Ο Στέφανος Τζίμας μας έχει κάνει fans της Bundesliga 2. Βασικά, παραμένουμε fans, γιατί πέρυσι εκεί «οργίαζε» ένας άλλος Έλληνας: ο Χρήστος Τζόλης.
Δεν ξέρω αν η δεύτερη τη τάξει κατηγορία του γερμανικού ποδοσφαίρου, είναι κάτι σαν την «Γη της Επαγγελίας» για νεαρούς Έλληνες ποδοσφαιριστές. Δεν είναι αυτό, άλλωστε, και το ζητούμενο.
Από την πρώτη ημέρα, που άρχισε να «παίζει» το όνομα του Στέφανου Τζίμα για τη Νυρεμβέργη μέσω δανεισμού, είχα γράψει πως θα είναι «ευχής έργον». Όχι γιατί ήξερα τη Νυρεμβέργη, τη φιλοσοφία της και τι μπορεί να παρέχει σε έναν ποδοσφαιριστή. Αλλά γιατί πίστευα πως ο άνθρωπος στον πάγκο της, για τον συγκεκριμένο 18χρονο, θα είναι «κλειδί».
Όταν μια δουλειά θέλεις να γίνει καλά, πας στον καλύτερο. Και ο Μίροσλαβ Κλόζε, ήταν από τους καλύτερους και κυνικότερους σέντερ φορ, στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Πόσα μπορεί να μάθει δίπλα του ο Στέφανος Τζίμας; Άπειρα. Ήταν φανερό, μα πλέον είναι ολοφάνερο, πως η πρώτη ύλη υπάρχει και με το παραπάνω. Και το ταλέντο, σε συνδυασμό με δουλειά, δεν έχει «ταβάνι». Εξαρτάται, κυρίως, από τους δυο τους.
Οι δηλώσεις πάντα «λένε» πολλά
Πάντως εγώ, όπως «καίγομαι» να δω κάθε γκολ του Τζίμα, «καίγομαι» να διαβάσω και τις δηλώσεις του Μίροσλαβ Κλόζε γι’ αυτόν. Και σε μία από τις τελευταίες, διάβασα αυτό που ήθελα.
«Μπορεί να κάνει ακόμα περισσότερα». Κλισέ για κάποιους, αλλά περισσότερο μου μοιάζει για προσωπικό στοίχημα. Τα ΜΜΕ της Γερμανίας γράφουν και ξαναγράφουν για τις ώρες που περνάει ο Κλόζε πλάι στον Τζίμα. Πώς μελετούν τα βίντεο, τις κινήσεις του, το πώς να λειτουργεί εντός της μεγάλης περιοχής. «Η δουλειά δεν σταματά ποτέ, αλλά αφήνει την καρδιά του στο γήπεδο και αυτό είναι το ποιο σημαντικό πράγμα για εμένα».
Η ερμηνεία για εμένα, είναι πως τον έχει κερδίσει. Δεν είναι τα πέντε γκολ σε επτά παιχνίδια και ανά 69’ κατά μέσο όρο. Δεν είναι το 44% σε επιτυχημένες ντρίμπλες ή το ότι μια στις τρεις ευκαιρίες (28%), τις κάνει γκολ. Σαφώς και είναι σημαντικό να βλέπει τους κόπους τους να αποδίδουν, αλλά αυτά είναι περισσότερο για εμάς.
Για τον Κλόζε πρώτο είναι ο τρόπος δουλειάς του Τζίμα. Εκεί «βλέπει» ένα κομμάτι του νεαρού Μίροσλαβ.
Η «δίψα» του. Η γνώση πως έχει κάτι, το ξέρει και δουλεύει γι’ αυτό. Το «αντιπαθητικό» βήμα-βήμα που ακούμε και ξανακούμε, αλλά όσοι το εφαρμόζουν σωστά και με πλάνο, όντως πετυχαίνουν. Υπομονή, επιμονή και υγεία.
Ένας παλιός γνώριμος
Μαζί με τον Κλόζε, πάντως, εύσημα αξίζουν στον Όλαφ Ρέμπε. Ελάχιστοι θα τον θυμούνται, αλλά είναι ο αθλητικός διευθυντής της Νυρεμβέργης, με μονοετή θητεία στον ΠΑΟΚ. Αυτός είναι ο άνθρωπος-κλειδί στον δανεισμό του Στέφανου Τζίμα. Πίεσε πολύ, γνωρίζοντας τι διαμάντι έχει ο ΠΑΟΚ, ταξίδεψε στην Θεσσαλονίκη, τα κατάφερε και προς το παρόν, δικαιώνεται, γιατί ο 18χρονος δείχνει πανέτοιμος για μια κατηγορία υψηλού επιπέδου, όπως η Bundesliga 2. Εκτός κι αν θεωρεί κανείς, πως συνολικά, το δικό μας πρωτάθλημα είναι ανώτερο, αφήνοντας εκτός το Big-5.
Όσον αφορά την υπόθεση επιστροφής του στον ΠΑΟΚ ή όχι; Ρήτρα αγοράς υπάρχει και μάλιστα, πολύ υψηλή. Η ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία της Νυρεμβέργης είναι στα 3 εκατομμύρια ευρώ. Για την ιστορία, η δεύτερη στη σχετική λίστα είναι ο Άγγελος Χαριστέας στα 2.5!
Υπό αυτό το πρίσμα, τα 20 μοιάζουν απλησίαστα. Για τη Νυρεμβέργη. Γιατί όπως φάνηκε και στην περίπτωση του Τζόλη, ποτέ δεν ξέρεις ποιος παρακολουθεί και έχει την πρόθεση να καλύψει τις απαιτήσεις. Αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση, αν ο Τζίμας συνεχίσει έτσι, ο ΠΑΟΚ, χωρίς να δεσμεύεται από κάποια ρήτρα, ίσως ανεβάσει κι άλλο την τιμή.
