Κανένας πόλεμος δεν χάθηκε επ’ ουδενί από την πρώτη μάχη ή την πρώτη στροφή αν προτιμάτε στο μαραθώνιο της Euroleague. Ο Ολυμπιακός δεν έγινε από την πρεμιέρα χαμένος από χέρι ούτε ο Γιώργος Μπαρτζώκας ανίκανος να διαχειριστεί το «λαμπερό» υλικό με το οποίο καλείται να οδηγήσει τους «ερυθρόλευκους» και πάλι στην κορυφή της Ελλάδας και της Ευρώπης. Αυτά είναι ευρήματα των θαυμαστών της καταστροφής.
Πολλώ δε μάλλον όταν η «στραβή» – αν μπορεί να ειπωθεί κάτι τέτοιο για την σαφώς πιο πλήρη και ενισχυμένη συγκριτικά με την περσινή σεζόν Φενέρ – ήρθε κόντρα σε έναν αντίπαλο με τους ίδιους στόχους και παρόμοιες φιλοδοξίες. Η έξοδος του Ολυμπιακού την πρώτη αγωνιστική ήταν κινδύνου, το γνώριζε και απεδείχθη και επί του πρακτέως.
Λίγες μέρες μετά την κατάκτηση της πρώτης κούπας της σεζόν (Super Cup) χωρίς να θέλξει στη Ρόδο με την εικόνα του, ο Ολυμπιακός μπλέχτηκε στο παραγάδι που είχε απλώσει ο Σάρας για να τον εγκλωβίσει και τα πήγε περίφημα με δαύτο. Σε τέτοια κλειστά παιχνίδια με φρέσκα πρόσωπα, μεγάλο ενθουσιασμό και ρόλους μη διακριτούς στο βαθμό του επιθυμητού ακόμα, ο παράγοντας έδρα παίζει ακόμα πιο σημαντικό ρόλο και αυτόν τον εκμεταλλεύτηκαν οι Τούρκοι για να πάρουν το ντέρμπι της Πόλης.
Είναι (πάρα) πολύ νωρίς για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα και να υποστηριχθούν με σαφήνεια και επιχειρήματα. Το δείγμα είναι τοσοδούλικο, τα ρόστερ εύπλαστα και τα συστήματα επί της μελέτης. Κανένα καμπανάκι κινδύνου δεν χτύπησε από την πρώτη στροφή. Άλλωστε δεν πρέπει να λυσμονάται το γεγονός πως και ο πρωταθλητής Παναθηναϊκός ξεκίνησε τέτοια περίοδο πέρυσι με 2-4 μέχρι να αλώσει – για πρώτη φορά μέσα στο 2023-24 – το Βερολίνο στο ντεμπούτο του… Μεσσία, Κέντρικ Ναν.
Οι προσδοκίες παρόλα αυτά για την σπουδαία και σημειολογικά – λόγω γενεθλίων – νέα αγωνιστική περίοδο της ομάδας του Λιμανιού, είναι τέτοιες που δεν επιτρέπουν το «χρυσωμένο χάπι». Στον Πειραιά πρέπει αρχικά να διαχειριστούν την πίεση του «πρέπει» που συντροφεύει φέτος το αγωνιστικό τμήμα περισσότερο από κάθε άλλη σεζόν και αναμφίβολα έχει τα συστατικά και τις μονάδες για να το κάνει.
Η πρεμιέρα στην αγαπημένη του Πόλη δεν διεκδίκησε δάφνες ποιότητας για καμία από τις δύο πλευρές. Λογικό για το πρώιμο της περιόδου με την πιο hustle ομάδα να πανηγυρίζει σε τελική ανάλυση. Η σκληρή και ασφυκτική στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα άμυνα των παικτών του Σάρας ήταν που τους οδήγησε στο όχι και τόσο αντιπροσωπευτικό 82-71 αλλά την πέρα για πέρα δίκαιη νίκη.
Τα «καναρίνια» αποφάσισαν να… ζήσουν ή να πεθάνουν ρίχοντας το βάρος στον περιορισμό του Βεζένκοφ και του ανέτοιμου, που ακόμα ψάχνεται, Φουρνιέ και εν τέλει το κατάφεραν. Με διαρκές κυνήγι και μπόλικη σωματική επαφή, η Φενέρ τους ζόρισε και μαζί βραχυκύκλωσε το καθαρό μυαλό σε πολλές περιπτώσεις του Ολυμπιακού.
Ο MVP της Euroleague 2023 που συχνά έχει διψήφιο αριθμό πόντων στο… τσεπάκι από την πρώτη κιόλας περίοδο, ζορίστηκε αρκετά να κάνει το παιχνίδι του και αυτό αποτυπώθηκε στον πίνακα της στατιστικής του. Οι πόντοι του 11 μετά βίας (3/4 διπ. και μόλις 1/2 τρίποντα) με την «σκυλιασμένη» άμυνα των Χέιζ-Ντέιβις και Μέλι πάνω του να αποδίδει καρπούς.
Ο Ολυμπιακός δεν παρουσίασε αυτοματισμούς παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις, υπολειπόταν σε αρκετά σημεία του αγώνα ενέργειας που ήταν και η βασική πηγή της ήττας, δεν εμφάνισε τα γνωστά και παράλληλα «θανατηφόρα» κοψίματά του προς τη ρακέτα ή το how low που λατρεύει ειδικά με τον Φαλ παρόντα.
Στο ξεκίνημα και το φινάλε της αναμέτρησης παρουσίασε κάτι παραπάνω από ψήγματα νοχελικότητας όντας σε μεγάλη απόσταση από τη Φενέρ στο δυναμόμετρο της έντασης. Τα γκαρντ του (Γουίλιαμς-Γκος και Γουόκαπ κυρίως) δεν βρέθηκαν σε καλή βραδιά ενώ ο Βιλντόζα που έδωσε την… σπίθα στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, φορτώθηκε με φάουλ στις αρχές του δευτέρου από υπερβάλλοντα ζήλο και δεν πάτησε ξανά στο παρκέ.
Όπως ήταν λογικό και επόμενο με την εξέλιξη του αγώνα, ο Γιώργος Μπαρτζώκας έκανε στο τέλος την απόπειρα να «κλέψει» το εναρκτήριο ματς, με εκείνους που πορεύθηκε και πέρυσι. Άλλωστε δεν… πουλάει τους παίκτες του όπως είχε χαρακτηριστικά πει πριν από λίγους μήνες, μια ατάκα που έγινε viral.
Οι δύο Αμερικανοί γκαρντ όχι μόνο δεν κουβάλησαν στην επίθεση αλλά δεν σταμάτησαν και τον Μπόλντγουιν, που έκανε μεγάλη ζημιά, στην άμυνα, κυρίως ο Γκος, αφήνοντας τους Ράιτ και Πετρούσεφ να παλεύουν σχεδόν μόνοι τους στο δεύτερο ημίχρονο.
Με 20 λιγότερα εξασφαλισμένα ριμπάουντ (44-24), 4/20 τρίποντα και 50 πόντους στρογγυλούς παθητικό στο δεύτερο ημίχρονο, οι Πειραιώτες δεν θα μπορούσαν να διεκδικήσουν κάποια καλύτερη μοίρα στον αγώνα.
Η σαφής επιλογή του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους που ήταν και το κλειδί της νίκης, να μην αλλάζει στο κεντρικό PnR, άφηνε το διάδρομο ανοιχτό πολλές φορές για διείσδυση κάτι που αποτελεί «βούτυρο στο ψωμί» του Σακίλ ΜακΚίσικ. Τα μονάκριβα χαρακτηριστικά του (τρομερό πρώτο βήμα) και η εκρηκτικότητά του εν γένει, δικαιολογούν το ξεπέταγμά του στη δεύτερη περίοδο και τους χώρους που βρήκε και επιχείρησε να χτυπήσει στις ρωγμές. Ο φετινός Ολυμπιακός όμως με το περίσσιο ταλέντο τόσο σε ποιότητα όσο και σε ποσότητα, δεν νοείται να αγκιστρώνεται στον Σακίλ ΜακΚίσικ και να τα περιμένει σχεδόν όλα από αυτόν.
Αυτό που έλλειψε και δεν έφερε το «διπλό» ήταν το θράσσος και μία υποτυπώδης ευστοχία από μακριά ώστε να νιώσει η άμυνα την δυνητική πολυφωνία και να επαναπροσδιορίσει τη λειτουργία της, απελευθερώνοντας παράλληλα τους Βεζένκοφ και Φουρνιέ. Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ συνίσταται για να το κάνει αυτό αν και το βράδυ της Παρασκευής (4/10) βρισκόταν έξω από τα… νερά του, αποσυντωνισμένος και απρόσεκτος ενώ και ο Λούκα Βιλντόζα μπορεί να προκαλέσει σύγχηση, με τη δημιουργία και την εκτέλεσή του. Την ικανότητα να το κάνει έχει και ο Γουίλιαμς-Γκος αν του μπουν τα φλότερ που συχνά πυκνά επιχειρεί περνώντας από το σκριν και βάζοντας τον προσωπικό του αντίπαλο στην πλάτη. Ο ειδήμων βέβαια για να αποσυμφωρήσει τέτοιες βραδιές και να ξεκλειδώσει τέτοιες άμυνες είναι στα… πιτς και θα βρίσκεται εκεί για καιρό ακόμα. Κίναν Έβανς, περί ου ο λόγος.
Είναι λογικό και έως ένα σημείο αναμενόμενο το συνωστισμένο ταλέντο που υπάρχει στο φετινό ρόστερ του Ολυμπιακού να χρίζει… ρύθμισης για το καλό του συνόλου. Η έκθεση του (υπερ)εγώ δύναται να πάρει κάποια παιχνίδια κλειστά που θα κριθούν στο σουτ όχι όμως και τον πόλεμο. Τα συμπτώματα είναι ευδιάκριτα με επόμενο στάδιο την κατάλληλη «συνταγογράφηση» για να υπερισχύσει το «εμείς» και το αίσιο τέλος.
