Ο κανόνας της ζούγκλας του ευρωπαϊκού μπάσκετ είναι απλός και αμείλικτος. Για να γίνεις βασιλιάς, πρέπει να σκοτώσεις το λιοντάρι. Κι αν υπάρχει ένα τέτοιο λιοντάρι με βασιλικό DNA, αυτή είναι η Ρεάλ Μαδρίτης.

Η «Βασίλισσα» της Euroleague με τις 11 κούπες στο παλμαρέ της, δεν υποτιμάται. Ποτέ. Όμως ο Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα, φέτος πρώτος και καλύτερος, έχει όλα τα φόντα για να τολμήσει το… πραξικόπημα στο παλάτι της.

Το ραντεβού της 23ης Απριλίου στο ΣΕΦ δεν είναι ένα απλό παιχνίδι. Είναι η τέταρτη φορά που οι δύο γίγαντες συναντιούνται στα Playoffs της Euroleague και το Ole.gr σε γυρίζει πίσω στον χρόνο για να θυμηθείς τι συνέβη κάθε φορά που Ολυμπιακός και Ρεάλ έλυσαν τις διαφορές τους με έπαθλο το… Final Four.

1995/96 – Η πρώτη φορά μάχη

Η πρώτη φορά που Ολυμπιακός και Ρεάλ διασταυρώθηκαν σε Playoffs ήταν τη σεζόν 1995/96, όταν ακόμα η φάση των «8» κρινόταν στις δύο νίκες.

Ο Ολυμπιακός είχε αρχίσει να διαμορφώνει την ευρωπαϊκή του ταυτότητα, αλλά η Ρεάλ, ως κάτοχος του τίτλου από το 1995, είχε το πάνω χέρι με εμπειρία και ποιότητα.

Ο Μπαρτζώκας δεν θέλησε να μιλήσει για… ατυχία: Τι είπε για τη διαχείριση του ρόστερ 

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας στη Media Day του Ολυμπιακού πριν το Game 1 με τη Ρεάλ Μαδρίτης (23/04, 21:30) «ξεκαθάρισε», πως το «ζευγάρωμα» με τη «βασίλισσα» δεν είναι ένα ατυχές γεγονός.

Η σειρά ξεκίνησε με νίκη της «Βασίλισσας» στη Μαδρίτη, αλλά οι Ερυθρόλευκοι απάντησαν στα λημέρια τους, οδηγώντας τη σειρά σε τρίτο παιχνίδι. Στο Game 3 η Ρεάλ εκμεταλλεύτηκε το πλεονέκτημα έδρας και με ώριμη εμφάνιση πήρε το εισιτήριο για τα ημιτελικά, όπου αποκλείστηκε από την Μπαρτσελόνα.

Για τον Ολυμπιακό, αυτή η ήττα δεν ήταν απλώς αποκλεισμός, αλλά ένα μάθημα επιβίωσης στο ευρωπαϊκό επίπεδο. Μια αναμέτρηση που άνοιξε έναν κύκλο σκληρών μονομαχιών ανάμεσα στις δύο ομάδες και φώτισε από νωρίς τη δυναμική της Ρεάλ ως διαχρονικού εμποδίου.

2008/09 – Η εκδίκηση των «ερυθρόλευκων»

Δώδεκα χρόνια μετά την πρώτη σύγκρουση, ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε πλέον ώριμος, τροπαιούχος, γεμάτος ποιότητα και αποφασισμένος. Στη σειρά των Playoffs του 2009, οι Πειραιώτες είχαν το πλεονέκτημα έδρας και δεν το άφησαν να πάει χαμένο.

Ξεκίνησαν με δύο εμφατικές νίκες στο ΣΕΦ, με τον Γιάννη Μπουρούση να είναι κυρίαρχος στις ρακέτες και τον Λιν Γκριρ να κρατά τα ηνία στην επίθεση. Στο τρίτο παιχνίδι, η Ρεάλ αντέδρασε, μείωσε σε 2-1 και φάνηκε να επιστρέφει. Όμως στο Game 4, σε μια από τις πιο μεστές εμφανίσεις εκτός έδρας, ο Ολυμπιακός έπαιξε σαν πραγματικός διεκδικητής.

Το τελικό 78-75 στη Μαδρίτη σήμανε την επιστροφή στο Final Four του Βερολίνου, έπειτα από 10 χρόνια απουσίας. Η εκδίκηση είχε πάρει σάρκα και… οστά. Η Ρεάλ είχε γευτεί το ίδιο φαρμάκι που κάποτε είχε προσφέρει. Και ο Ολυμπιακός πλέον είχε καθιερωθεί στο top-tier της Euroleague.

2013/14 – Το έπος που δεν… ολοκληρώθηκε

Η τρίτη σειρά Playoffs ανάμεσα στους δύο γίγαντες ήρθε το 2014, σε ένα timing σχεδόν μυθικό. Ο Ολυμπιακός είχε πίσω του δύο συνεχόμενες κατακτήσεις Euroleague και έμπαινε ως κάτοχος του τίτλου, αλλά χωρίς πλεονέκτημα έδρας.

Η Ρεάλ, από την άλλη, έπαιζε το πιο εντυπωσιακό μπάσκετ στην Ευρώπη, με Γιουλ, Ρούντι και Μπουρούση να οδηγούν μια φουλ επιθετική ομάδα.

Στα πρώτα δύο παιχνίδια στη Μαδρίτη, η Ρεάλ επικράτησε (88-71, 82-77), αλλά ο Ολυμπιακός δεν είπε την τελευταία του λέξη. Στο ΣΕΦ, το Game 3 κρίθηκε στις λεπτομέρειες (78-76), με τον Σπανούλη να παίζει ηγετικό ρόλο.

Στο Game 4 ήρθε η απόλυτη ανατροπή: από το -13 στο ημίχρονο, σε νίκη 71-62 και ισοφάριση σε 2-2. Η σειρά πήγε σε πέμπτο ματς, αλλά στη Μαδρίτη, η Ρεάλ ήταν πιο φρέσκια.

Ο Ολυμπιακός πλήρωσε την υπερπροσπάθεια και αποκλείστηκε με 83-69. Μια ήττα που πόνεσε, αλλά άφησε πίσω της το αποτύπωμα ενός συλλόγου που αρνείται να πέσει χωρίς μάχη.