Πολλά ακουγόντουσαν σχετικά με το μέλλον του Άντραζ Σπόραρ το περασμένο καλοκαίρι. Η Σλόβαν Μπρατισλάβας παρουσιαζόταν ως το Νο.1 φαβορί, για να συνεχίσει την καριέρα του.
Ωστόσο, παρά τα όσα μεταδιδόντουσαν δεν είχαμε ποτέ κάτι επίσημο. Ο ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού μίλησε στο «nogomonia» και παραδέχτηκε πως όντως υπήρξε ενδιαφέρον.
Ωστόσο, όπως δήλωσε ο ίδιος η Σλόβαν δεν μπόρεσε να βρει τη… χρυσή τομή με τον Παναθηναϊκό!
Τη φετινή σεζόν στους «πράσινους» έχει μειωθεί ο χρόνος συμμετοχής του. Μέχρις στιγμής, έχει παίξει σε οκτώ αγώνες, ενώ μετράει ένα γκολ.
Αναλυτικά, οι δηλώσεις του Άντραζ Σπόραρ:
Η Σλοβενία μόλις ολοκλήρωσε τους αγώνες της στον όμιλο Β της λίγκας των Εθνών και κατέκτησε την τρίτη θέση. Η εντύπωση δεν ήταν και η καλύτερη, συμφωνείτε;
«Η τρίτη θέση στον όμιλο δεν είναι τραγωδία. Μου φαίνεται ότι εξαντληθήκαμε συναισθηματικά στο Euro και το League of Nations, ας το παραδεχτούμε, δεν είναι στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Είχαμε δύο δυνατές εθνικές ομάδες στον όμιλό μας. Κερδίσαμε οκτώ βαθμούς, φέραμε δύο ισοπαλίες με τους Αυστριακούς, που ανήκουν στη League A. Αλλά δεν μοιάζαμε όπως στο Euro, το γνωρίζουμε. Αυτό που έλειπε ήταν αυτό που μας χάρισε στο Euro. Αν μας λείπει αυτό, τότε δεν φαίνεται καλά γιατί δεν είμαστε μεγάλη εθνική ομάδα. Το ευρώ τελείωσε, δεν μπορούμε πλέον να ζούμε με αυτό».
Πώς καταλήξατε εσείς και οι συμπαίκτες σας σε αυτό που παρακολουθήσαμε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Γερμανίας;
«Ήταν απλώς το ευρώ. Μια υπέροχη ατμόσφαιρα δημιουργήθηκε ήδη μέσα από τις προκρίσεις, φυσικά και η χρέωση είναι διαφορετική από ό,τι στο League of Nations, αυτό δεν είναι ασήμαντο. Εμείς οι παίκτες ήμασταν σε επαφή όλη την ώρα και ανυπομονούσαμε για τους αγώνες. Είναι δύσκολο να περιγράψω τι ακριβώς συνέβη για να κάνει κλικ, δεν ήταν μόνο ένα πράγμα ή γεγονός. Είμαι σίγουρος ότι θα έχουμε ξανά δίκιο στα προκριματικά του Μουντιάλ».
Αναφέρετε τις παρακάτω προκρίσεις, είναι ρεαλιστική η πρόκριση της Σλοβενίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο;
«Θα ήταν υπέροχο αν η κλήρωση ήταν και πάλι υπέρ μας, όπως ήταν στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Είμαι σίγουρος ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό. Πιστεύω ότι μπορούμε να πάμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο».
Στα δύο τελευταία ματς της Σλοβενίας ήσουν ρεζέρβας. Πώς αποδέχτηκες έναν ρόλο που δεν τον έχεις συνηθίσει;
«Δεν παίζω πια πολύ στον σύλλογο, οπότε ήταν ξεκάθαρο για μένα τι με περίμενε, ο εκλέκτορας μου εξήγησε επίσης πώς και τι. Όσον αφορά την ποιότητά μου, πιστεύω απόλυτα στον εαυτό μου, αλλά όσον αφορά τα λεπτά παιχνιδιού στους συλλόγους, άλλοι παίκτες ήταν σε πλεονέκτημα εκείνη τη στιγμή».
Λες ότι παίζεις λίγο στον Παναθηναϊκό, ξέρεις γιατί;
«Ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλος σύλλογος. Η κατάσταση είναι συγκεκριμένη. Έχουμε πολλούς παίκτες, η φόρμα μας δεν είναι καλή, πρέπει οπωσδήποτε να τη βελτιώσουμε αν θέλουμε να φτάσουμε στον στόχο, που είναι ο τίτλος του πρωταθλήματος. Ο Σποράρ έχει συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό για ακόμη ενάμιση σεζόν».
Σχεδόν στα τριάντα ένα, μπορείτε ήδη να κοιτάξετε πίσω στην καριέρα σας, τι βλέπετε;
«Είμαι ικανοποιημένος, πρέπει να είμαι. Όταν μεταγράφηκα από την Ολύμπια στη Βασιλεία, ήταν ένα τεράστιο άλμα εκείνη την εποχή. Όχι τόσο υποκριτικά, αλλά ψυχικά. Δεν ήμουν ώριμος, το ξέρω τώρα. Και εγώ τραυματίστηκα και δεν έπαιξα για επτά μήνες. Ήταν μια δυνατή Βασιλεία, εκτός από εμένα στην επίθεση ήταν ο Μαρκ Γιάνκο και ο Σεϊντού Ντούμπια. Όταν το σκέφτομαι, αν άλλαζα κάτι, θα ήταν αναμφίβολα ο δανεισμός στην Αρμίνια Μπίλεφελντ. Δεν ήθελα δάνειο και ούτε μου βγήκε. Ήταν διαφορετικά στη Μίντλεσμπρο, το αγγλικό ποδόσφαιρο είναι κάτι ξεχωριστό».
Γιατί βίωσες τη σεζόν στο Middlesbrough ως ξεχωριστή;
«Η Αγγλία είναι ένας ποδοσφαιρικός παράδεισος. Κάτι πιο μοναδικό εκεί είναι το εκτός έδρας παιχνίδι. Κερδίσαμε έξι παιχνίδια τον Δεκέμβριο, στις διακοπές ήμασταν ήδη στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα. Μετά 23 παίκτες πήραν τον κορωνοϊό, πέσαμε εκτός ρυθμού. Η σεζόν απλά δεν λειτούργησε και έφυγα. Τα υπόλοιπα είναι υπέροχες αναμνήσεις. Παίζαμε στο Ολντ Τράφορντ, 11.000 οπαδοί μας ήταν εκεί, τραγούδησαν το τραγούδι «He is Slovenian». Φυσικά και η ζωή εκεί είναι όμορφη, όπως στον παράδεισο. Έζησα στο Durham, όπου γυρίστηκε ο Χάρι Πότερ».
Στη Σλόβαν Μπρατισλάβα ανατρέψατε την πορεία της καριέρας σας, κερδίζοντας με τα γκολ σας μια μεταγραφή στη Σπόρτινγκ. Υπήρχε αλήθεια στις φετινές φήμες για το ενδεχόμενο επιστροφής στην Μπρατισλάβα;
«Την πρώτη σεζόν στη Σλόβαν, μπήκα τον Ιανουάριο, δεν ήμασταν πρωταθλητές. Όταν όμως χτίστηκε το νέο γήπεδο, άρχισαν να καταφθάνουν οπαδοί και άρχισε η κυριαρχία της Σλόβαν στο σλοβακικό ποδόσφαιρο. Ήταν υπέροχο στη Μπρατισλάβα, η πόλη είναι υπέροχη. Οι φήμες ήταν σωστές, ναι, με ήθελαν, αλλά τελικά οι σύλλογοι δεν συμφώνησαν».
Η Σπόρτινγκ πλήρωσε έξι εκατομμύρια ευρώ για σένα, πώς ήταν να παίζεις με αυτό το βάρος στην πλάτη σου;
«Ήρθα στην Σπόρτινγκ ως ο τρίτος σκόρερ στο Γιουρόπα Λιγκ και πραγματικά είχα πολλά πράγματα εκείνη την περίοδο. Ήταν αγχωτικές μέρες. Είχα πολλές επιλογές. Οδηγούσα από το Βελιγράδι, με πήρε τηλέφωνο ο ατζέντης και με ενημέρωσε για την προσφορά της Σπόρτινγκ. Είπα αμέσως ότι ήθελα να πάω στη Σπόρτινγκ. Κάλεσαν άλλοι σύλλογοι, ακόμη και με καλύτερες προσφορές, αλλά μετά δεν με ενδιέφερε καθόλου. Πήρα μεταγραφή στα τέλη Ιανουαρίου και χωρίς καμία προετοιμασία, δεν ήταν στο χέρι μου τότε. Σκόραρα 12 γκολ σε 37 παιχνίδια, αυτό δεν είναι αρκετό για τη Σπόρτινγκ, το γνωρίζω. Τώρα όμως μπορούμε να δούμε τι σημαίνει Σπόρτινγκ. Είναι πραγματικά ένας γίγαντας. Ο αθλητικός διευθυντής Ούγκο Βιάνα, ο οποίος φέρεται να πηγαίνει στη Μάντσεστερ Σίτι, ο προπονητής Ρούμπεν Ααορίμ, που είναι τώρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, και ο πρόεδρος Φρεντερίκο Βαράντας είναι υπεύθυνοι για όλες αυτές τις επιτυχίες».
Πώς βίωσες τον Ρούμπεν Αμορίμ, τον δημιουργό των επιτυχιών της Σπόρτινγκ τα τελευταία χρόνια και τον νέο προπονητή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ;
«Ήταν η πιο έντονη προπόνηση στην καριέρα μου. Μερικές φορές συμβαίνει όταν ο προπονητής είναι για μεγάλο χρονικό διάστημα στον σύλλογο, να μην επιβλέπει όλες τις ασκήσεις στις προπονήσεις. Εκείνος, όμως, έλεγχε τα πάντα, μετρούσε και ενθάρρυνε τους πάντες. Σε σπρώχνει μπροστά κάθε μέρα, όλη την ώρα και μετά νιώθεις καλύτερα ως ηθοποιός. Αυτό κάνει τη διαφορά. Οι παίκτες της Σπόρτινγκ έχουν λαμπρό ρυθμό παιχνιδιού, διατηρούν υψηλή ένταση. Είναι μεγάλος προπονητής. Πιστεύω ότι μπορεί να σηκώσει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αν και δεν γνωρίζω την κατάσταση εκεί, αλλά δεν με εκπλήσσει που έφτασε ως εδώ».
Σου τηλεφώνησε ο Ερυθρός Αστέρας, πόσο κοντά ήσουν με τον πρωταθλητή Σερβίας;
«Αυτοί οι συνδυασμοί ήταν επίκαιροι πολλές φορές. Ο Ερυθρός Αστέρας είναι ένας τεράστιος σύλλογος. Λατρεύω το Βελιγράδι, το απολαμβάνω εκεί, αλλά μου αρέσει πολύ και το γεγονός ότι μπορώ να κυκλοφορώ στην πόλη χωρίς να με επιβαρύνουν».
Ο σύλλογος που σας εκτόξευσε στο εξωτερικό είναι η Olimpija. Η Olimpija θα είναι επίσης ο σύλλογος όπου θα κλείσετε την καριέρα σας;
«Το ελπίζω! Αυτό θέλω! Δεν έχω κερδίσει ακόμα το πρωτάθλημα με την Ολίμπια, αν και τεχνικά, αυτός ο τίτλος μετράει για μένα όταν έφυγα στα μέσα της σεζόν. Είμαι ακόμα συνδεδεμένος με την Olimpija, μερικές φορές ακούω από κάποιους ανθρώπους από τον σύλλογο. Σκοπεύω να σηκώσω τις δάφνες για τον τίτλο του πρωταθλήματος ως αρχηγός της Ολυμπίας!»
Ποτέ δεν έκρυψες τη σχέση σου με την Ολίμπια, τουλάχιστον όταν πυροδότησες τους γηπεδούχους και εξόργισες τους Στυριανούς οπαδούς για το ηχοσύστημα του γηπέδου πριν από το αιώνιο ντέρμπι. Υπάρχει ακόμα κάποιο «άτακτο αγόρι από τη Šiška» μέσα σου;
«Ήμουν νέος, δεν θα πω ότι ήμουν ηλίθιος, γιατί μου αρέσει η Ολίμπια και δεν μου αρέσει και το Μάριμπορ. Είχα πολλά να συμβούν εκείνη την εποχή, αλλά στο τέλος της ημέρας, δεν έκλεψα τίποτα από κανέναν. Έζησα γρήγορα. Ίσως ήμουν λίγο απρόσωπη, αλλά με θετικό τρόπο. Μεγάλωσα, προχώρησα, σήμερα έχω οικογένεια».
Ποια είναι τα σχέδιά σας μετά το τέλος της καριέρας σας στην υποκριτική;
«Θα δούμε πώς θα πάει. Όταν το σώμα λέει ότι είναι αρκετό, τότε θα είναι αρκετό. Υπάρχει και ζωή μετά από μια καριέρα υποκριτικής. Θα ζήσω στη Σλοβενία, στο σπίτι, αυτό είναι σίγουρο. Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι άλλο. Πρέπει να πας στο εξωτερικό, να μείνεις εκεί για μερικά χρόνια και μετά εκτιμάς περισσότερο αυτό που έχει να προσφέρει η Σλοβενία. Αν νομίζεις ότι η συμφόρηση είναι αυτό που βιώνεις στον περιφερειακό της Λιουμπλιάνα, είναι μίνι μποτιλιάρισμα, ελάτε στην Αθήνα (γέλια)».
