Ο τραγικός θάνατος του Τζορτζ Μπάλντοκ είναι κάτι που, όπως είναι λογικό, έχει πληγώσει πολύ τον Παναθηναϊκό. Αλλά και ολόκληρο το ποδόσφαιρο εν γένει. Το «The Athletic» έκανε ένα εκτενές αφιέρωμα στο συγκεκριμένο θέμα, δίνοντας βήμα για να μιλήσουν δύο ποδοσφαιριστές της ομάδας.
Πρόκειται για τον Χόρντουρ Μάγκνουσον και τον Έρικ Πάλμερ-Μπράουν. Οι δύο τους μίλησαν για τη σχέση που είχαν με τον Μπάλντοκ, καθώς όπως αναγράφεται ήταν πολύ καλοί φίλοι του. Στο κείμενο αναλύονται κάποια πράγματα που συνέβησαν εκείνο το τραγικό βράδυ, όπως και αυτά που ακολούθησαν.
«Ήταν πολύ ξεχωριστός, όλοι τον αγαπούν»
«Ο Μπάλντοκ τα πήγαινε καλά με όλους τους παίκτες του Παναθηναϊκού, αλλά ήταν κοντά σε πέντε ή έξι συμπαίκτες περισσότερο. Ο Πάλμερ-Μπράουν, ήταν ένας από αυτούς τους παίκτες και ο Ισλανδός διεθνής Χόρντουρ Μάγκνουσον ήταν άλλος», αναφέρει σχετικά το αφιέρωμα.
Ο Πάλμερ-Μπρόυν μίλησε για τον χαρακτήρα του Μπάλντοκ και όλα όσα τον έκαναν ξεχωριστό:
«Ήμουν στην Αγγλία στο παρελθόν (με τη Μάντσεστερ Σίτι), οπότε ήξερα ότι θα έκανα κλικ με τα αστεία του. Αλλά απλώς έκανε τα πάντα πιο εύκολα, ήταν ένα ανοιχτό βιβλίο, τόσο ειλικρινής με όλους γύρω του. Μπόρεσε να συγκεντρώσει γύρω του ένα δωμάτιο. Εάν δεν ήσασταν στη συζήτηση, πείτε ότι μόλις είχατε μπει, θα έριχνε ένα μικρό αστείο για να σας κάνει να νιώσετε ευπρόσδεκτοι.
Προφανώς, έχουμε ένα σωρό διαφορετικές εθνικότητες στο σύλλογο και το να τον βλέπεις να ανακατεύεται με οποιαδήποτε ομάδα ανθρώπων, ήταν κάτι τόσο ξεχωριστό. Δεν μπορώ καν να το περιγράψω. Τον ζηλεύω που μπόρεσε να το κάνει και αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ξέρω ότι όλοι τον αγαπούν».
Επιπλέον ανέφερε μια όμορφη στιγμή που είχαν οι δυο τους μαζί με τον Αλεξάντερ Γερεμέφιεφ κατά τη διάρκεια της προπόνησης, έπειτα από το ματς με τον Ολυμπιακό: «Ήταν τα γενέθλια του γιου του. Και έχουμε πάντα αυτό το εσωτερικό αστείο για τον “Πατέρα της Χρονιάς”. Δεν έχω παιδί, αλλά αυτοί (ο Μπάλντοκ και ο Γερεμέγιεφ) έχουν. Οπότε είπαμε “Συγχαρητήρια — Πατέρα της Χρονιάς”, λόγω των γενεθλίων. Είπε, “Ναι, αλλά είναι λίγο που δεν είμαι εκεί”, και τότε μας είπε ότι είχε πτήση για το σπίτι την επόμενη μέρα μετά την προπόνηση».
«Αυτή είναι η τελευταία μου ανάμνηση από αυτόν», πρόσθεσε.
Από την άλλη ο Μάγκνουσον μοιράστηκε κι εκείνος μερικές αναμνήσεις μαζί του:
«Όταν επιστρέψαμε από την Αυστρία, πήγα κατευθείαν στο Zara Home και στα άλλα καταστήματα με τον Τζορτζ για να αγοράσω τα πάντα για το σπίτι, ώστε η Άναμπελ και ο Μπρόντι να μπορούν απλά να χαλαρώσουν και να απολαύσουν τις μέρες. Ήξερα ότι ο Τζορτζ θα έκανε το ίδιο για μένα. Ήταν ο τύπος του παίκτη που κοιμόταν νωρίς και ξυπνούσε νωρίς. Είχε τόση ενέργεια».
«Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ο Τζορτζ ήταν νεκρός»
Η ανάμνηση όταν ο Πάλμερ-Μπράουν έμαθε για τον χαμό του Μπάλντοκ, σοκάρει. Ο χρόνος είχε παγώσει. «Μου τηλεφώνησε ο Μάγκνουσον και με ρώτησε αν ήξερα τον αριθμό της αρραβωνιαστικιάς του, γιατί είχε κάνει παρέα μαζί τους», είπε. «Ρώτησα γιατί και μου είπε. Ήμουν σαν… Τι εννοείς, πνίγηκε; Τι λες;».
«Ήμουν χαμένος, πραγματικά μπερδεμένος. Αυτός (ο Mάγκνουσον) είπε ότι θα πήγαινε στο σπίτι, έμενε πολύ κοντά στον Μπάλντοκ. Είπα, “Θα πάω να τηλεφωνήσω στον Μπάλντοκ”. Έτσι του τηλεφώνησα. Στη συνέχεια τηλεφώνησα ξανά στον Μάγκνουσον όταν έφτασε εκεί και μετά το άκουσα στη φωνή του», πρόσθεσε.
Σίγουρος για το γεγονός πως πρόκειται για λάθος, ήταν και ο Oίλ Μακ Μπάρνι, πρώην συμπαίκτης της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ. Έτσι τον κάλεσε και εκείνος πολλές φορές μα δεν πήρε απάντηση. Έπειτα κάλεσε τον Τζον Λάντστραμ, έναν άλλο πρώην συμπαίκτη του στην Αγγλία, ο οποίος επίσης δεν γνώριζε τίποτα.
Πρώτος στο σπίτι του έφτασε ο Μάγκνουσον. «Πήγα εκεί για να προσπαθήσω να βοηθήσω γιατί δεν πίστευα ότι ο Τζορτζ ήταν νεκρός. Αλλά όταν είδα 20 αστυνομικούς με μοτοσικλέτες έξω από το σπίτι του, καθώς και το ασθενοφόρο, τα μέλη του προσωπικού από το κλαμπ και την αστυνομία να μπαίνουν μέσα, τότε συνειδητοποίησα: “Γ***. Έφυγε”», είπε.
«Θυμάμαι τον Παπαδημητρίου να λέει «Καλημέρα. Όπως γνωρίζετε, ο Τζορτζ Μπάλντοκ δεν είναι πια μαζί μας…» και αυτά είναι τα τελευταία λόγια που άκουσα από αυτόν. Ένιωσα σαν να υπήρχε μια πέτρα στο λαιμό μου. Δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα συναισθήματά μου.
Σηκώθηκα από τη θέση μου και απλώς πήγαινα όλο και πιο μακριά, δίπλα στον τοίχο, στο πίσω μέρος του δωματίου, γιατί εκείνη την ώρα δεν μπορούσα να ακούσω τίποτα από όσα επρόκειτο να πει για τον Τζορτζ. Είχα πάει εκεί το προηγούμενο βράδυ και… ήξερα περισσότερα από πολλούς άλλους παίκτες», ανέφερε στη συνέχεια.
Επίσης ο Πάλμερ-Μπράουν παραδέχτηκε πως εκείνη η μέρα ήταν από τις χειρότερες που έχει βιώσει: «Ήταν μια από τις πιο σκοτεινές μέρες της ζωής μου που πήγα εκεί και έβλεπα τους πάντες. Δεν υπήρχαν λόγια που θα μπορούσαν να ειπωθούν που θα έκαναν κάποιον να νιώσει διαφορετικά».
