Η σπουδαία των «Πλάβι» σχολή είχε ούτε λίγο ούτε πολύ, σχεδόν μία 20ετία (από το 2007) και 15 εκδόσεις για να πανηγυρίσει την πρωτιά σε Ευρωμπάσκετ U16. Από τα γήπεδα της Ελλάδας και πιο συυγκεκριμένα της Κρήτης. Ποιοί, οι Σέρβοι που βγάζουν παίκτες και «αστέρες» με το τσουβάλι. Άλλη μία απόδειξη πως ηδιάκριση σε επίπεδο μικρών Εθνικών ομάδων, πολλώ δε μάλλον σε αυτήν την ηλικία, μπορεί να σημαίνει πολλά αλλά μπορεί και τίποτα.

Τα χρόνια της «ξηρασίας» πάνε, πέρασαν. Στην Τιφλίδα της Γεωργίας, η Εθνική Σερβίας U16 ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου και εν πολλοίς το οφείλει σε έναν πιτσιρικά που «υπόσχεται» όλο και περισσότερα. Ο λόγος για τον Νίκολα Κουστουρίτσα.

Οι αναφορές της FIBA έκαναν λόγο πριν το τουρνουά για ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της γενιάς του παγκοσμίως και εκείνος φρόντισε να τους… ανταποδώσει τα καλά λόγια μέσα στο παρκέ. Να τις δικαιώσει για την ακρίβεια.

Ο χαρισματικός γκαρντ τελείωσε το τουρνουά με 20 πόντους κατά μέσο όρο σε 25.6′ συμμετοχής και πήρε από το χέρι το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του για να «λύσει τα μάγια».

Το σουτ δεν το φοβήθηκε (6.7 σε 13.6 προσπάθειες ανά ματς). Είχε την ευθύνη, την ένιωθε. Αλλά και τις ικανότητες και το ταλέντο να ηγηθεί και να βγει μπροστά. Ένα «καλασνίκοφ» όπως και τα (εθιστικά) λόγια στο παραδοσιακό άσμα του Γκόραν Μπρέγκοβιτς. «Ύμνος» για τα λεγόμενα… χάλκινα.

Ένας προικισμένος πιτσιρικάς, το όνομα του οποίου συνθέτει κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Με ρίζες σε εμβληματικές προσωπικότητες της άλλοτε ενωμένης Γιουγκοσλαβίας.

Το (συχνό στη Σερβία) όνομα Νίκολα στον χώρο του μπάσκετ, παραπέμπει αυτόματα στον τεράστιο Γιόκιτς που κάνει τα… δικά του και στην προετοιμασία των «Πλάβι» για το Eurobasket 2025.

Και φυσικά το επίθετό του, ίδιο με εκείνο του ΜΕΓΑΛΟΥ Εμίρ Κουστουρίτσα με τις πάμπολλες διακρίσεις, ο οποίος αναδύθηκε στον χώρο της τέχνης την οποία με τόση ευλάβεια και ιδιαιτερότητα υπηρετεί, τη δεκαετία των 80’s.

Ορμητικός σαν τις αντιλήψεις συνεπιθέτου του. Γεννημένος το 2009, ο Νίκολα Κουστουρίτσα που παίζει μπάσκετ στην Ισπανία και πιο συγκεκριμένα στην Καταλονία για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα, έχει συγκεντρώσει τα βλέμματα πάνω του χάρις στην ιδιότυπη φύση του. Εξού και το Σέρβος… Αβδάλας.

Με ύψος 2.02, μάκρος, μεγάλο διασκελισμό, μακριά χέρια και πολύ καλό χειρισμό της μπάλας, ο MVP της διοργάνωσης στη Γεωργία μοιάζει αρκετές φορές να μην έχει αντίπαλο. Ικανότατος «μπροστά», δίχως να… μπάζει πίσω αφού δεν παρουσιάζει στοιχεία αλεργίας στην άμυνα. Ένας two way SG που χαμηλώνει για να μαρκάρει αποτελεσματικά, δίνοντας παράλληλα χρήσιμες βοήθειες με τα μεγάλα του χέρια αφού καλύπτει μπόλικο χώρο και «κρύβει» την θέα.

Ένα παιδί που μεγάλωσε μέσα σε λίγες μέρες την ανυπομονησία γύρω από το όνομά του σε αυτό που θα διαμορφωθεί. Με το πολύ μεστό και ώριμο για αυτήν την ηλικία, σχεδόν 80% από τη γραμμή των βολών, ο οποίος έβαλε 30 πόντους στον προημιτελικό με την Τουρκία, ενώ είχε «φιλοδωρήσει» την δική μας Εθνική με 19 πόντους στο πρώτο χιαστί, στη φάση των »16».

Απύθμενες δυνατότητες, πλατύ και μεγάλο χαμόγελο. Λέτε ένα νέο «άστρο» που θα καταπλήξει τον κόσμο και όχι μόνο τη «γηραιά ήπειρο», να ανατέλλει ήδη για το ευρωπαϊκό μπάσκετ;

ΥΓ: Συμπαίκτης στους «μπλαουγκράνα» με τον αθλητή κράμα Γουεμπανιάμα-Αντετοκούνμπο (Μοχάμεντ Νταμπόνε) που υπέγραψε πρόσφατα επαγγεματικό συμβόλαιο με την αντρική ομάδα, σε ηλικία μόλις 14 ετών.