Τη δεύτερη νίκη στη League Phase του Champions League πήρε η Κλάμπ Μπριζ. Το εντός έδρας 1-0 απέναντι στην Άστον Βίλα της έδωσε το δεύτερο τρίποντο μέχρι στιγμής. Φυσικά οδηγός της για ακόμη μία φορά ήταν ο Χρήστος Τζόλης.
Παράλληλα αυτό το αποτέλεσμα, έβαλε τέλος σε ένα ιστορικό στατιστικό που «έτρεχε» στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση. Ή θα μπορούσαμε να πούμε πως οι Άγγλοι, δεν κατάφεραν να του δώσουν συνέχεια.
Η Άστον Βίλα αποχαιρέτησε ρεκόρ 30ετίας
Μέχρι στιγμής η Άστον Βίλα είχε κάνει το απόλυτο στο Champions League. Οι νίκες επί της Γιανγκ Μπόις (0-3), της Μπάγερν (1-0) και της Μπολόνια (2-0) την είχαν φέρει μια ανάσα από ένα ρεκόρ που έχουν μόλις τρεις ομάδες ιστορικά.
Συγκεκριμένα η η Μίλαν το 1993, η Παρί Σεν Ζερμέν το 1994 και η Γιουβέντους το 1995 είχαν κερδίσει τους τέσσερις πρώτους αγώνες στη διοργάνωση. Ωστόσο ήταν η μόνη που το έχει κάνει κρατώντας το «μηδέν» στα μετόπισθεν! Πλέον αυτό αποτελεί παρελθόν.
Η Μπριζ όχι μόνο της έδωσε στο πιάτο την πρώτη της ήττα, αλλά χάλασε το clean sheet που κατέχει και δεν την άφησε να φτάσει αυτό το εντυπωσιακό στατιστικό. Παρόλο που ο Εμιλιάνο Μαρτίνεζ ήταν ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου, με συνολική βαθμολογία 8.2!
Ο Τζόλης ήταν ξανά ασταμάτητος
Ποιος άλλος θα μπορούσε να έχει βοηθήσει ξανά στον θρίαμβο της Μπριζ; Μπορεί να μην έβαλε το γκολ ή να μην κέρδισε το πέναλτι – το οποίο ήρθε από μια… τρελή φάση – όμως ο Χρήστος Τζόλης ήταν ξανά από τους καλύτερους παίκτες.
Σε αυτό το σημείο που βρισκόμαστε δεν θα έπρεπε να μας προκαλεί καν έκπληξη. Ο 22χρονος έφτασε μια ανάσα από το γκολ στο πρώτο ημίχρονο, ενώ δοκίμασε άλλη μία φορά να βρει δίχτυα.
Τα ποσοστά του, δε, στις πάσες ήταν σχεδόν αψεγάδιαστα. Με 95% ακρίβεια συνολικά (18/19), οι τρεις αποτέλεσαν πάσες – κλειδιά για την ομάδα του. Επιπλέον κέρδισε 5 από τις 8 προσωπικές του μονομαχίες.
Αρά, είναι λογικό που αποτέλεσε – μαζί με τον Ορντόνιες – τον καλύτερο παίκτη για τους νικητές, με βαθμολογία 7.6. Ακόμη και ο Ρέντιερς που σκόραρε, ακολουθεί τον Τζόλη. Να σημειωθεί, επίσης, πως έγινε αλλαγή στο 75’.
Είτε στις νίκες είτε στις ήττες, ο Έλληνας εξτρέμ κάνει πάντα ηχηρή την παρουσία του στην Ευρώπη. Και αναρωτιόμαστε: why always him?
