«Αιώνιος έφηβος», αυτό θα πει αντίφαση. Μέχρι πρότινος, γνωστός στα μέρη μας με τον εν λόγω αντιθετικό ως προς τη σημασία του και συνάμα τόσο ταιριαστό συνδυασμό λέξεων, ήταν μονάχα ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Εδώ και λίγες ώρες έγινε κι ο Ολυμπιακός.
Ο Πειραιάς γιορτάζει, οι φτωχογειτονιές του θυμούνται. Τις στιγμές που ξεκίνησαν όλα, την πρώτη επαφή. Το πρώτο «σφίξιμο» στην καρδιά, το πρώτο δάκρυ. Ο Πειραιάς γιορτάζει.
Ο Ολυμπιακός μεγάλωσε, μαζί και ο «δαφνοστεφανομένος έφηβός» που στέκει με καμάρι στο… πέτο. Εκεί για να επαναφέρει στη μνήμα στους παλιούς και να μαθαίνει στους καινούργιους. Σε αυτούς που μυήθηκαν στην ιδέα και κουβαλούν το βάρος να τη μεταλαμπαδεύσουν στους επόμενους.
Στις όχθες της θάλασσας του Πειραιά «που είναι απ’ όλες η πιο γλυκιά», μεγάλωσαν γενιές και γενιές Ολυμπιακών που γιγάντωσαν το σύλλογο. Άλλωστε, τι θα ήταν ο Ολυμπιακός δίχως τον κόσμο του;
Στις 10 του Μάρτη του 2025, ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς έχει γενέθλια. Η «ομπρέλα» που κρατά κάτω από τις «φτερούγες» της σπουδαίους αθλητές και μια κοινή αγάπη. Τμήματα με τίτλους που έχουν αφήσει το δικό τους σημάδι στον παγκόσμιο (πρωτ)αθλητισμό. Ένα από αυτά, από τα πιο λαοφιλή με τεράστια κληρονομιά, είναι και αυτό της «πορτοκαλί θεάς».
Τα θεμέλια
Μπορεί ο Ολυμπιακός να ιδρύθηκε μία μέρα σαν κι αυτή το 1925, παρόλα αυτά τα γεννοφάσκια του μπασκετικού τμήματος καθυστέρησαν κάποια χρόνια. Οι βάσεις που χτίστηκε το «γιγάντιο οικοδόμημα» μπήκαν στο κέντρο της πόλης από μαθητές της εμβληματικής Ιωνιδείου σχολής.
Το πρώτο και μοναδικό για περίπου μισό αιώνα, Γυμνάσιο στον Πειραιά.
Κι ενώ αστικοί μύθοι ψυθιρίζονται για πρώτη απόπειρα ίδρυσης του τμήματος το 1931 με «εσωτερική μεταγραφή» αθλητών του τμήματος βόλει, δίχως τόσο μεγάλη επιτυχία, ο μπασκετικός Ολυμπιακός δεν τους ασπάζεται.
Ως απαρχή λαμβάνονται υπόψιν τα τέλη της δεκαετίας του 30′ και πιο συγκεκριμένα το 1938 με πρωτόλειο πρόσωπο του αφηγήματος, τον καθηγητή φυσικής αγωγής, Γιώργο Σταματάκη. Τον άνθρωπο που δημιούργησε την πρώτη ομάδα μπάσκετ των «ερυθρολεύκων» με μαθητές του από την Ιωνίδειο Σχολή.
Οι πρώτοι παίκτες που φόρεσαν τη φανέλα της ομάδας ήταν οι Νικολαΐδης, Δημητρόπουλος, Πιτσολάκης, Κουτσούκος, Ανδρεάδης Πίπης, Ανδρεάδης Γιώργος και Μιχόπουλος.
Ως προς τους αρχικούς πρωταγωνιστές της «ερυθρόλευκης» ιστορίας, τα αδέρφια Σπανουδάκη είναι εκείνα που λαμβάνουν θέση περίοπτη στα… βιβλία της ιστορίας. Ο Αλέκος ήταν ο πρώτος ευρωπαίος που χρησιμοποίησε το τζαμπ σουτ, ενώ ο αδερφός του Γιάννης εκτός από παίκτης, διετέλεσε για πολλά χρόνια και προπονητής της ομάδας, μαθαίνοντας μάλιστα και μερικά μυστικά του αθλήματος από τον θρυλικό Μπομπ Κούζι.
Ο Ολυμπιακός έπρεπε να περάσει μία δεκαετία ζωής για να πανηγυρίσει τον πρώτο του τίτλο, ο οποίος ήρθε 11 χρόνια μετά (1949), στο γήπεδο του Πανελληνίου. Και μάλιστα επισοδειακά και ετεροχρονισμένα από το καθυστερημένο αφού χρειάστηκε να παίξει τρία μπαράζ κατάκτησης (δύο με τον Τρίτωνα και ένα με τη ΧΑΝΘ).
Όσα χρειάστηκε για να έρθει και ο επόμενος. Σε τσιμέντο μπήκε – λόγω της εποχής – φυσικά το «τρένο» σε ράγες και πιο συγκεκριμένα στην Καστέλλα, πριν η έδρα μεταφερθεί στο Πασαλιμάνι. Εκεί που γαλουχήθηκε, δημιούργησε… φρούριο και εξελίχθηκε στο πέρασμα των δεκαετιών σε έναν εκ των σπουδαιότερων ομάδων του ευρωπαϊκού μπάσκετ με αμέτρητες ένδοξες θύμησες.
