Ο Μίμης Δομάζος «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών, βυθίζοντας στο πένθος τον ελληνικό αθλητισμό, αλλά και την ελληνική κοινωνία γενικότερα.
Υπήρξε μία από τις πιο εμβληματικές μορφές που «πάτησαν» χορτάρι. Μόνο μερικές, οι πιο «δυνατές» στιγμές της καριέρας του, αρκούν για να γίνει αντιληπτό.
Άλλωστε, το γεγονός πως μικρά παιδιά, γεννημένα πολλά πολλά χρόνια αφότου αποσύρθηκε από τους αγωνιστικούς χώρους, μιλούσαν γι’ αυτόν και γνώριζαν το όνομά του, λέει πολλά από μόνο του.
Η καριέρα του ξεκίνησε σε ηλικία 13 ετών, όταν και «έβγαλε» ποδοσφαιρικό δελτίο στην Άμυνα Αμπελοκήπων. Μάλιστα, είχε δηλώσει ψευδή ηλικία, για να μπορέσει να αγωνίζεται.
Η φήμη που απέκτησε, τον έφερε στον Παναθηναϊκό, όπου έμελλε να μεγαλουργήσει. Αρχικά, αγωνίστηκε σε ένα φιλικό ματς το 1958 και το 1959, ολοκλήρωσε κανονικά τη μεταγραφή του.
Κατέγραψε 502 συμμετοχές με την πράσινη φανέλα στο ελληνικό πρωτάθλημα, από τις 538 συνολικά, που τον καθιστούν Νο.1 στη σχετική λίστα.
Υπήρξε αρχηγός του Παναθηναϊκού στο Wembley, στην θρυλική πορεία έως τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971.
Παράλληλα, διετέλεσε επί χρόνια αρχηγός της Εθνικής Ελλάδας, καταγράφοντας 50 συμμετοχές και σκοράροντας τέσσερις φορές.
Στο τελευταίο του παιχνίδι, μάλιστα, στις 11 Νοεμβρίου του 1980, βρήκε δίχτυα, λίγο πριν «κλείσει» τα 39 του χρόνια. Εκείνη την εποχή, ήταν 2ος στη λίστα των παικτών με τις περισσότερες συμμετοχές στην ιστορία της Εθνικής, πίσω από τον Μίμη Παπαϊωάννου.
Μαζί με τους Νίκο Χρηστίδη και Τάσο Μητρόπουλο, ο Μίμης Δομάζος είναι μόλις ο 3ος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της Α’ Εθνικής, με συμμετοχή σε 21 διαφορετικές σεζόν.
Εντός αυτών, κατέκτησε 10 πρωταθλήματα, εννέα με τον Παναθηναϊκό και ένα με την ΑΕΚ, ενώ αναδείχθηκε δύο φορές νταμπλούχος Ελλάδας (1969, 1977).
Ένας γεννημένος αρχηγός, ένας θρύλος του ελληνικού ποδοσφαίρου, ένα τεράστιο «κεφάλαιο» που αφήνει εξίσου τεράστια κληρονομιά.
