνει με ισπανική ομάδα στην Ευρώπη, σε βαθμό που μοιάζει με αιώνας η τελευταία φορά που βρέθηκε ομάδα να περάσει από εκεί. Στο BCL ένα είναι το δεδομένο. Όλα τριγύρω αλλάζουνε αλλά η εντός έδρας επιτυχία της Τενερίφης, η ίδια μένει.
Είτε παίζει μπροστά στον κόσμο της στην Santiago Martin Arena, είτε όχι όπως συνέβη τις προηγούμενες ημέρες με τις Ισραηλινές ομάδες που πήγαν στην Ιβηρική. Υπό τον φόβο επισοδείων, διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών η αναμέτρηση της Βαλένθια με τη Χάποελ Τελ Αβίβ στην ισπανική πόλη καθώς και η εκείνη στις Κανάριες Νήσους με την Μπνέι Ερτζέλια.
Το αποτέλεσμα όμως το ίδιο και το αυτό. Η παρέα του Σερμαντίνι και του Χουέρτας «έτρεχε» με 108 για να διευρύνει το εντός έδρας αήτητό της στο BCL, στα 30 (!) παιχνίδια. Είναι τρομερό το νούμερο, πολλώ δε μάλλον αν σκεφτεί κανείς πως η ομάδα του Τσους Βιντορέτα μακροημερεύει στη διοργάνωση, ούσα παρούσα στα περισσότερα Final Four.
Τελευταία φορά που ήρθε κάποιος επισκέπτης στην Τενερίφη και απέδρασε, ήταν η Λούντβιγκσμπουργκ στις 8 Δεκέμβρη του 2021. Κοντεύουν τέσσερα χρόνια δηλαδή από τότε που είδαν οι φαν της ισπανικής ομάδας, την αγαπημένη τους Τενερίφη να φεύγει ηττημένη από το γήπεδό της.
Ο αειθαλής Μαρθελίνιο Χουέρτας – να σκεφτεί κανείς – βρισκόταν ακόμα στην 4η δεκαετία της ζωής του χωρίς να έχει αναδειχθεί back-to-back MVP του BCL, περπατώντας στα 40+.
Με τι ψυχολογία μετά να πας εκεί για να πάρεις «διπλό»; Επίσκεψη στο νησί της Ισπανίας σημαίνει αποτέλεσμα καταδικασμένο και το κοντέρ γράφει ακόμα για την Τενερίφη που έχει δύο ακόμα παιχνίδια στον τέταρτο όμιλο (με Τόφας και Τραπάνι) για να διευρύνει ακόμα περισσότερο το αδιανότητο σερί που τρέχει.
