Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια κόσμου, η Εθνική ομάδα πόλο γυναικών βρίσκεται στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου. Τα κορίτσια του Χάρη Παυλίδη φρόντισαν γι’ αυτό.
Με μία μαγική εμφάνιση, η «γαλανόλευκη» διέλυσε την Ουγγαρία και πέρασε το χρυσό μετάλλιο στο στήθος. Το άξιζε πέρα για πέρα αυτή η ομάδαρα που έδειξε μέσα στο νερό πόσο πολύ το ήθελε. Αλλά και μπορούσε.
Ως δείγμα της νοοτροπίας της, η Εθνική πόλο γυναικών, παρότι κατέβασε ταχύτητα στο τέλος αναμενόμενα, δεν «έτρεξε» να πανηγυρίσει. Το έπραξε και δεόντως, δικαιότητα, όταν όλα είχαν τελειώσει.
Το άκουσμα της… χοντρής κυρίας στη Σιγκαπούρη, βρήκε τη «γαλανόλευκη» πρωταθλήτρια κόσμου. Και φυσικά όταν το «ποτάμι» είχε πάρει τον δρόμο του, τίποτα δεν ήταν ικανό να τους το στερήσει.
Η Χριστίνα Σιούτη που έσπασε το δάχτυλό του ποδιού της στην πρεμιέρα αλλά ήταν εκεί παρούσα στα νοκ-αόυτ, πλάνταξε στο κλάμα στον πάγκο. Όλες οι πρωταγωνίστριες αγκαλιάζονταν, το επίτευγμα είναοι ΤΕΡΑΣΤΙΟ.
Φυσικά τη βουτιά στην πισίνα δεν γλύτωσαν ούτε οι αφανείς ήρωες αυτής της επιτυχίας. Ο Χάρης Παυλίδης, ο Αντώνης Βλοντάκης και τα υπόλοιπα μέλη του σταφ.
Το χαμόγελο ήταν ζωγραφισμένο στα χείλη των κοριτσιιών της Εθνικής ομάδας πόλο των γυναικών. Πόσες θυσίες, πόσοι κόποι και προσπάθειες βρήκαν αντίκρυσμα σε αυτό το τρόπαιο, σε αυτό το μετάλλιο; Η συναισθηματική φόρτιση μεγάλη, όπως φάνηκε και καθόλη τη διάρκεια των πανηγυρισμών. Με αποκορύφωμα φυσικά την απονομή.
Ο κ. Γιαννόπουλος έδωσε τα μετάλλια στις Ελληνίδες «γορνόνες» και εκείνες το γιόρτασαν με την ψυχή τους. Φτάνει με τα λόγια, μόνο εικόνα. Πάντα, τέτοια.
