Η φιγούρα ενός αδιάκοπου εργάτη που δεν το έβαζε κάτω. Ενός πεισματάρη γκαρντ που ήξερε κανταρια μπάσκετ, να παλεύει και να προσπαθεί να ταιριάξει. Πάντα είχε να δώσει για αυτό και έμεινε στην αφρόκρεμα. Χαμογελαστός, δίχως να δημιουργήσει πρόβλημα.
Ο Γιάννης Αθηναίου έβαλε τέλος στα 37 του σε μια μακρόχρονη καριέρα που έζησε πολλά. Γεύτηκε αρκετά, είδε ακόμα περισσότερα. Δεν έμοιαζε τόσο πολύ με το… καλούπι των Ελλήνων γκαρντ που χαρακτηρίζονται για την αυτοθυσία τους και τα αμυντικά τους χαρακτηριστικά.
Το άθλημα το κατείχε, σαν… μικρόβιο. Η ικανότητα να δημιουργεί εκείνος για τον εαυτό του, να παίρνει την ευθύνη, να βλέπει γήπεδο, «ψυθίριζε» μέσα του. Και τον ακολούθησε μέχρι τα βαθιά μπασκετικά του γεράματα.
Κόντρα ρόλος για το ύψος του (194 εκατοστά) τα όσα έκανε μέσα στο παρκέ, βάσει των όσων έχει συνηθίσει το ελληνικό μάτι. «Δυνατός» στην ντρίμπλα, συνήθιζε να σουτάρει μετά από αυτή. Έτσι έβγαζε το.. ψωμί του και βρήκε θέση στους «αιώνιους», τον Άρη, τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ, το Μιλάνο, την Μπιλμπάο, τον Πανιώνιο.
Πριν από λίγες μέρες ο Γιάννης Αθηναίου που πέρασε την τελευταία διετία στην Elite League και τον Πανερυθραϊκό, αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Όχι και να εγκαταλείψει βέβαια το μπάσκετ, κάνοντας στροφή στη «βιομηχανία» των μάνατζερ, μέλος του τιμ του ατζέντη Πάνου που έχει και τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Το Ole.gr βρήκε την αφορμή λοιπόν για να θυμηθεί δύο «γαλανόλευκες» στιγμές που τον στιγμάτισαν.
Ο άνθρωπος που «ζέστανε» την Ελλάδα των παραθύρων
Φθινόπωρο του 2017 και η FIBA επανέφερε μετά από αρκετά χρόνια τη διαδικασία των προκριματικών. Μέσω των περιβόητων «παραθύρων» βέβαια αφού η κόντρα με τη Euroleague ήταν και παραμένει… αγκάθι.
Βουτιά στο άγνωστο για όλα τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα αλλά και για το ελληνικό που αισθανόταν ανήσυχο χωρίς την avant garde του. Τους Έλληνες των «αιωνίων» δηλαδή που συνέθεταν ένα σύνολο ικανό για διάκριση σε κάθε μεγάλη διοργάνωση (ανεξαρτήτως κατάληξης). Πέρα από αυτούς όμως;
Η πρεμιέρα των προκριματικών και κάθε διοργάνωσης λένε ότι κρύβει κινδύνους. Η Μεγάλη Βρετανία – συνήθης ύποπτος τα τελευταία χρόνια για την Επίσημη Αγαπημένη – στο Λέστερ είχε στήσει ενέδρα στην Ελλάδα, ούσα πλήρης, που έκανε ιδανικό ποδαρικό.
Για να συμβεί βέβαια αυτό, είχε χρειαστεί η παράταση σε έναν όμιλο με Ισραήλ και Εσθονία ακόμα. Ο Γιάννης Μπορούσης ο οποίος έκανε το μακρινό ταξίδι από την Κίνα για την Εθνική ομάδα ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος μέσα στη ρακέτα (27π, 8 ριμπ.), ο Λαρεντζάκης της ΑΕΚ ακόμα τότε ακολούθησε (22π.) σε ένα θρίλερ που κρίθηκε στο έξτρα πεντάλεπτο.
Η Εθνική Ομάδα έβλεπε την πλάτη των Βρετανών και χρειαζόταν ένα μεγάλο σουτ για να διώξει το άγχος αλλά και το στερητικό – από την έλλειψη των αιωνίων – αίσθημα.
Ο Γιάννης Αθηναίου που είχε αφήσει τον Ολυμπιακό μετά από μία διετία, ένα πρωτάθλημα και παρουσία στην ομάδα που έφτασε μέχρι τον τελικό της Πόλης (2017), άνηκε πλέον στον Άρη. Και σαν πρώιμος Βασίλης Τολιόπουλος με την Ολλανδία και την Τσεχία, βγήκε μπροστά.
Το γήπεδο άνοιξε καθ’ υπόδειξη Αθηναίου. Ζύγισε την κατάσταση και το πήρε πάνω του. Τρίποντο από τα 7μιση μέτρα και… τέζα η Μεγάλη Βρετανία. Με βηματάκι πίσω και χέρι απλωμένο να προσπαθεί να του κρύψει την θέα. Μάταια.
Ο Γιάννης Αθηναίου το… έσταξε στην εκκίνηση μιας βόλτας, ευχάριστης πλέον για την Ελλάδα που έχει βρει το μηχανισμό και διαπρέπει διαρκώς, στα βαθιά.
Η ατυχία του 2019
Εκείνη η διετία στη Θεσσαλονίκη γέμισαν με αυτοπεποίθηση τον Αθηναίου, ο οποίος βρήκε το χώρο για να τρυπώσει στην Εθνική Ομάδα. Μόνιμο μέλος των προκριματικών, όλα έδειχναν ότι θα πάρει την ευκαιρία και για το Παγκόσμιο του 2019 στην Κίνα.
Η μοίρα όμως του έπαιξε άσχημο παιχνίδι, λίγες εβδομάδες πριν το σύνολο του Θανάση Σκουρτόπουλου ταξιδέψει στην χώρα του μεταξιού.
Στο δεύτερο δεκάλεπτο του αγώνα απέναντι στην Σερβία, στις 18/8/2019, ο ίδιος γύρισε τον γόνατό του και έκτοτε ξεκίνησε ο Γολγοθάς για τον έμπειρο γκαρντ.
Ρήξη πρόσθιου χιαστού, όλο το ΟΑΚΑ πάγωσε. Παναγιώτης Βασιλόπουλος και Γιάννης Μπουρούσης τον πήραν στα χέρια. Σε μία φάση ανύποπτη, οι αντιδράσεις αποκαρδιωτικές. Τη μάχη εκείνη που έδωσε για να επιστρέψει, ο Αθηναίου την έχει χαρακτηρισεί «δύσκολη και μοναχική». Τέτοια ήταν.
Ο επιμένων νικά βέβαια. Ο Γιάννης Αθηναίου γύρισε, φόρεσε ξανά το εθνόσημο σε προκριματική φάση, ένα από τα παιδιά των παραθύρων. Έπαιξε στη μεγάλη κατηγορία με το Περιστέρι, τον Προμηθέαμ τον Ιωνίκλο, την Καρδίτσα. Πήγε στο Μπιλμπάο. Πιστός στρατιώτης σε κάθε κάλεσμα, ο οποίος όταν κοιτάζει προς τα πίσω μόνο χαρούμενος και γεμάτος μπορεί να αισθάνεται για όσα έζησε και κατάφερε.
