Κρίμα για τον Ροντινέι, αλλά στο τέλος του Λεβαδειακός – Ολυμπιακός, «μένει» μόνο ο Χρήστος Μουζακίτης.
Ο Βραζιλιάνος είναι ο MVP του ματς. Αυτός έχει την υψηλότερη βαθμολογία, αλλά στην προκειμένη περίπτωση, οι αριθμοί «πετιούνται» από το παράθυρο.
Ο Μουζακίτης παρέσυρε τα πάντα, ακριβώς όπως το σουτ του. Είναι τόσο δυνατή η στιγμή του πανηγυρισμού του, της αποθέωσής του από τον κόσμο του Ολυμπιακού, όταν τον «πετούν» μπροστά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμπαίκτες του.
«Είμαστε χαρούμενοι για όλα τα παιδιά της ακαδημίας. Αρκεί να πιστέψουμε στο πλάνο και στις δυνατότητές μας εμείς οι Έλληνες. Δεν έχουμε να ζηλέψουμε κάτι» ανέφερε ο αρχηγός του Ολυμπιακού, Παναγιώτης Ρέτσος, μιλώντας στην κάμερα της NOVA μετά το ματς. Επίσης, προϊόν των ακαδημιών του Ολυμπιακού.
Στις λέξεις του, θυμήθηκα τις τελευταίες συναντήσεις του Άγιαξ με ελληνικές ομάδες. Τόσο το φθινόπωρο του 2023, απέναντι στην ΑΕΚ, όσο και το καλοκαίρι του 2024, κόντρα στον Παναθηναϊκό.
Υπήρχε στις τάξεις του, λοιπόν, ο Γιορέλ Χάτο. Top ταλέντο, 17 ετών στην πρώτη περίπτωση, 18 στη δεύτερη, βασικότατος, είτε ως αριστερός μπακ, είτε ως κεντρικός αμυντικός.
Μάλιστα, στο εκτός έδρας ματς με την ΑΕΚ, στους ομίλους του Europa League, φόρεσε το περιβραχιόνιο.
Ναι, 18 ετών, αρχηγός του Άγιαξ, μέσα στη Γιόχαν Κρόιφ Αρένα, σε ένα ματς που κρινόταν η ευρωπαϊκή συνέχεια του Άγιαξ, θέλοντας μόνο νίκη. Και λέγαμε εμείς, «πώς αντέχει τόσο βάρος κάποιος στα 18 του; Και γιατί στην Ελλάδα χαρακτηρίζουμε κάποιον ως ταλέντο στα 25 του και στην Ολλανδία είναι έτοιμος στα 18 του;»
Μέσα από τις ημέρες της «φωτιάς» είναι η απάντηση.
Ο Ολυμπιακός «πετάει» τον Χρήστο Μουζακίτη στα βαθιά. Τις τελευταίες δέκα ημέρες έπαιξε βασικός απέναντι στην Πόρτο, μοιράζοντας ασίστ. Απέναντι στον Παναθηναϊκό, κυριαρχώντας στο κέντρο. Και στο πιο «εύκολο ματς» από τα παραπάνω, ξεκόλλησε τον Ολυμπιακό με την έμπνευσή του, σκοράροντας στο 82′, ενώ ο χρόνος στην κλεψύδρα τελείωνε.
Προφανώς, κάτι είδε ο Μεντιλίμπαρ και ο οργανισμός. Έχουν ειπωθεί αυτά. Δεν παύει, όμως, να είναι ρίσκο για τα ελληνικά δεδομένα. Και «βγαίνει». Ο Χρήστος Μουζακίτης ανταποκρίνεται. Περνάει κάθε νέο τεστ, δίνοντας και το κάτι παραπάνω. Γιατί πολύ απλά, το έχει για να το δώσει.
Στις δικές του ημέρες της «φωτιάς», λοιπόν, ο Χρήστος Μουζακίτης απαντάει: και το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει τους δικούς του «Χάτο»!
Η διαδικασία «παραγωγής», «εξέλιξης» και κυρίως, το περιβάλλον γύρω από το ταλέντο, είναι μόνο μερικά από εκείνα που ορίζουν, πότε ένας παίκτης θα αποβάλει την ταμπέλα του «ταλέντου», για να γίνει βαρόμετρο. Και ο Χρήστος Μουζακίτης, δείχνει πως έχει όσα χρειάζονται και προς τα εκεί βαδίζει.
