Το νερό που πέφτει στη φωτιά και την ηρεμεί, την καταλαγιάζει. Η νύχτα της 8ης του Ιούνη, άνηκε στον Ολυμπιακό που επέστρεψε στην κορυφή της Ελλάδας για το 15ο πρωτάθλημα της ιστορίας του.
Για το χιλιοταλαιπωρημένο ελληνικό μπάσκετ όμως, ήταν και μία απάντηση των πρωταγωνιστών σε όσα παρανοϊκά συνέβησαν τις τελευταίες μέρες, με το αγωνιστικό σκέλος να έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Μία ακόμα απόδειξη πως πέρα από τα χρώματα, εκείνοι που παίζουν δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν.
Ένα δεκαήμερο γεμάτο ανακοινώσεις, καταγγελίες, τοξικότητα. Συμπεριφορές αθλητών που εν βρασμώ, ξέφυγαν. Εκατέρωθεν. Η αυλαία στο «θέατρο του παραλόγου» τεταμένη από τη μία άκρη ως την άλλη.
Αν και δεν θα έπρεπε να αποτελεί είδηση και άξια αναφοράς, οι αντιδράσεις ορισμένων παικτών κατά τη διάρκεια του 4ου τελικού ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, αποτελεί το εχέγγυο για ένα πιο ελπιδοφόρο μέλλον. Η σφραγίδα που έπρεπε να μπει.
Την ίδια ώρα που στα ισπανικά playoffs, ο MVP του Final-4 του BCL και πρώην παίκτης του Σερέλη στο Λαύριο, Τάισον Κάρτερ, σταματά με μία μεγαλοπρεπέστατη τάπα τον Σατοράνσκι, πανηγυρίζει με τον κόσμο στη Μάλαγα και ο Τσέχος του βγάζει το… καπέλο για το «στοπ» του. High-5 σε do-or-die ματς. Και εκεί η αδρεναλίνη έχει πιάσει κόκκινο και εκεί οι σφυγμοί έχουν υπερβεί το φυσιολογικό και το γαλακτικό οξύ έχει γεμίσει τους μυς.
Ο σεβασμός – στη μεγάλη εικόνα – υπερισχύει στις…. φίρμες των δύο ομάδων. Ακόμα κι αν μερικές φορές, παρασέρνονται και εκείνοι. Ιδού οι αποδείξεις.
