Στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου λίγες εθνικές ομάδες κατάφεραν να κυριαρχήσουν όπως η Ισπανία την τετραετία 2008–2012. Τρεις συνεχόμενες μεγάλες κατακτήσεις, το Euro του 2008, το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 και ξανά το Euro του 2012, σηματοδότησαν την απόλυτη κυριαρχία της «Ρόχα». Η επιρροή της περίφημης ακαδημίας της Μπαρτσελόνα, της Masia, σ’ αυτήν την επιτυχία και στη συνολική ανάπτυξη ενός ποδοσφαιρικού στιλ και μιας συγκεκριμένες φουρνιάς παικτών, δεν πρέπει να ξεχνιέται.

Η Masia, που ιδρύθηκε το 1979, δεν είναι απλώς μια ακαδημία ποδοσφαίρου. Ακόμα και στα δύσκολα χρόνια της Μπαρτσελόνα, υπάρχουν πάντα τα ταλέντα που μας το υπενθυμίζουν, με τον Γιαμάλ να αποτελεί το τελευταίο τεράστιο πρότζεκτ σε επίπεδο ανδρών και να την επαναφέρει στην κορυφή της Ισπανίας. Η ακαδημία είναι ένα εκπαιδευτικό και ποδοσφαιρικό εργαστήρι, όπου νέοι παίκτες δεν εξελίσσονται μόνο τακτικά, τεχνικά και σωματικά, αλλά αναπτύσσουν την κουλτούρα του παιχνιδιού με την μπάλα στα πόδια, τον σεβασμό και την ταπεινότητα.

Κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας της Ισπανίας, ένα σημαντικό μέρος του κορμού της εθνικής είχε περάσει από τη  Masia. Ονόματα όπως οι Τσάβι Ερνάντεθ, Αντρές Ινιέστα, Σέρχιο Μπουσκέτς, Ζεράρ Πικέ, και φυσικά ο Κάρλες Πουγιόλ ήταν πρωταγωνιστές, έχοντας χτίσει μια μοναδική χημεία μέσα από τα χρόνια συμβίωσης τους στην Μπαρτσελόνα. Η αρμονία και η αλληλοκατανόηση μεταξύ των παικτών έκανε την ισπανική ομάδα να μοιάζει με σύλλογο και όχι με εθνική, κάτι σπάνιο για το διεθνές επίπεδο. Οι αυτοματισμοί, το ένστικτο και η χημεία δεν διδάσκονται εύκολα, καλλιεργούνται μέσα από χρόνια κοινής εξέλιξης.

Με το Euro Γυναικών προ των πυλών, η ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνεται. Η Παγκόσμια Πρωταθλήτρια Ισπανία μοιάζει ως το απόλυτο φαβορί, παίρνοντας τα σκήπτρα σε παγκόσμιο επίπεδο από τις ΗΠΑ, που είχαν δύο σερί κούπες και ήταν η νούμερο ένα δύναμη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο γυναικών μέχρι το 2023. Δέκα από τις 23 παίκτριες που έφεραν τον τίτλο στην Ισπανία, ήταν από την Μπαρτσελόνα. Από τη στιγμή που η Μπάρτσα, μαζί με κάποια ακόμα μεγάλα κλαμπ διέγνωσαν την μεγάλη προοπτική σε όλους τους τομείς που έχει το ποδόσφαιρο γυναικών, έστρεψαν την προσοχή τους και εκεί. Οι «μπλαουγκράνα» είχαν το πλεονέκτημα της Μασία, το οποίο αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν για να δημιουργήσουν την επόμενη μεγάλη γενιά κοριτσιών.

Η Μπάρτσα φέτος έφτασε στον τελικό του Champions League, όπου και ηττήθηκε από την Άρσεναλ, χάνοντας έτσι την ευκαιρία για την τρίτη σερί κατάκτηση. Έχει 18 παίκτριες που θα αγωνιστούν στο φετινό Euro, περισσότερες από κάθε άλλη ομάδα. «Δεν έχει να κάνει μόνο με τη νίκη. Για εμάς έχει σημασία ο τρόπος που νικάς, ο τρόπος που παίζεις. Διδαχθήκαμε τον τρόπο της Μπαρτσελόνα. Πάντα να απολαμβάνουμε την μπάλα, πάντα να ζητάμε την μπάλα», έλεγε η διεθνής Ισπανίδα Βίκι Λοσάδα, που φόρεσε το περιβραχιόνιο των Καταλανών πριν πάρει μεταγραφή για την Αγγλία και τη Σίτι. Μεγάλωσε κι εκείνη θαυμάζοντας τον Τσάβι, τον Ινιέστα και τα άλλα παιδιά της Μασία που οδήγησαν την Μπάρτσα και την Ισπανία στην κορυφή των ανδρών. 

Λεπτομέρεια; Η Ισπανία κυριαρχεί και στις μικρές εθνικές γυναικών, δείχνοντας ότι δεν πρόκειται απλώς για μια γενιά ποδοσφαιριστριών που θα κατακτήσει τα πάντα και θα φθίνει. Το οικοδόμημα έχει γερά θεμέλια και η Μασία αποτελεί το μεγαλύτερο. «Είναι ένα τεράστιο βήμα. Παίρνεις πρωινό εκεί, τρως, πηγαίνεις σχολείο. Αν κάνεις προπονήσεις το πρωί, πηγαίνεις σχολείο το απόγευμα. Το ποδόσφαιρο τους διδάσκει τα πάντα», πρόσθετε η Λοσάδα στον Independent για τη Μασία. Κι οι μεταγραφές στην πρώτη ομάδα γίνονται με τη λογική της Μπάρτσα. Το DNA είναι ξεκάθαρο. 

Η Μπάρτσα δεν μένει στα ταλέντα από την Καταλονία και την Ισπανία, αλλά το δίκτυο σκάουτινγκ για τις γυναίκες έχει επεκταθεί. Η Σίμτσακ από την Πολωνία, η Ντραγκόνι από την Ιταλία η Σέρτενλεϊμπ από την Ελβετία, οι οποίες ήταν υποψήφιες για το βραβείο NXGN 2025, αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα. Αυτή η «ολιστική προσέγγιση» και η φιλοξενία της Μπάρτσα αποτελεί κριτήριο για τις παίκτριες, τις οικογένειες και τους εκπροσώπους τους, μιας και ο ανταγωνισμός συνεχώς μεγαλώνει στα μεγάλα Ευρωπαϊκά κλαμπ. Κακά τα ψέματα, βλέπουν το ποδόσφαιρο γυναικών ως μια επένδυση που μπορεί να τους αποφέρει εμπορικά έσοδα.

Θα έχει ενδιαφέρον αν η Ισπανία καταφέρει, μετά το Μουντιάλ, να εκθρονίσει την Αγγλία και στο Euro. Είναι όμως εκπληκτικό, πέραν της ποδοσφαιρικής κουλτούρας και τεχνογνωσίας που έχει ως χώρα, ο τρόπος που κρατά τις σταθερές της και πορεύεται με αυτές.