Άξιοι συνεχιστές της σπουδαιότερης τριαναδρίας που έχει δει ποτέ το παγκόσμιο τένις. Γιανίκ Σίνερ και Κάρλος Αλκαράθ αποτελούν τους ακόλουθους της λαμπρής εποχής που είδε τις δύο προηγούμενες δεκαετίες η αντισφαίριση. Όταν Ρότζερ Φέντερερ αρχικά, Ραφαέλ Ναδάλ και Νόβακ Τζόκοβιτς μεσουρανούσαν, κόβοντας τον… βήχα σε οποιονδήποτε επίδοξο ήθελε να μπει ανάμεσά τους.
Οι τρεις τους αποθέωσαν το τένις, το απογείωσαν. Έγιναν είδωλα μικρών παιδιών που αγάπησαν τη ρακέτα, ταυτίστηκαν μαζί τους. Έβαλαν το ελιτίστικο άθλημα στα σπίτια του κόσμου, δημιούργησαν… κίνημα. Όλα τα ωραία όμως κάποτε τελειώνουν. Ο χρόνος αποτελεί αυστηρός κριτής για όλους ανεξαιρέτως.
Τα ηνία όμως δεν τα πήρε, όπως ήταν το φυσιολογικό να συμβεί, η αμέσως επόμενη τενιστική γενιά. Εκείνη των Μεντβέντεφ, Τσιτσιπά, Ζβέρεφ και Σία. Λίγο η αργοπορημένη… δύση των προηγούμενων με τον Νόλε να αντέχει ακόμα, λίγο η πρόωρη ανατολή των Αλκαράθ και Σίνερ, έφεραν μία νέα τάξη πραγμάτων. Και οι δύο Μεσογειακοί τύποι έχουν μετατρέψει τα μεγάλα τουρνουά και τα grand slam, υπόθεση για εκείνους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το απίστευτο γεγονός πως απέχει μεγαλύτερη απόσταση στην κατάταξη της ATP o τρίτος αυτής Ζβέρεφ με τον δεύτερο Ισπανό απ’ ότι ο Γερμανός από το Νο1000. Είναι τρομερό αν το αναλογιστεί κανείς.
Υπενθυμίζεται πως η διαμόρφωση του ATP ranking προκύπτει από τους βαθμούς που έχουν συλλέξει οι παίκτες τους τελευταίους 12 μήνες και συνεπώς την υπεράσπιση των κεκτημένων τους, την αντίστοιχη περσινή περίοδο.
Το νέο «Big Two», όπως έχουν καθιερωθεί οι Σίνερ και Αλκαράθ, έχει δώσει 16 μάχες μέχρι τώρα σε όλες τις επιφάνειες, σε επαγγελματικό επίπεδο υπό την «ομπρέλα» της ATP. Αρχές γενομένης από το 100άρι Master του Παρισίου το 2021, όπου συναντήθηκαν στη φάση των ’32’ και το… παιδί θαύμα από τη Μούρθια επικράτησε και συνέχισε.
Από τότε έχουν παίξει συνολικά άλλα 15 ματς με τον Αλκαράθ να προηγείται με 10-6 στο head-to-head των δύο αλλά τον Σίνερ να παίρνει τον τελευταίο τίτλο στο Τορίνο για τα ATP Finals. Υπερασπιζόμενος μάλιστα τον… θρόνο του, δίχως να χάσει σετ σε όλο το τουρνουά.
Ο Αλκαράθ έχει τη μερίδα του λέοντος σε σκληρή επιφάνεια (7-3) και χώμα (3-1) ενώ στο γρασίδι, ο Ιταλός και Νο1 στον κόσμο για το 2025, βρίσκεται στο 2-0.
Το ακραίο όμως με αυτούς τους δύο είναι πως έχουν παίξει 3.302 πόντους στην εποχή τους. Και η πλάστιγγα δεν γέρνει ΠΟΥΘΕΝΑ. Ο καθένας έχει κερδίσει 1.651 και αντίστοιχα χάσει στους μεταξύ τους αγώνες. Είναι τρομερή σε τόσο μεγάλο δείγμα γραφής.
