«Έχω πολλή αγάπη για τον Ολυμπιακό, αλλά τώρα η προτεραιότητά μου είναι η Λεβάντε». Αυτά ήταν τα λόγια του Βιθέντε Ιμπόρα σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο ole.gr.
Πράγματι ο Ισπανός κράτησε τον λόγο του. Όχι μόνο τον κράτησε, αλλά έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να τον υλοποιήσει.
Αν και το πλάνο ήταν αρχικά να παραμείνει μόλις μία χρονιά στον Ολυμπιακό, η ομάδα το περασμένο καλοκαίρι του έδωσε τη δυνατότητα να ανανεώσουν τη συμφωνία τους. Εκείνος, όμως, δεν δέχθηκε. Είχε να τελειώσει μια δουλειά.
Δίχως καμία αμφιβολία αποχώρησε από την Ελλάδα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δεν είναι και λίγο να αναδεικνύεσαι πρωταθλητής Ευρώπης, ειδικότερα για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου.
Έτσι λοιπόν ο Ιμπόρα επέστρεψε στη Βαλένθια και φόρεσε ξανά τα χρώματα της Λεβάντε. Της ομάδας που του έχει κλέψει την καρδιά του.
Το ξεκίνημα της σεζόν μόνο εύκολο δεν ήταν. Όχι τόσο από αγωνιστικής απόψεως, αλλά κυρίως λόγω των καταστροφικών πλημμυρών που έπληξαν την περιοχή – ένα χάος.
Ο ίδιος ήταν όμως εκεί. Βγήκε στους δρόμους, κουβάλησε τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης και έσπευσε να βοηθήσει τους πληγέντες.
Δεν του το ζήτησε κανένας, δεν είχε ανάγκη να «προβληθεί». Το έκανε επειδή αυτό του είπε η ηθική του. «Πάνω από ποδοσφαιριστής, είμαι άνθρωπος. Ήταν πολύ τραγικό και λυπηρό, αλλά κατάλαβα ότι η κοινωνία έχει μεγάλη καρδιά», είπε.
Γυρνώντας πάλι στο παρόν, η Λεβάντε κατάφερε να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα: πήρε την άνοδο στην κορυφαία κατηγορία και επέστρεψε σε αυτή μετά από τέσσερα χρόνια.
Τα λόγια για τα όσα έγιναν στο αγωνιστικό κομμάτι, εντός των τεσσάρων γραμμών, δεν έχουν πολλή σημασία. Στο τέλος της ημέρας δεν θα είναι αυτά που θα μνημονεύονται.
Στο τέλος της ημέρας θα μείνουν τα δάκρια, η χαρά και τα συναισθήματα στην υπερβολή τους. Στο τέλος της ημέρας θα μείνει η άνοδος και οι κόποι που επέφεραν αυτή.
Στο τέλος της ημέρας θα μείνει ο Ιμπόρα και το όνειρό του.
