Ολυμπιακός και Φουρνιέ βαδίζουνε μαζί στον ίδιο δρόμο. Χωρίς κελιά χωριστά. Χωρίς να λυπούνται «για τα χρόνια που πήγαν χαμένα, πριν να γνωρίσουν εκείνον που έψαχναν για καιρό». Κάθε πράγμα στον καιρό του άλλωστε και ο κολιός στον… Ιούλιο εν προκειμένω.
Βράδυ Σαββάτου, 26ης Ιουλίου και η τάξη αποκαταστάθηκε. Η αφοπλιστική μεσοβδόμαδη ειλικρίνεια του Εβάν Φουρνιέ περί μη υπογραφής ακόμα του νέου του συμβολάιου, έβαλε τον εξαρτημένο από τον Γάλλο, κόσμο της ομάδας σε δεύτερες σκέψεις. Αυτές σβήστηκαν γρήγορα.
Η «ερυθρόλευκη» διοίκηση έπιασε τα vibes, είδε, άκουσε την επιθυμία του λαού των Πειραιωτών, αφουγκράστηκε την ατμόσφαιρα στο ΣΕΦ κι έπραξε το αυτονόητο. Έδεσε τον Εβάν Φουρνιέ στο Λιμάνι μέχρι το 2028. Για πάντα.
Μέχρι να μπει ο Γάλλος στο ανακαινισμένο και διευρυμένο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, βιντεοσκοπώντας τη στιγμή. Για να έχει να θυμάται πως η απόφαση – η οποία έμοιαζε αλλόκοτη – που πήρε το καλοκαίρι του 2024, ήταν πέρα ως πέρα σωστή.
«Όλοι έχουμε γραμμένο που το λένε πεπρωμένο», όπως ερμήνευσε και το 1993 για πρώτη φορά στον δίσκο «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά» ο Γιώργος Νταλάρας. Αρκεί κάποιος να το βρει, να ακούσει τη… φωνή.
Ο Εβάν Φουρνιέ δεν γεννήθηκε φυσικά Ολυμπιακός ούτε έγινε στην πορεία. Λειτουργεί όμως με το συναίσθημα όπως φάνηκε και πάμπολλες φορές στη διάρκεια της ρούκι του σεζόν στον Πειραιά και τη Euroleague έπειτα από 12 χρόνια μακράς πορείας στο ΝΒΑ.
Κι όταν είδε την «τρέλα» του κόσμου του Ολυμπιακού το 2022 στο Βελιγράδι στον μικρό τελικό, δύο μέρες αφότου είχε προηγηθεί ο σκληρός αποκλεισμός με το σουτ-μαχαιριά του Μίτσιτς, κάτι μέσα του ταρακονούθηκε. Και αυθόρμητα το εξωτερίκευσε.
Σαν να είπε «εδώ είμαστε…». Έφτιαξε τους φίλους των Πειραιωτών, δίχως να είναι αυτή η πρόθεσή του. Μία υπόσχεση που δύο χρόνια αργότερα, τήρησε. Όταν πλέον εμφανίστηκαν και οι κατάλληλες προϋποθέσεις. Όταν το έδαφος ήταν έτοιμο για αυτόν τον «γάμο» που ξεκίνησε πολύ έντονα από την πρώτη κιόλας βραδιά. Την πρώτη του έγγαμου βίου, όταν ο Φουρνιέ πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα και έγινε δέκτης αποθεωτικής υποδοχής. Αυτό ήταν, όλα πήραν τον δρόμο τους.
Ο Γάλλος σούπερ σταρ που έβαλε την υπογραφή του σε επέκταση συμβολαίου για τρία ακόμα χρόνια με βελτιωμένους οικονονομικούς όρους που τον κάνουν και πάλι τον δεύτερο πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη της ομάδας του Λιμανιού μετά τον Σάσα Βεζένκοφ, ανέπτυξε ένα πανίσχυρο δέσιμο με την κερκίδα.
Η ένταση με την οποία ζούσε τον κάθε αγώνα, την κάθε στιγμή. Η αλληλεπίδρασή του με τον κόσμο στο γήπεδο, στα social media, όπου βρισκόταν. Η συμβολή του σε νίκες όπως σε αυτή της Βαρκελώνης ή του ΟΑΚΑ για τη Euroleague, το ρίσκο που πήρε στη Μαδρίτη θέλωντας σαν τρελός να παίξει, το κλάμα του μετά τον χαμένο ημιτελικό στο Αμπού Ντάμπι.
Φουρνιέ και «ερυθρόλευκος» κόσμος δόμησαν μία σπάνια σχέση από πολύ νωρίς, η οποία διαρκώς μεγάλωνε με το πέρασμα των μηνών. Όλο και περισσότερο έμπαινε στην καρδιά των Πειραιωτών. Ο δικός του «Εβάν από τα Καμίνια», όπως συχνά ακούγεται ή γράφεται.
Όταν η αγωνιστική αξία και η μεγάλη προσφορά μέσα στο παρκέ, συνδιάζεται με το πάθος και την ένταση. Με το «ζω την κάθε στιγμή». Αυτό είναι το αποτέλεσμα. Μια μαγιά πολύ δυνατή. Ένα bonding που είχε πολλά χρόνια να δει και δημιουργήσει ο κόσμος της ομάδας με έναν αλλοδαπό. Ίσως και ποτέ ξανά σε τέτοιο μέγεθος (έχουν παίξει ρόλο και τα social media βέβαια), πολλώ σε μάλλον σε έναν μόλις χρόνο.
Από την εποχή του Ζάρκο, του Μπέρι, του Τζόνσον και του Ρίβερς είχε να συμβεί αυτό. Στο άκουσμα του ονόματός του στην παρουσίαση, γίνεται χαμός. Το ΣΕΦ σηκώνεται στο πόδι. Τρέλα, παράνοια, λατρεία.
Ο Εβάν Φουρνιέ είναι ηγέτης, ο άνθρωπος που θα πάρει την μπάλα όταν αυτή ζυγίζει το βάρος της σε χρυσό. Αλλά και παίκτης ομάδας, όπως έδειξε σε κάποια παιχνίδια. Ο «καθρέφτης» του κύριου και βασικού μελήματος του Γιώργου Μπαρτζώκα από τους παίκτες με τους οποίους επιλέγει να πορεύεται. «Να γουστάρει που παίζει για τον Ολυμπιακό», έχει πει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, πάλμπολλες φορές ο Έλληνας τεχνικός. Αυτό ζυγίζει πάνω απ’ όλα, αυτό κατάλαβε και από την πρώτη επικοινωνία που έκανε με τον Γάλλο σούπερ σταρ, πριν ακόμα φορέσει το #94.
Ολυμπιακός και Φουρνιέ έφτιαξαν αναμνήσεις σε λίγους μόλις μήνες που θα θυμούνται για καιρό, για χρόνια. Ίσως και για μια ζωή. «Δεν είναι νέο κεφάλαιο αλλά η συνέχεια κάτι δυνατού», όπως είπε ο ίδιος λίγο μετά την υπογραφή του νέου του συμβολαίου στη Μύκονο, στο σπίτι των αδερφών Αγγελόπουλων, χαρακτηρίζοντας μεταξύ άλλων και τον Ολυμπιακό ως «ιερό σύλλογο».
Εβάν Φουρνιέ, για ΠΑΝΤΑ στο Λιμάνι.
