Ο κανόνας έσπασε, η εξαίρεση… κέρδισε. Κάθε άλλο παρά σύνηθες είναι στα κιτάπια του ελληνικού μπάσκετ μία ομάδα με μειονέκτημα έδρας σε σειρά Τελικών να φέρνει τα πάνω κάτω. Αν και η τελευταία διετία αποτελεί τον αντίλογο. Και ο Ολυμπιακός της αγωνιστικής περιόδου 2024-25 τα κατάφερε.
Για την ακρίβεια είναι εξαιρετικά σπάνιο. Για 7η μόλις φορά, ομάδα που δεν είχε το αβαντάζ της έδρας, χαμογέλασε στο τέλος. Για τον Ολυμπιακό ήταν η δεύτερη μετά το μακρινό 1992-93.
Η απαρχή του επαγγελματικού μπάσκετ στα μέρη μας, όταν η κεντρική σκηνή μεταφέρθηκε από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα και ουσιαστικά άρχισε η αντιπαλότητα των δύο «αιωνίων» με συνέπεια και συχνότητα και στο μπάσκετ.
Η μοιραία για τον Γιάνκοβιτς σεζόν. Εκείνη που ο Γιάννης Ιωαννίδης εμπιστεύθηκε πιτσιρικάδες (Τάρλατς, Τόμιτς, Σιγάλας), τους έριξε στα βαθιά και έχτισε με τα «μωρά» του μία από τις πιο πετυχημένες αν όχι την πιο πετυχημένη ομάδα στην ιστορία του μπασκετικού συλλόγου.
Τότε που η… καζούρα μεταξύ των φιλάθλων πήγαινε σύννεφο. Με έναν κάποιον όμως και έως ένα βαθμό ρομαντισμό όπως αποδεικνύεται και από τις φωτογραφίες και το πικάρισμα.
Ο Ολυμπιακός του 2024-25 επέστρεψε από το 0-1, πήρε τρία συνεχόμενα θετικά αποτελέσματα κόντρα στον… άσπονδο εχθρό του και πανηγύρισε την κατάκτηση του τροπαίου. Όπως είχε συμβεί και την περίοδο 1992-93, την μοναδική προηγούμενη που είχε φέρει τα πάνω κάτω. Και τότε είχε βρεθεί με το καλησπέρα σας με την πλάτη στον τοίχο, και τότε είχε κάνει break στο Game 3 της σειράς.
Στο Κλειστό της Γλυφάδας, είχε επικρατήσει του Παναθηναϊκού με 77-72 με κορυφαίο τον Πάσπαλι (32π.) για να φέρει την υπόθεση τίτλος στα μέτρα του και το championship point στον Πειραιά. Μόνο που αγώνας δεν έγινε στο ΣΕΦ.
Όπως είχε προαναγγείλει ο Παύλος Γιαννακόπουλος μετά τον 3ο Τελικό και διαμαρτυρώμενος για τη διαιτησία αυτού, οι «πράσινοι» δεν κατέβηκαν να παίξουν. Κάπως έτσι, 48 ώρες μετά ο Ολυμπιακός στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδος και ανέβηκε στον εγχώριο «θρόνο» όπου έμεινε για 5 σερί σεζόν.
Ο διοικητικός ηγέτης του «τριφυλλιού» είχε διαφωνήσει έντονα και ανοιχτά με την ξαφνική αλλαγή διαιτητή πριν το τζάμπολ του 3ου αγώνα. Ο ρέφερι Παπαδημητρίου αντικαταστάθηκε λόγω προβλήματος στο μάτι από τον διαιτητή Κουκουλεκίδη, κάτι που στο «πράσινο στρατόπεδο» το θεώρησαν μεθόδευση. Η απόφασή τους ήταν καίρια και δεν την πήραν πίσω. «Oριστικά και αμετάκλητα», έστω κι αν μερικά χρόνια μετά, είχε παραδεχθεί πως το είχε μετανιώσει.
Στις 11 του Μάη 1993 λοιπόν και αφού ο Παναθηναϊκός δεν κατέβηκε στο Φάληρο να παίξει, ο Ολυμπιακός έψαξε να βρει ομάδα για φιλικό-γλέντι για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Αυτό δεν συνέβη κι έτσι με απόφαση Ιωαννίδη, για το εθιμοτυπικό, οι Πειραιώτες χωρίστηκαν σε λευκούς και κόκκινους και έπαιξαν εσωτερικό διπλό, μπροστά στα μάτια 15 χιλιάδων φιλάθλων τους που είχαν όρεξη για… πικάρισμα στους απέναντι.
Το θέαμα καλτ για να μην χαρακτηριστεί… κιτς. Η διακωμώδηση του αθλήματος πέρασε στο «ντούκου» αφού το παρκέ στο ΣΕΦ μετατράπηκε σε καμπαρέ. Πρωταγωνιστικό ρόλο πήραν οι χορεύτριες, οι περούκες, τα μπαλόνια, οι ζαρτιέρες μέχρι και οι κότες αφού κάποιοι φίλοι των πρωταθλητών, τις έφεραν για να πειράξουν τους αντιπάλους τους με φανέλες Παναθηναϊκού.
Ο τελικός κατοχυρώθηκε με 20-0 στα χαρτιά για τον Ολυμπιακό που κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα από καταβολής του επαγγελματικού μπάσκετμπολ στην Ελλάδα.
Οι «ερυθρόλευκοι» την αγωνιστική περίοδο που έβαλαν τις βάσεις για μια λαμπρή τετραετία, ήταν το απόλυτο αουτσάιντερ! Είχαν τερματίσει στην 4η θέση και έπρεπε να αποκλείσουν τον Κυπελλούχο Ευρώπης Άρη, τον ΠΑΟΚ που είχε πάει στο Final 4 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην Αθήνα και στους Τελικούς να ξεπεράσουν το εμπόδιο του Παναθηναϊκού για να πανηγυρήσουν.
Μάλιστα, η ισοφάριση σε 1-1 δεν είχε γίνει στην έδρα του λόγω τιμωρίας αλλά στο Περιστέρι.
Τα αποτελέσματα των Τελικών 1992-93
3/5/1993: Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 62-51
5/5/1993: Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 89-74
8/5/1993: Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 72-77
11/5/1993: Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 20-0
